آلودگی پلاستیکی از اعماق اقیانوس به میز غذا راه یافت

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، مطالعه‌ای منتشرشده در نشریه تحقیقات محیط زیست (Environmental Research)، هشدار جدی درباره گستردگی آلودگی پلاستیکی فراتر از محیط‌های دریایی و به داخل سیستم غذایی انسان داده است و اهمیت اقدام جهانی برای کاهش آلودگی و حفاظت از سلامت مردم و محیط زیست را برجسته می‌کند. طبق این مطالعه پلاستیک‌ها تنها مشکلی برای اقیانوس‌ها و حیات‌وحش نیستند، بلکه غذای انسان را نیز تحت‌تأثیر قرار دهند. پژوهشی تازه نشان می‌دهد که نانوپلاستیک‌ها می‌توانند وارد بافت‌های گیاهان خوراکی شوند که این موضوع نگرانی‌های جدی درباره ایمنی غذا و سلامت انسان به وجود آورده است.

محققان دانشگاه پلیموث در آزمایشی با استفاده از تربچه نشان دادند نانوذرات پلاستیکی بسیار ریزی که اندازه‌ای در حد یک میلیونیم سانتی‌متر دارند، از ریشه گیاه عبور می‌کنند و وارد بخش‌های گوشتی و خوراکی می‌شوند. آن‌ها دریافتند حدود ۵ درصد این ذرات جذب ریشه‌ها و بخشی از آن‌ها به بافت‌های قابل خوردن منتقل می‌شوند؛ حتی برگ‌ها نیز حاوی درصدی از این ذرات بودند که نشان می‌دهد نانوپلاستیک‌ها در سراسر گیاه حرکت می‌کنند.

این کشف نشان می‌دهد که نانوپلاستیک‌ها می‌توانند از سد دفاعی ریشه‌ها، معروف به نوار کاسپاری عبور کنند که این پدیده محدود به تربچه نیست و احتمال دارد بسیاری از محصولات کشاورزی در سراسر جهان به همین شکل نانوپلاستیک جذب کنند. پیش از این نیز این گروه تحقیقاتی نشان داده بودند که نانوپلاستیک‌ها در زنجیره غذایی دریایی همچون ماهی‌ها و صدف‌ها تجمع پیدا می‌کنند. اکنون مشخص شده است که سبزیجات نیز می‌توانند بخشی از این چرخه آلودگی باشند و انسان از طریق غذاهای گیاهی و دریایی در معرض این ذرات قرار گیرد.

این یافته‌ها عجیب نیست، چراکه آلودگی میکروپلاستیکی در همه جا دیده شده است. نکته مهم اینکه نانوپلاستیک‌ها در بدن موجودات تجمع می‌کنند و اثرات بالقوه نامطلوبی بر سلامت انسان دارند. از آنجا که نانوپلاستیک‌ها بسیار ریز و دشوار برای تشخیص و حذف در بافت‌های زیستی هستند، احتمال رویارویی روزانه انسان با آن‌ها از طریق مصرف غذاهای مختلف وجود دارد.

با توجه به افزایش روزافزون تولید پلاستیک در جهان، موضوع نفوذ این ذرات به محصولات کشاورزی و تأثیرات آن بر سلامت، به مسأله‌ای ضروری برای تحقیق و بررسی بیشتر تبدیل شده است. پژوهش‌های آینده باید بررسی کنند جذب نانوپلاستیک در انواع مختلف محصولات و پیامدهای آن بر تغذیه و سلامت انسان چگونه است.