سندرم آسپرگر چیست و چگونه درمان می‌شود؟

سندرم آسپرگر نوعی اختلال رشدی است که افراد مبتلا به آن با مشکلات چشمگیری در تعاملات اجتماعی و ارتباطات غیرکلامی مواجه می‌شوند.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اگرچه مبتلایان به سندرم آسپرگر (Asperger syndrome)، از نظر هوشیاری مانند سایر افراد به نظر می‌رسند، اما در کسب مهارت‌های اجتماعی با مشکلات بیشتری روبرو هستند. اکثر آن‌ها روی یک موضوع تمرکز بیمارگونه دارند و یا رفتارهای یکسانی را بارها و بارها انجام می‌دهند. پیش از این پزشکان آسپرگر را به عنوان یک بیماری جداگانه در نظر می‌گرفتند، اما در سال ۲۰۱۳، نحوه طبقه بندی آن‌ها تغییر کرد. این سندرم اکنون بخشی از یک گروه گسترده‌تر بیماری‌ها به نام اختلال طیف اوتیسم (ASD) است، اما بسیاری افراد هنوز از اصطلاح آسپرگر برای آن استفاده می‌کنند. پزشکان این بیماری را نوعی از اوتیسم با "عملکرد بالا" می‌نامند؛ بدان معنی که علائم آن، نسبت به سایر انواع اختلالات طیف اوتیسم شدیدتر است. در ادامه شما را با علائم سندروم آسپرگر، نحوه تشخیص بیماری و روش‌های درمان آن آشنا می کنیم:

علائم سندروم آسپرگر چیست؟

بروز علائم این بیماری در اوایل زندگی آغاز می‌شود. معمولاً کودکان مبتلا به سندرم آسپرگر نمی‌توانند با دیگران ارتباط چشمی برقرار کنند. آن‌ها در موقعیت‌های اجتماعی بی‌دست و پا به نظر می‌رسند و نمی‌دانند در ارتباط با دیگران چه بگویند یا چگونه واکنش نشان دهند. این کودکان نشانه‌های اجتماعی آشکار مانند زبان بدن یا احساسات چهره افراد، را متوجه نمی‌شوند. به عنوان مثال آن‌ها متوجه نمی‌شوند وقتی فردی دست به سینه می‌ایستد و اخم می‌کند، عصبانی است. نشانه دیگر سندروم آسپرگر این است که کودکان مبتلا ممکن است عواطف کمی از خود نشان دهند و یکنواخت و مانند یک روبات صحبت کنند.

این کودکان مبتلا بیشتر اوقات درباره خود صحبت می‌کنند و با شدت زیادی روی یک موضوع واحد مانند موسیقی یا تفسیر فوتبال تمرکز می‌کنند. آن‌ها دائماً حرف‌های خود را خصوصاً در موضوعات مورد علاقه‌شان تکرار می‌کنند. این کودکان حرکات یکسان را بارها و بارها انجام می‌دهند. آن‌ها همچنین مخالف تغییر هستند. به عنوان مثال این کودکان ممکن است هر روز غذای یکسانی را برای صبحانه مصرف کنند یا در طول یک روز مدرسه، برای رفتن از یک کلاس درس به کلاس دیگر مشکل داشته باشند.

نحوه تشخیص بیماری آسپرگر چگونه است؟

اگر در کودک خود علائمی از این بیماری مشاهده کردید، به پزشک متخصص اطفال مراجعه کنید. او شما را به پزشک بهداشت روان و متخصص اوتیسم ارجاع می‌دهد. در واقع برای درمان این بیماری متخصصان حوزه پزشکی به طرق گوناگون عمل می‌کنند. روانشناس، مشکل کودک را از طریق احساسات و رفتار او تشخیص می‌دهد و آن را درمان می‌کند. متخصص مغز و اعصاب بر رفع مشکلات مغزی کودک متمرکز می شود. همچنین متخصص رشد اطفال، در زمینه بهبود گفتار و گویش و سایر مشکلات رشدی تخصص دارد.

علاوه بر این پزشک در مورد رفتار فرزند از والدین سؤالات زیر را خواهد پرسید:

• کودکتان چه علائمی دارد و چه موقع برای اولین بار متوجه آن‌ها شدید؟

• چه زمانی کودک برای اولین بار یاد گرفته است صحبت کند و چگونه ارتباط برقرار می‌کند؟

• آیا او بر هر موضوع یا فعالیتی تمرکز دارد؟

• آیا او دوستی دارد و چگونه با دیگران تعامل می‌کند؟

پس از این پرسش‌ها، پزشک کودک را در موقعیت‌های مختلف ارزیابی کرده و نحوه برقراری ارتباط و رفتار او را در نظر می‌گیرد.

سندرم آسپرگر چگونه درمان می‌شود؟

درمان این بیماری در هر کودک متفاوت است و روشی یکسان برای درمان بیماران وجود ندارد. پزشک معالج ممکن است برای یافتن یک روش درمانی مناسب، چندین روش را امتحان کند که شامل موارد زیر است:

  • آموزش مهارت‌های اجتماعی: در گروه‌ها یا جلسات یک‌نفره، درمان‌گران به فرزند شما یاد می‌دهند که چگونه با دیگران تعامل داشته باشد و احساسات خود را به روش‌های مناسب‌تری بیان کند. مهارت‌های اجتماعی معمولاً با الگوبرداری از رفتار معمولی، به بهترین وجه آموزش داده می‌شود.
  • گفتار درمانی: این روش درمانی به بهبود مهارت‌های ارتباطی کودک کمک می‌کند. به عنوان مثال او می‌آموزد که چگونه به جای یک لحن یکنواخت، از یک الگوی طبیعی بالا و پایین استفاده کند. او همچنین در مورد چگونگی ادامه مکالمه دو طرفه و درک علائم اجتماعی مانند حرکات دست و تماس چشمی آموزش خواهد گرفت.
  • درمان شناختی رفتاری: این روش به فرزند شما کمک می‌کند تا روش تفکر خود را تغییر دهد؛ بنابراین او می‌تواند احساسات و رفتارهای تکراری خود را بهتر کنترل کند؛ بنابراین کودک قادر خواهد بود مسائلی مانند عصبانیت ناگهانی، از دست دادن کنترل و وسواس را کنترل کند.
  • آموزش و تربیت والدین: شما بسیاری از تکنیک‌هایی را که به فرزندتان آموزش داده می‌شود، یاد می‌گیرید تا در خانه روی مهارت‌های اجتماعی او کار کنید. برخی از خانواده‌ها نیز برای مقابله با چالش‌های زندگی با کودک مبتلا به آسپرگر، به مشاور مراجعه می‌کنند.
  • تحلیل رفتار کاربردی: در این روش مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی مثبت در فرزند شما ترغیب می‌شود و او از رفتارهای ناپسند از نظر والدین خود، بازداشته می‌شود؛ درمانگر برای کسب نتیجه از تشویق یا "تقویت مثبت" استفاده می‌کند.

آیا برای درمان آسپرگر دارو تجویز می‌شود؟

هیچ داروی خاصی برای درمان اختلالات اسپرگر یا طیف اوتیسم تایید نشده است؛ اگرچه بعضی داروها به بهبود علائم مرتبط با آن مانند افسردگی و اضطراب کمک می‌کند. ممکن است پزشکان بعضی از داروهای زیر را تجویز کنند:

• مهارکننده‌های انتخابی جذب سروتونین (SSRIs)

• داروهای ضد روان‌پریشی

• داروهای تحریک‌کننده

کد خبر 412687

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.