به گزارش خبرنگار ایمنا، مجید حسینی در همایش "استعدادت رو بساز" با محوریت بررسی موارد عدالت آموزشی و نسبت آن با استعداد، تبعیضات آموزشی و دانشگاه پولی و طبقات محروم و آموزش رایگان که در پردیس شهید باهنر دانشگاه فرهنگیان اصفهان برگزار شد با بیان اینکه تبعیض چه در زمینه جنسیت افراد باشد و چه در هر زمینه دیگری باید برطرف شود، اظهار کرد: شرمنده شدم از اینکه اجازه ندادند زنان عضو دانشگاه فرهنگیان در جلسه حضور پیدا کنند.
وی با بیان اینکه پدرش معلم بوده و برای تدریس در روستاها ده‌ها کیلومتر راه می‌پیموده است، افزود: آن زمان درک نمی‌کردم که چرا پدرم چنین سختی را متحمل می‌شود و تنها پس از درگذشت او بود که علت این موضوع را درک کردم؛ در مراسم ختم او، افرادی که هیچ‌کدام را نمی‌شناختم خود را دانش‌آموز پدر معرفی کرده و می‌گفتند که پدرت در زندگی ما تاثیر زیادی داشته است و به او مدیون هستیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران ادامه داد: در آن مراسم بود که به اهمیت شغل معلمی پدرم پی بردم. وظیفه معلم نه درس دادن و به سوی کنکور و پزشکی فرستادن، بلکه کم کردن رنج دانش‌آموزانش است.
حسینی درباره شرایط معلمان گفت: در همان شهر سراوان که منطقه محروم حساب می‌شود، یک پزشک ۱۵ برابر یک معلم از دولت حقوق می‌گیرد. این موضوع با چه منطقی قابل توجیه است؟ حتی در آمریکا که از نظر رعایت عدالت بسیار کشور بدی است، یک پزشک پنج برابر معلم حقوق دارد.
وی تصریح کرد: در آمریکا که یک نظام سرمایه‌داری بر آن حاکم است و هیچ ادعایی در زمینه عدالت ندارد، حقوق یک معلم ۷۵ هزار دلار است، اما در ایران چه؟ دولت قیمت بنزین را با دلار و هزینه آن در جهان مقایسه، اما حقوق معلمان را به ریال محاسبه می‌کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران اضافه کرد: در تهران پزشکانی داریم که حقوق ۳۰۰ میلیون تومانی از بیمارستان‌های دولتی می‌گیرند، اما معلم با هزار بدبختی حقوق یک میلیون و پانصد هزار تومانی دارد، چرا که می‌گویند پول نیست. در چنین وضعی چگونه انتظار داریم اوضاع و شرایط بهبود پیدا کند؟
دولت اعتقادی به مسئولیت درباره آموزش ندارد
حسینی ادامه داد: به بودجه نگاه کنید، می‌بینید که پول هست اما دولت اعتقادی به مسئولیت درباره آموزش ندارد. رییس جمهور در مجلس به سادگی گفتند که دانش‌آموز برای دولت چهار میلیون تومان ولی برای بخش خصوصی یک میلیون تومان هزینه دارد .
وی با تاکید بر اینکه این تفکر و نگاه اقتصادی به آموزش، مشابه بنگاه معاملاتی است افزود: زمانی که سه میلیون تومان از سرانه هر فرد برای مدرسه کم می‌شود، نتیجه آن کاهش درآمد معلم، کیفیت آموزش و امکانات مدارس است. آیا انتظار دارید که بخش خصوصی از جیب خود برای آموزش و پرورش هزینه کند؟ مگر بچه‌های سیستان کجا سوختند؟
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران درباره چگونگی بهبود شرایط کشور گفت: در تمامی کشورهای دنیا ثابت شده است که هیچ راهی برای ارتقای طبقات محروم، کم برخوردار و بی‌صدا وجود ندارد جز پیشرفت آموزش و درمان، اما امروز در ایران دو میلیون و ۵۰۰ هزار کودک به مدرسه نمی‌روند و هیچ‌وقت هم نخواهند رفت چون نمی‌توانند.
حسینی ادامه داد: دموکراسی نه به معنای برگزاری انتخابات، بلکه به معنای شیندن صدای همه آدم‌هایی است که در یک کشور زندگی می‌کنند. هر چند ۱۰۰ انتخابات برگزار شود، زمانی که افراد طبقه‌هایی پایین‌تر راهی برای ارتقا ندارند مردم‌سالاری نیست.
وی درباره اهمیت تبعیض‌زدایی از آموزش برای رشد و پیشرفت کشور اضافه کرد: اگر در یک کشور آموزش دچار تبعیض شود، هیچ چیز در آن کشور درست نخواهد شد و باید از پیشرفت، ارتقا و برابری در آن جامعه دست شست.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با بیان اینکه کنکور ملاک و معیار پیشرفت آموزش و پرورش در کشور است اظهار کرد: در طی ۱۰ سال اخیر تعداد کسانی که در کنکور درس ادبیات را منفی زده‌اند ۴۰ برابر و همین آمار در درس ریاضی ۸۰ برابر شده است و می توان گفت تاکید بر خصوصی سازی آموزش این نتیجه را به همراه داشته است.
حسینی افزود: از طرفی دیگر پس از جلسات و تبلیغات مختلف کنکور را برای ۸۰ درصد از ظرفیت دانشگاه‌ها حذف کردند و در این شرایط هیچ گاه اشاره ای به چرایی این امر که نبودن متقاضی برای این صندلی‌ها بود اشاره ای نداشتند؛ به‌علاوه، درحالیکه تنها چند درصد از داوطلبان کنکور به دانشگاه‌های خوب می‌روند، تکلیف کیفیت آموزشی حدود ۹۰۰ هزار نفر داوطلب دیگر چیست؟
وی تصریح کرد: آموزش سرکوبگر (Oppressive Education) به گونه‌ای است که اگر فرد به کلی وارد آن نظام آموزشی نشود برایش بهتر است. دلیل ایجاد چنین وضعیتی، نابرابری است.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران ادامه داد: روز گذشته در کلاس علوم سیاسی خود در دانشگاه تهران، از ۳۸ دانشجو آمار گرفتم و نتیجه این بود که ۸۰ درصد آن‌ها، اهل شهرهای منطقه یک کشور و همه ۲۰ درصد دیگر، جز یک نفر، اهل شهرهای منطقه دو بودند و این یعنی شانس قبولی دانشگاه تهران برای کسی که در سیستان و بلوچستان درس خوانده باشد کمتر از سه درصد است.
حسینی درباره تبعیض در نظام آموزشی کشور افزود: از سال ۱۳۶۸ به بعد یک تبعیض ساختاری در کشور اتفاق افتاد و نابرابری در آموزش، درمان و بخش‌های دیگر به صورت ساختاری اجرا شد و در این زمینه، هیچ دولتی کوتاهی نکرد. سیاست‌های نئولیبرال در دولت‌های پس از سال ۶۸ اجرا شده است.
آموزش دولتی در کشور وجود ندارد
وی توضیح داد: امروز آموزش دولتی در کشور وجود ندارد و این را آمارها می‌گویند. بر طبق این آمارها، مردم ایران سال گذشته ۱۰ هزار میلیارد تومان به مدارس دولتی و ۲۰ هزار میلیارد تومان به مدارس غیرانتفاعی پول داده‌اند. این یعنی ملت ایران به اندازه دولت برای آموزش کشور هزینه کرده است؛ درحالیکه در قانون اساسی آمده که آموزش برای آحاد ملت ایران رایگان است.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران اضافه کرد: تبعیض ساختاری با دزدی و فساد تفاوت دارد. تبعیض ساختاری به معنای سیاست تبعیض‌آمیز است که به کسانی حق می‌دهد حقوق ۱۰۰ میلیون تومانی بگیرند، درحالیکه استاد دانشگاه پنج میلیون تومان و معلم در برخی مناطق ۶۰۰ هزار تومان دریافتی دارد و تمام این‌ها قانونی است.
حسینی افزود: تبعیض ساختاری از دزدی هم خطرناک‌تر است. کسی که دزدی می‌کند شرمنده است، اما در تبعیض ساختاری زمانی که یک نفر سهمیه استفاده می‌کند و از هر جای کشور با سهمیه هیئت علمی به تهران می‌آید، سربلند هم هست چرا که می‌گوید من ژن خوب دارم.
وی درباره نحوه رشد تبعیض در کشور گفت: از سال‌های ۷۰ به بعد گمان کردیم که برای توسعه کیفیت آموزش بهتر است تبعیض را بپذیریم.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران ادامه داد: قانون تاسیس مدارس غیرانتقاعی در مجلس تصویب، در شورای نگهبان رد و در مجمع تشخیص مصلحت نظام، به صلاح نظام تشخیص داده و تصویب شد. در متن قانون آمده است که برای توسعه مناطق کم‌برخوردار، اجازه مشارکت مردمی و تاسیس مدارس غیرانتفاعی داده می‌شود.
حسینی با بیان این جمله که همیشه به نام فقرا، به فقرا ظلم می‌کنیم، اضافه کرد: امروزه در مناطق یک، دو و سه تهران، هفتاد درصد بچه‌ها در مدارس غیرانتفاعی تحصیل می‌کنند و هزار نفر اول کنکور علوم انسانی امسال، از ۳۲ مدرسه غیرانتفاعی هستند. این برای مناطق کم‌برخوردار بود؟
وی با ابراز امیدواری بابت اینکه قانون تاسیس صندوق حمایت از مدارس غیرانتقاعی اجرا نشده باشد، افزود: اولین مدرسه غیرانتفاعی کشور توسط برادر رییس جمهور وقت در منطقه دو تهران ساخته شد و همان‌طور که می‌دانید، منطقه دو تهران با داشتن هفت بیمارستان غیرتخصصی، منطقه کم‌برخوردار نیست، بلکه سرانه درمانی، علمی و آموزشی این محدوده در کشور، درجه یک است.
حمایت از سازمان‌های تبعیض‌آمیز بر ضد عدالت است
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران گفت: حمایت از سازمان‌های تبعیض‌آمیز بر ضد عدالت است و ساختار تبعیض‌آمیز را بیشتر علیه خودمان خواهد کرد. از سوی دیگر، مطالبه‌گری، عدالت‌طلبی، تغییر فرهنگ مصرف و ضدیت با تبعیض، کمک به هم‌سرنوشت شدن است.
حسینی افزود: جامعه زمانی در مسیر درست قرار دارد که اعضای آن هم‌سرنوشت باشند. جامعه امروز ایران به اندازه وضعیت جنگ ترسیده است، چرا که می‌داند اگر ناگهان دلار گران شود، یک نفر بدبخت و دیگری، ثروتمند می‌شود. احساس امنیت، فارغ از توسعه، تنها در سایه برابری و هم سرنوشتی به دست می‌آید.
نظر شما