به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، فارنژیت استرپتوکوکی یک بیماری خیلی مسری است که از طریق ترشحات بینی و بزاق دهان منتقل میشود و به گفته کلینیک مایو و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC)، بیشتر در فصول زمستان و بهار شایع است و احتمال ابتلا به آن در میان افراد زیر ۱۶ سال شایعتر است.
قرار گرفتن در معرض بزاق دهان فرد آلوده مثلا در هنگام عطسه و سرفه، به سرعت سبب انتقال این باکتری میشود و چنانچه منجر به ایجاد عفونت شود، خطرناک تلقی میشود؛ لذا در صورت بروز گلودرد شدید نیاز به درمان بسیار ضروری است زیرا درمان نکردن به موقع، در طول دو روز سبب بروز دیگر عفونتها یا واکنشهای التهابی در لوزهها، سینوسها، گوش میانی، پوست و در بدترین حالت خون میگردد.
علائم
به طور معمول علائم فارنژیت استرپتوکوکی چند روز پس از قرار گرفتن در معرض باکتری ظاهر میشود و شایعترین علامت آن گلودرد است. بسیار احتمال دارد که افراد مبتلا در عمل بلع دچار مشکل شده و در غدد لنفاوی و لوزهها احساس تورم کنند. بعضی مبتلایان ممکن است مواردی چون تب، معده درد، استفراغ، خستگی و یا سردرد داشته باشند. همچنین ممکن است در لوزه این افراد یک کهیر سفیدرنگ ایجاد شود و یا یک لخته چرکی باریک و چسبناک در گلوی آنها دیده شود.
تشخیص فارنژیت با معاینه فیزیکی به کمک یک چوب دراز که انتهای آن پنبه دارد (سوآب گلو) انجام میشود و در طول معاینه گرههای لنفاوی که در صورت وجود عفونت ملتهب و بزرگ شدهاند، غربالگری میشود؛ همچنین پزشک گلو و دهان را برای علائم عفونت از جمله قرمزی و تورم بررسی میکند. استفاده از "سوآب" به منظور اطمینان از وجود باکتری استرپتوکوک و جلوگیری از تجویز داروی اشتباه برای گلودردهای ویروسی، یک روش ساده برای تشخیص است. نمونه به دست آمده در طول چند دقیقه از طریق آزمایش آنتیژن سریع بررسی میشود و وجود یا عدم وجود این میکروب تشخیص داده میشود.
درمان
درمان این بیماری بدون مصرف دارو امکانپذیر است ولی در این صورت شدت و میزان سرایت آن به دیگران بسیار بالا است. پس از تشخیص بیماری، پزشک اقدام به تجویز آنتیبیوتیک کرده، طبق شرایط پیشرفت بیماری داروهایی نظیر پنی سیلین، آموکسی سیلین، سفالکسین، اریترومایسین و آزیترومایسین به بیمار میدهد که در کنار مصرف آنها، نوشیدن آب زیاد، اجتناب از بکارگیری مواد شیمیایی، قرقره کردن آب نمک گرم و خوردن غذاهای نرم و سرد توصیه میشود.
نظر شما