قانون مالیات بر سوداگری و سفتهبازی که در سال ۱۴۰۴ تصویب و ابلاغ شده، با هدف مقابله با معاملات سوداگرانه در بازارهای مسکن، خودرو، طلا، ارز و رمزارزها تدوین شده است. این قانون با تعیین مشمولان خاص، نرخهای پلکانی مالیاتی و معافیتهای حمایتی، تلاش میکند شفافیت مالی را افزایش دهد.
مالیات بهعنوان یکی از مهمترین منابع درآمدی دولتها، نقش حیاتی در توسعه اقتصادی و ارائه خدمات عمومی ایفا میکند. در ایران، با وجود تلاشهای صورتگرفته برای بهبود نظام مالیاتی، چالشهایی نظیر فرار مالیاتی، نبود شفافیت و فرهنگ مالیاتی همچنان پیش روی این حوزه قرار دارد.