به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، مطالعهای جدید که پیش از دهمین سالگرد توافق اقلیمی پاریس منتشر شده، نشان میدهد پیوند سنتی میان رشد اقتصادی و انتشار دیاکسید کربن در ۹۲ درصد اقتصاد جهانی شکسته شده است. این تحلیل از واحد اطلاعات انرژی و اقلیم (ECIU)، با استفاده از آخرین دادههای بودجه کربن جهانی، اثربخشی سیاستهای قاطع دولتی را برجسته میکند و حاکی از شتابگیری روند «جداسازی (decoupling)» از سال ۲۰۱۵ به بعد است؛ روندی که بهویژه در میان صادرکنندگان عمده کربن جنوب جهانی همچون برزیل، کلمبیا و مصر برجستهتر شده است.
در اقتصادهای پیشرفته، جداسازی اکنون هنجار است و ۴۶ درصد تولید ناخالص داخلی جهانی در کشورهایی قرار دارد که اقتصاد خود را گسترش، در عین حال انتشار کربن مبتنیبر مصرف را کاهش دادهاند. بیشترین پیشرفتها در بریتانیا، نروژ و سوئیس مشاهده شده است، اما تحول چشمگیر چین، بزرگترین ناشر کربن جهان، برجستهترین تغییر محسوب میشود؛ این کشور وابستگی اقتصاد خود به زغالسنگ و سوختهای فسیلی را بهشدت کاهش داده، بهطوری که بین ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳، انتشارهایش تنها ۲۴ درصد افزایش داشت که کمتر از نیمی از رشد بیش از ۵۰ درصدی اقتصادش است. در ۱۸ ماه گذشته، انتشارهای کربن چین ثابت مانده و تحلیلگران معتقدند ممکن است به اوج رسیده باشد.
در حالت کلی ۲۱ کشور از جمله استرالیا، امارات متحده عربی، مصر، ایتالیا، مکزیک و آفریقای جنوبی در دهه گذشته پیشرفت کرده و اقتصاد خود را بدون افزایش انتشارهای کربن خود رشد دادهاند. ۲۲ کشور دیگر همچون ایالات متحده آمریکا، ژاپن، کانادا و بیشتر اعضای اتحادیه اروپا، این جداسازی را در دهههای پیش و پس از ۲۰۱۵ حفظ کردهاند. دونالد ترامپ در دوره اول ریاستجمهوریاش تلاش کرد این روند معکوس شود، اما این اقدام تنها افزایش موقتی ایجاد کرد و انتشارهای آمریکا در دو دهه اخیر بهطور عمده رو به کاهش بوده است. کشورهایی ازجمله نیوزیلند، لتونی، اسلوونی، لیتوانی، جمهوری دومینیکن، السالوادور، توگو و آذربایجان (میزبان COP۲۹) پیش از ۲۰۱۵ جداسازی را تجربه کرده بودند، اما رشدشان دوباره به سوختهای فسیلی وابسته شده است.
این پیشرفتها بهواسطه مذاکرات بینالمللی همچون نشستهای COP سازمان ملل حاصل شده که گذار انرژی را تسریع کرده است، هرچند هنوز با سرعت تهدید گرمایش جهانی همخوانی ندارد. تحلیل قبلی ECIU نشان میدهد رشد سالانه کربن دی اکسید از ۲۰۱۵ در مقایسه با ۱۸.۴ درصد دهه پیش از توافق پاریس به ۱.۲ درصد کاهش داشته است.
توافق ۲۰۱۵ پاریس با تعهد به محدودسازی گرمایش به کمتر از ۲ درجه سانتیگراد، سیگنال قوی به دولتها و کسبوکارها داد تا جایگزینهایی برای نفت، گاز و زغالسنگ پیدا کنند. در نتیجه پیشبینی گرمایش پایان قرن از ۴ به ۲.۶ درجه کاهش پیدا کرد، اما تأکید میشود اقدامات سریعتر در دهه آینده ضروری است تا اوج انتشارها محقق شود و گرمایش به ۱.۵ تا ۲ درجه محدود بماند. در حال حاضر شرایط امیدوارکننده است و نشان میدهد جهان در مرحله پیششرطی پیش از کاهش ساختاری قرار دارد و به نقطه تاریخی کاهش انتشارها نزدیک میشود.
نظر شما