به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، سرطان یکی از علل اصلی مرگومیر در جهان است که میزان شیوع آن بین کشورهای مختلف به دلایل متعددی از جمله ساختار سنی جمعیت، عوامل ژنتیکی، سبک زندگی، رویارویی با عوامل محیطی، دسترسی به خدمات بهداشتی، روشهای غربالگری و کیفیت دادههای ثبت بیماری متفاوت است. در بسیاری از کشورهای کمدرآمد و با درآمد متوسط، نرخهای استانداردشده سنی ابتلاء به سرطان پایینتر گزارش میشود که این موضوع بهطور معمول ناشی از تفاوت در عوامل خطر و میزان تشخیص سرطان است.
گزارش حاضر نشان میدهد که کشورهایی همچون استرالیا و نیوزیلند بیشترین نرخ ابتلاء به سرطان را دارند؛ بهطوریکه نرخ استانداردشده آنها بهترتیب ۴۶۳ و ۴۲۷ مورد به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر است. دلیل اصلی این نرخ بالا، میزان زیاد قرار گرفتن در معرض تابش فرابنفش خورشید است که منجر به افزایش ابتلا به ملانوما، نوعی سرطان پوست، میشود. این موضوع به موقعیت جغرافیایی این کشورها در نیمکره جنوبی و شدت بیشتر اشعه خورشید بهویژه در فصل تابستان مرتبط است.
کشورهای اروپایی همچون دانمارک، نروژ و ایالات متحده آمریکا نیز از کشورهایی با نرخ بالای ابتلا به سرطان محسوب میشوند. این امر نشاندهنده ترکیبی از سبک زندگی، دسترسی به خدمات بهداشتی پیشرفته و روشهای کاملتر تشخیص و ثبت بیماری است. علاوهبر این، کشورهای توسعهیافته بهطور معمول نرخهای بیشتری از سرطان را گزارش میکنند که این به کیفیت بهتر گزارشدهی و تشخیص و نه شیوع زیستی بالاتر بیماری مرتبط است.
در مقابل، در بسیاری از کشورهای کمدرآمد و با درآمد متوسط همچون هند، سودان و نیجر، نرخ ابتلاء به سرطان بهطور محسوسی پایینتر است. این میزان پایینتر ممکن است بهدلیل کمبود امکانات و دسترسی محدودتر به خدمات تشخیص بیماری و گزارش آن باشد و به معنای واقعی کاهش شیوع سرطان نباشد. کشورهایی ازجمله ایران، مصر و چین نیز دارای نرخ متوسط ابتلا به سرطان هستند که بازتابی از ترکیب عوامل جمعیتی، سبک زندگی و امکانات تشخیصی در این مناطق است.
دادههای جهانی همچنین نشان میدهد که میزان بروز سرطان رابطه مستقیمی با شاخص توسعه انسانی (HDI) دارد. کشورهای با HDI بسیار بالا بیشترین نرخ ابتلاء به سرطان را با رقم حدود ۲۸۵.۷ گزارش کردهاند، در حالی که کشورهای با توسعه کم این نرخ را بسیار پایینتر گزارش میکنند. این تفاوتها بهطور عمده ناشی از سطح توسعه خدمات بهداشتی و امکانات تشخیص و نه تفاوتهای ژنتیکی یا زیستی است.
به این ترتیب میتوان گفت که تفاوتهای موجود در نرخ ابتلاء به سرطان بین کشورهای جهان ناشی از عوامل متعددی از ساختار جمعیتی، شرایط محیطی، سبک زندگی و بهویژه کیفیت سیستمهای تشخیص و ثبت بیماری است. این اطلاعات به مسئولان حوزه بهداشت و سیاستگذاران کمک میکند تا برنامههای موثرتری برای پیشگیری، تشخیص زودهنگام و درمان سرطان در سطح جهانی تدوین و به بهبود سلامت عمومی کمک کنند.
نظر شما