به گزارش ایمنا، وحشی بافقی، این شاعر بزرگ ایرانی بلند همت، حساس و گوشه گیر بود. هرچند شاعران هم دوره او برای بهره‌مندی از نعمت‌های دربار پادشاهی هند به این کشور مهاجرت می‌کردند، وحشی تمام مدت عمرش را در ایران گذراند.
زندگی نامه وحشی بافقی
کمال‌الدین یا شمس‌الدین محمد وحشی بافقی از شاعران قرن دهم ایرانی است. شمس‌الدین در سال ۹۳۹ هجری قمری در شهر بافق و در خانواده‌ای متوسط متولد شد. به دلیل اینکه بافق گاهی از توابع کرمان و گاهی از توابع یزد به شمار می‌رود، وحشی را گاهی یزدی و گاهی کرمانی به حساب می‌آورند. او در دوران پادشاهی طهماسب صفوی، اسماعیل ثانی و محمد خدابنده زندگی کرده است. بافقی در اشعار خود شاه طهماسب را ستوده است.
مرادی بافقی و وحشی بافقی
برادر بزرگ‌تر وحشی، مرادی بافقی است. مرادی بافقی یکی از شاعران هم عصر برادرش بود که در تربیت او بسیار تأثیرگذار بود. وحشی در اشعارش چندین بار نام برادرش را آورده است. آنها نزد شرف‌الدین علی بافقی شاگردی کردند.
تحصیلات وحشی بافقی
وحشی بافقی تحصیلات مقدماتی را در بافق گذراند. سپس به یزد رفت و نزد دانشمندان و صاحب نظران آن شهر تحصیل کرد. پس از چند سال به مکتب داری در کاشان اشتغال یافت. او به بندر هرمز و هندوستان سفر کرد و تجارب زیادی به دست آورد. وحشی دوران کمال خود را در یزد گذراند.
اشعار وحشی بافقی
اشعار وحشی بافقی از بهترین نمونه‌های اشعار عاشقانه در شعر فارسی است. وحشی از قدرت شاعری خود در بیان دلباختگی و دلدادگی نهایت استفاده را کرده است. اشعار او خالی از واژه‌های دشوار و نامانوس عربی است و از ترکیبات ساده و قابل فهم استفاده شده است.
آثار وحشی بافقی
وحشی بافقی غزل سرای بزرگی بود. او در اشعار و آثار خود از عشق‌های نافرجام و مشکلات زندگی سخت خود یاد کرده است. کلیات وحشی شامل ۹ هزار بیت و شامل قالب شعرهای مختلفی می‌باشد. وحشی دارای دو منظومه به نام‌های ناظر و منظور است. این منظومه ۱۵۶۱ بیت دارد و بر وزن مفاعیلن مفاعیلن فعولن و در بحر هزج مسدس محذوف است. مثنوی وحشی خسرو و شیرین نام دارد. دیوان اشعار وحشی بافقی شامل ۹۰۷۶ بیت غزل، قصیده، قطعه، رباعی، ترکیب بند، ترجیع بند، مخمس و مثنوی است که در نشر فردوس تهران در سال ۹۲ منتشر شد.
علت تخلص وحشی بافقی
وحشی بافقی به دلیل گوشه‌گیری لقب وحشی را برای خود برگزید. کلمه وحشی به این معناست که فردی عزلت را پذیرفته تا از صدمات مادی در امان بماند. کلمه وحشی در گذشته به معنای گوشه گیر بوده و به معنای کنونی به کار برده نمی‌شد.
علت مرگ وحشی بافقی
وحشی بافقی در سال ۹۹۱ هجری قمری در حالی که ۵۲ سال داشت از دنیا رفت. در رابطه با علت وفات این شاعر ایرانی نقل‌های زیادی وجود دارد اما گفته می‌شود وی براثر تب شدید از دنیا رفته است.
آرامگاه و محل دفن وحشی بافقی
آرامگاه وحشی بافقی در محله پیرو برج روبروی شاهزاده فاضل قرار دارد. نقل شده وحشی در زیر سنگ مرمرینی که یکی از سروده‌های سوزناکش بر آن کنده شده، دفن شده است.
وصیت نامه (روز مرگم) وحشی بافقی
روی قبرم بنویسید وفادار برفت / آن جگر سوخته خسته از این دار برفت
شرح پریشانی وحشی بافقی
شرح پریشانی ترکیب بندی از وحشی بافقی است. این ترکیب بند به دلیل داشتن آرایه های ادبی زیبا بسیار منحصر به فرد می‌باشد.
دوستان شرح پریشانی من گوش کنید
داستان غم پنهانی من گوش کنید
قصه بی سر و سامانی من گوش کنید
گفت و گوی من و حیرانی من گوش کنید
شرح این آتش جان سوز نگفتن تا کی؟
سوختم سوختم این راز نهفتن تا کی؟
نرگس غمزه زنش این همه بیمار نداشت
سنبل پر شکنش هیچ گرفتار نداشت
این همه مشتری و گرمی بازار نداشت
یوسفی بود ولی هیچ خریدار نداشت…
نظر شما