به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، در ۵۰ سال گذشته، آسیا شاهد تغییرات شگرف و بیسابقهای در فرایند شهرنشینی بوده است. این قاره بهسرعت از زمینهای روستایی و نیمهجان به مجموعهای از کلانشهرهای عظیم و گسترده تبدیل شده است که جمعیتی برابر با کشورهای کوچک را در خود جای دادهاند. امروزه شهرهایی همچون توکیو، دهلی و شانگهای نهتنها در آسیا، بلکه در جهان بزرگترین مناطق شهری به حساب میآیند و میلیونها نفر در این کلانشهرها زندگی میکنند.
توزیع جمعیت شهری در آسیا بهشدت نامتوازن است؛ مناطق ساحلی و دشتهای رودخانهای به شدت متراکم و گسترشیافته هستند، در حالی که مناطق مرکزی و کوهستانی این قاره ازجمله تبت و هیمالیا، همچنان با تراکم جمعیتی بسیار پایین باقی ماندهاند. این الگو نشاندهنده تضاد قوی بین مناطق پرجمعیت ساحلی و مناطق داخلی کمتر شهری آسیاست.
یکی از بزرگترین تحولات شهرنشینی در آسیا، رشد فوقالعاده مناطق بزرگ شهری همچون کلانشهر جاکارتا در اندونزی است که اکنون با بیش از ۳۰ میلیون نفر جمعیت، به یکی از بزرگترین مناطق شهری پیوسته جهان تبدیل شده است. این منطقه نمونهای از مهاجرتهای گسترده بهسمت قطبهای اقتصادی و صنعتی است که موجب ادغام شهرهای همجوار و شکلگیری مناطق شهری به هم پیوسته شده است. همین روند در مناطق مختلف چین از جمله دلتای رودخانه مروارید، همچنین در کریدورهای شهری مهم در هند نیز دیده میشود.
از دیگر پدیدههای شاخص در این پنج دهه، شکلگیری کمربند شهری متصل در دشتهای هند و گنگ است که از لاهور در پاکستان تا داکا در بنگلادش امتداد دارد. این ناحیه که شامل شهرهای مهمی همچون دهلی، کلکته و لاهور میشود، بهواسطه زمینهای حاصلخیز و سیستمهای بزرگ رودخانهای به یکی از پرتراکمترین کریدورهای شهری جهان تبدیل شده است.
در ردهبندی جمعیت شهرهای بزرگ آسیا، توکیو با بیش از ۳۷ میلیون نفر در صدر قرار دارد، پس از آن دهلی با حدود ۳۵ میلیون نفر و شانگهای با بیش از ۳۰ میلیون نفر قرار گرفتهاند. شهرهایی همچون داکا، پکن، بمبئی و جاکارتا نیز جمعیتی بیش از ۲۰ میلیون نفر دارند که نشاندهنده روند روبهرشد سریع شهرنشینی در کشورهای آسیایی مختلف هستند.
به این ترتیب آسیا طی ۵۰ سال گذشته شاهد یکی از گستردهترین تحولات شهرنشینی جهان بوده است؛ کلانشهرهای آن بهسرعت رشد کرده و به مناطق متروپولیتی بزرگ تبدیل شدهاند که زندگی میلیونها انسان را در بر گرفتهاند و در عین حال تضاد قابلتوجهی میان مناطق پرجمعیت ساحلی و کمجمعیت داخلی ایجاد کردهاند.
نظر شما