به گزارش خبرگزاری ایمنا؛ سعید ابراهیمی، معاون برنامهریزی و توسعه سرمایه انسانی شهردار اصفهان در یادداشتی نوشت: «در دنیای امروز که شهرها با چالشهایی چون گسترش بیرویه، کاهش تعاملات اجتماعی و نیاز به پایداری روبرو هستند، یکی از نوآورانهترین رویکردها در برنامهریزی شهری، توسعه مناطق چندمنظوره سرگرمیمحور است.
این مفهوم، فراتر از ترکیب ساده کاربریهای مسکونی، تجاری و اداری، بر ایجاد فضاهایی تمرکز دارد که سرگرمی، تفریح و تجربیات فرهنگی را در قلب زندگی روزمره شهروندان قرار دهد تا مراکز شهری را دوباره زنده و پویا کند.
مناطق چندمنظوره سرگرمیمحور، محلههایی یکپارچه هستند که در آنها مسکن، فروشگاهها، رستورانها، فضاهای فرهنگی، پارکها و امکانات تفریحی در کنار یکدیگر قرار میگیرند. این رویکرد، الهامگرفته از مفهوم «شهر ۱۵ دقیقهای»، دسترسی پیاده یا دوچرخهای به تمام نیازهای روزانه را فراهم میکند و وابستگی به خودرو را کاهش میدهد. نتیجه این نگاه، کاهش آلودگی هوا، افزایش سلامت جسمی و روانی شهروندان، تقویت حس تعلق به محله و رونق اقتصادی محلی است.
در سال ۲۰۲۵، روندهای جهانی نشان میدهد که این مناطق با تأکید بر پایداری، انعطافپذیری و تجربیات منحصربهفرد در حال گسترش هستند. برای مثال، پروژههایی مانند منطقه ویچیتا در آمریکا یا ناحیه غربی، با ادغام فضاهای سرگرمی پویا (از جمله استادیومهای چندمنظوره و مناطق تفریحی) و طراحیهای سبز، الگویی برای شهرهای آینده ارائه میدهند. این توسعهها نه تنها مراکز خرید سنتی را به هابهای اجتماعی تبدیل میکنند، بلکه با استفاده از فناوریهای هوشمند، تجربیات شخصیسازیشدهای مانند رویدادهای فرهنگی فصلی یا فضاهای اشتراکی ایجاد میکنند.
در ایران و به ویژه اصفهان، با میراث غنی تاریخی و فرهنگی، پتانسیل بالایی برای پیادهسازی این رویکرد وجود دارد. اصفهان به عنوان شهری تاریخی، میتواند با بازآفرینی بافتهای مرکزی و ایجاد مناطق چندمنظوره، مراکز تاریخی همچون میدان امام (ره) را به هابهای زنده سرگرمیمحور تبدیل کند.
پروژههایی از جمله مجتمعهای تجاری-اداری مدرن طرحهای بازآفرینی محلات، گامهای اولیهای در این مسیر هستند و شهرداری اصفهان در برنامه «اصفهان ۱۴۱۰»، با تمرکز بر هوشمندسازی و عدالتمحور بودن، میتواند این مفهوم را با اولویت کاهش آلودگی، افزایش فضاهای سبز و تقویت گردشگری فرهنگی ادغام کند.
در نهایت، مناطق چندمنظوره سرگرمیمحور نهتنها پاسخی به چالشهای شهری معاصر هستند، بلکه فرصتی برای ایجاد شهرهایی شادتر، پایدارتر و انسانمحورتر است.
شهرداریها با همکاری بخش خصوصی و شهروندان میتوانند این روند جهانی را بومیسازی کنند و مراکز شهری را از حالت خفته به قلب تپنده زندگی شهری تبدیل کنند؛ اصفهان، با پیشینه برنامهریزی مدون، میتواند پیشرو این تحول در ایران باشد.»
نظر شما