به گزارش ایمنا، درخت یکی از زیباترین و پرثمرترین نعمت‌های بیکران در آسمان‌ها و زمین است، نباید فراموش کنیم درخت بخش مهمی از نیازهای انسان را برآورده می‌کند. در تقویم ایران ۱۵ اسفند هر سال روز درختکاری و ۱۵ تا ۲۲ اسفندماه هر سال «هفته منابع طبیعی و آبخیزداری» است. روز درختکاری ابتدا در سال ۱۸۷۲ و در ایالت نبراسکای آمریکا و در تاریخ ۱۰ آوریل (۲۱ فروردین)، توسط فردی به نام مورتن برگزار شد (Arbor Day) و گفته می‌شود که در آن روز بیش از ۱ میلیون درخت کاشته شده است اما بعد از مدتی این تاریخ به آخرین جمعه ماه آوریل انتقال یافت.
۱۵ اسفند روز درختکاری
با کاشتن حتی یک درخت در حفظ محیط زیست سهیم باشیم.
امروز روز درختکاری است ما هم می‌توانیم با کاشتن یک درخت در زیباسازی و داشتن هوای سالم شهرمان سهیم باشیم.
اگر درخت نمی‌کارید، حداقل به درختان احترام بگذارید...
۱۵ اسفند روز درختکاری مبارک
هر درختی که به دست خاک می‌سپاری، لبخند عمیقِ آسمان و حال خوب زمین را در پی دارد.
۱۵ اسفند روز درختکاری گرامی باد
حضرت رسول (ص) فرمود:
خداوند درخت را برای انسان آفرید، از این رو او باید درخت را بکارد، آن را آبیاری کند و در حفظ آن بکوشد.
۱۵ اسفند روز درختکاری گرامی باد
۱۵ اسفند روز درختکاری
مناسبتی که به یادمان می‌آورد، هر یک از ما در داشتن زمینی سبزتر سهم داریم…
درخت بکاریم و در آینده سبز کودکان سرزمینمان سهیم شویم.
روز درختکاری مبارک
روز درختکاری است
در زمین زندگی کنید و بگذارید دیگران هم زندگی کنند.
دیگران کاشتند ما خوردیم،
ما می‌کاریم دیگران می‌خورند.
هر ایرانی یک درخت...
۱۵ اسفند روز درختکاری گرامی باد
درخت زیباست
معلم بر تخته‌ی سیاه
با رنگی نزدیک به سپید
گفت که درخت زیباست
و به من به این می‌اندیشیدم که ما درخت را به دار کرده‌ایم
و بر جسد پوسیده آن از زیبایی فراموش شده‌اش یاد می‌کنیم…
۱۵ اسفند روز درختکاری گرامی باد
گفتند: از درخت سخن گفتن در روزگار آتش و آهن، جنایتی است!
اما من از درخت سخن گفتم زیرا که هر درخت به چشم من آیتی است از معجزه‌ای که آدمی‌اش نام کرده اند...
روز درختکاری مبارک
درخت یکی از زیباترین مظاهر خلقت و جلوه‌ای از تجلی آفریدگار عالم است، که از دانه‌ای متولد می‌شود. دانه‌ای که زیر خروارها خاک جوانه می‌زند
و خود را از بین سنگ‌ها برون می‌آورد و با آب و نور و آفتاب جان می‌گیرد. زمین همچو مادری مهربان و دلسوز دانه‌ها را در آغوش گرم خود رشد می‌دهد تا بزرگ و تنومند شود.
۱۵ اسفند روز درختکاری مبارک
امروز، یه روز خرّم و باطراوته. یکی از روزهای سبز خدا؛ «روز درخت کاری»؛
روزی که در اون، هر کدوم از ما، با کاشتن یک نهال، عشق و علاقه مونو به طبیعت نشون می دیم و می گیم که ما هم دلمون می خواد در سرسبزی و شادابی میهن اسلامی مون سهیم باشیم.
۱۵ اسفند روز درختکاری گرامی باد
من درخت سبز هستم
با شهامت
با سری افراشته بر سوی گردون…
من درخت را دوست دارم
چون که رمز رستن است
رمز همت
رمز پاک پایداری
ریشه اندر خاک دارد
میوه افلاک دارد…
۱۵ اسفند روز درختکاری مبارک
درخت
هویت پنجره‌ها است
جوانه
شعر درخت است
و غنچه
معنی عشق…
روز درختکاری گرامی باد
آنگاه که تیشه به ریشه‌اش زدند!
کاغذ زیر دستم در خود پیچید
و بی صدا فریاد زد:
زنده باد درخت…!
کاش زندگی در برگ درخت جاری بود، آنگاه تا بهار بود می‌خندیدیم و بعد به امید پاییز می‌نشستیم
۱۵ اسفند روز درختکاری گرامی باد
مثل درخت باشید که در تهاجم پاییز هرچه بدهد، روح زندگی را برای خویش نگه می‌دارد.
روز درختکاری مبارک
۱۵ اسفند روز درختکاری است؛ مناسبتی که به یادمان می‌آورد، هر یک از ما در داشتن زمینی سبزتر سهمی داریم. ما باور داریم که هر نهال تازه در هر گوشه‌ای از این کره خاکی می‌تواند امیدی برای دنیایی زیباتر باشد. به مین خاطر در باغچه کوچک محک هم نهال‌هایی کاشته‌ایم تا یک قدم به زمینی سبزتر برای فرزندان‌مان نزدیک‌تر شویم.
درخت بکاریم و در آینده سبز کودکان سرزمینمان سهیم شویم.
با درختی سبز گردد این زمین
شادی گل آورد این نازنین
خوش بکاریم هر درختی یادگار
با درختی زندگی زیبا وزین...
روز درختکاری را گرامی می‌داریم
من به تنهایی ۲۲ کیلوگرم گاز دی اکسید کربن را در یک سال جذب می‌کنم؛
تنها و همه آن چیزی که از شما می‌خواهم آن است که:
” اجازه دهید زنده بمانم “
دوستدار شما درخت
روز درختکاری مبارک
هیچ درختی تناور نمی‌گردد مگر آنکه بادهای بسیار بر وی بوزد چرا که با هر پیچ و تابی که بر اثر وزش باد بر پیکر درخت پدیدار می‌شود ریشه‌هایش عمیق‌تر و قوی‌تر می‌گردد. درختی که در دره‌ای آفتابی رشد کرده باشد نحیف و شکننده است.
روز درختکاری مبارک
گلدان، شاید تابوت کوچکی باشد که رؤیای خدا شدن را از درخت می‌گیرد. شاید آغاز یک درخت باشد، روزی که گلدان‌ها به مرگ محکوم می‌شوند.
۱۵ اسفند روز درختکاری مبارک
سیاه پوشیده بود، به جنگل آمد.
استوار بود و تنومند! مرا انتخاب کرد دستی به تنه‌ام کشید، تبرش را در آورد و شروع به زدن کرد، محکم و محکم‌تر
به خود می‌بالیدم، دیگر نمی‌خواستم درخت باشم، آینده‌ی خوبی در انتظارم بود سوزش تبرهایش بیشتر می‌شد که ناگهان چشمش به درخت دیگری افتاد، او تنومند تر از من بود
مرا بی‌رحمانه رها کرد با زخم‌هایم، وی را برد…
و من ماندم با زخم‌هایی که به من زده بود و من نه دیگر درخت بودم، و نه می‌توانستم تخته سیاه مدرسه‌ای باشم...
روز درختکاری گرامی
نظر شما