گز نوعی شیرینی مخصوص در اصفهان است که تولید آن به دوران صفویه بازمی‌گردد، اما ریشه اصلی آن نوعی شیرینی به اسم حلواچوبه بوده که مخلوطی از سفیده تخم‌مرغ و شکر است. مهم‌ترین ماده برای تولید گز، گزانگبین است، اما امروزه جای خالی گزانگبین هم با سایر انگبین‌ها مثل انگبین علفی، ترنجبین یا عسل پر می‌شود.
در قدیم عصاره و شهدهای جمع‌آوری‌شده را در گز می‌ریختند، ولی این روزها کمتر گزی است که با عصاره درخت گز انگبین درست شود، و هم کم‌پیدا می‌شود و هم قیمت بالایی دارد.
تولید سنتی گز اصفهان در اسفندماه ۱۴۰۰ در فهرست میراث ناملموس ایران به ثبت رسید.
نظر شما