پایین شهر حرف می‌زند

به گزارش ایمنا، اگر به عنوان یک توریست وارد شهری شویم، هیچ گاه پا به پایین شهر نمی‌گذاریم. نهایت کار این است که برای رسیدن به یک مکان توریستی که از بد حادثه نزدیک محله‌های پایین شهر است تنها عبوری از آنجا داشته باشیم. اگر هم در پایین شهر زندگی نکرده باشیم، شاید هیچگاه نفهمیم که در همان شهری که ما زندگی می‌کنیم جریان زندگی به گونه‌ای دیگر هم وجود دارد، همانگونه که ما تصور می‌کنیم، در طبقه مرفه شرایط متفاوت است و زندگی ایده آلی برای آنها در نظر می‌گیریم. اما پایین شهر ویژگی‌های خاص خود و پیچیدگی‌هایی منحصر به فردی دارد.

در این شماره از نشریه سعی کردیم تا سری به پایین شهر بزنیم. از پایین شهرهای ایران تا فرانسه. سعی نویسندگان نیز این بوده تا اتمسفر مجزای پایین شهر را در نوشته‌های خود منعکس کنند. پایین شهر دارای روح متفاوتی است و مسلماً در چند مطلبی که در این نشریه به آن پرداخته می‌شود، هیچگاه جای نمی‌گیرد، اما تلنگری است برای رسیدن به این بخش پنهان از نظر. تنها و تنها باید تاکید را بر این گذاشت که روح پایین شهر از ما جدا نیست. پایین شهر داخل همان شهری است که ما در آن زندگی می‌کنیم و آدم‌هایش نیز با ما هم زیستی دارند، اما نباید این بیگانگی عمیق شود چرا که هم زیستی ما با هم نیازمند همدلی است که شرط آن شناخت مناسب پایین شهر است.

در این شماره سروا می‌توانید مقاله‌هایی با موضوعاتی همچون "پایین شهر تو کجاست"، "تاول بازتولید چرخه خشونت"، "جنون روزهای کرونا"، "پاریس کودکی دارد"، "همه چیز از اینجا دور است"، "پایین شهر در قالب ژانر" و "راندن به کودکی" را بخوانید.

هفتمین شماره دوماهنامه تخصصی ادبیات داستانی را می‌توانید از اینجا دریافت کنید.