سلامت به یکی از بنیادیترین دغدغههای بشر تبدیل شده است و معماری درمانی دیگر نمیتواند در چهارچوبهای سنتی باقی بماند. بیمارستانهای امروز باید فراتر از فضاهای درمانی صرف عمل کنند و محیطهایی برای التیام، آرامش روانی، و تجربهای انسانی از مراقبت باشند.
شیوع بیماری کرونا از یک سو منجر به روش درمان از راه دور شد و از سوی دیگر، ضرورت حضور طولانی مدت مراقبان سلامت در بالین بیماران را به وجود آورد؛ در نتیجه این اتفاقات و پیشبینی احتمال گسترش بیماریهای مشابه در آینده، انتظار میرود طراحی زیرساختهای مراقبت سلامت به طور قابل توجهی تغییر یابد.
