توسعه عمودی شهر یا بلندمرتبهسازی در سالهای اخیر به یکی از مهمترین راهبردها و برنامههای توسعه شهری تبدیل شده است؛ این پدیده ضمن داشتن مزایای متعدد، در صورت ضعف در برنامهریزی، اثرات منفی بر شاخصهای کیفیت زندگی بهویژه «هویت محلهای» میگذارد.
توسعه عمودی شهر به افزایش طبقات ساختمانهای موجود یا ساختمانهای مرتفع چندین طبقه در شهرها اطلاق میشود و «هویت»، حاصل روابط فرد و پدیده مورد نظر طی زمان و مفهومی نسبی است که یک سوی آن انسان و سوی دیگر محیط قرار دارد که هر شهر و محلهای را از سایر شهرها و محلههای دیگر متمایز میکند.