به گزارش ایمنا، سروا می‌خواهد برگ تازه‌ای باشد برای داستان نویسی تا بتواند فضایی برای انتشار آثار داستانی همه افرادی فراهم کند که قلم خلاقانه خود را برای نویسندگی به کار می‌گیرند.
راه اندازی یک مجله داستان مشکلات خاص خود را دارد، به ویژه زمانی که عمده کار بر آثار ارسالی باشد. با این حال تلاش شورای سردبیری و همه همکاران موجب شد تا مجله با کیفیتی خوب به سرانجام برسد. با انتشار فراخوان تا مهلت ارسال آثار، بیش از ۱۰۰ اثر به مجله ارسال شد که سهم عمده آن مربوط به بخش داستان‌های آزاد بود، علاوه بر این در بخش‌های ترجمه، نقد داستان و ناداستان نیز آثاری رسید.
سپس فرایند داوری با دقت انجام شد و سخت گیری‌های لازم نیز صورت گرفت که در نتیجه آن پنج داستان برای بخش آزاد انتخاب شد و در بخش‌های دیگر متاسفانه هیچ اثری نتوانست امتیاز لازم را کسب کند. در فراخوان، بخشی به نام اصفهان قرار داده شده بود که اکنون به بخش "داستان‌های شهر من" تغییر نام داده است.
دلیل این تغییر نگاه ملی و در برگیری همه شهرهای ایران بود تا از این به بعد همه شهروندان در هر شهری بتوانند داستان خود را به سروا ارسال کنند. در این بخش نیز دو اثر پذیرفته شد و امیدواریم در آینده شاهد آثار بیشتری باشیم. با توجه به اینکه به نظر می‌رسید بخش‌هایی در سروا مغفول مانده است بخش‌های دیگری نیز در مجله قرار گرفت.
بخش "نگاهی به...." سعی در معرفی چهره‌ها و آثار داستانی ایرانی دارد؛ بخش "عناصر و مکاتب" به دنبال اشاره به نظریه‌های روایت، نقد ادبی و مسائل مرتبط با داستان نویسی است و بخش "متون کهن" نیز با ارائه متن‌هایی قدیمی اما داستانی اشاره به بنیان‌های داستان دارد.
در پایان، تیم سروا امید دارد تا بتواند سهمی اندک اما مؤثر در ادبیات داستانی ایران ایفا کند. شماره نخست، نقطه آغاز و مسلماً دارای نواقصی است که تمام تلاش تیم سروا رفع این مشکلات و ارتقای آن خواهد بود.
نخستین شماره سروا را اینجا بخوانید
نظر شما