به گزارش خبرگزاری ایمنا، پوریا محمدیانیزدی امروز _شنبه بیستودوم شهریور_ در نشست تخصصی معاونان حملونقل و ترافیک کلانشهرهای کشور با تاکید بر موضوع مهم منابع مالی مغفول مانده در حوزه نوسازی ناوگان شهری اظهار کرد: یکی از مسائل اساسی، بیتوجهی به ظرفیت صندوقها و مصوبات قانونی است که میتواند بهطور مستقیم در روند نوسازی تاکسیها و اتوبوسها مؤثر باشد.
وی با اشاره به صندوقی در وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) افزود: این صندوق از محل اسقاط خودرو تشکیل شده است و خودروسازان خودروها را اسقاط نمیکنند، اما پول آن را پرداخت میکنند و منابع قابل توجهی در این صندوق جمعآوری شده است.
رئیس کمیسیون حملونقل و ترافیک مجمع شهرداران کلانشهرهای ایران تاکید کرد: با این حال، گفته میشود این منابع صرفاً قرار است در موضوعات دیگر هزینه شود و این در حالی است که همین منابع میتواند در قالب وام ۴۰۰ یا ۵۰۰ میلیون تومانی برای نوسازی تاکسیها تخصیص یابد و گره بزرگی از مشکلات شهرها را باز کند و صندوق صمت از زیر بار وظیفهای که برای آن تعریف شده بود شانه خالی کرده و باید ورود جدیتری برای استفاده از آن صورت گیرد.
محمدیانیزدی با اشاره به ظرفیتهای موجود در صندوق محیطزیست گفت: این صندوق نیز آوردههایی دارد، اما کمتر مورد توجه قرار گرفته است، در حالی که برخی شهرها با این صندوق وارد مذاکره شدهاند و موفق به دریافت وامهایی برای نوسازی تاکسیها شدهاند و با این وجود، هنوز ظرفیت اصلی این صندوق فعال نشده و لازم است سازمان شهرداریها و وزارتخانههای مرتبط نگاه ویژهتری به این فرصت داشته باشند.
وی با اشاره به موضوع مهم ماده ۱۲ شورای اقتصاد تصریح کرد: یکی از بزرگترین ظرفیتهای قانونی کشور برای توسعه ناوگان حملونقل عمومی، ماده ۱۲ است و این ماده چهار میلیارد دلار ظرفیت در خود دارد، اما در طول سالهای گذشته معطل مانده و اجرایی نشده است و حتی با وجود اصلاحیههای اخیر که فرآیند بهرهبرداری از این ماده را تسهیل کرده، همچنان شاهد هستیم که تاکسیها، اتوبوسها و حتی دوچرخههای اشتراکی نتوانستهاند از آن بهرهمند شوند.
رئیس کمیسیون حملونقل و ترافیک مجمع شهرداران کلانشهرهای ایران خاطرنشان کرد: تنها بخشی که تا حدودی توانسته از ماده ۱۲ استفاده کند، پروژههای قطار شهری بوده است. این پروژهها با استفاده از بند مربوط به ۹ سنت، توانستهاند منابعی را در قالب اوراق گاز دریافت کنند، هرچند این اقدام هم محدود بوده و تنها بخشی از ظرفیت را پوشش داده است، اما به هر حال از هیچ بهتر بوده و توانسته به توسعه مترو کمک کند.
محمدیانیزدی با بیان اینکه سایر بخشهای حملونقل شهری از این ظرفیت بینصیب ماندهاند، گفت: ماده ۱۲ به صراحت برای حمایت از نوسازی تاکسیها، اتوبوسها و حتی توسعه دوچرخههای اشتراکی پیشبینی شده است، اما در عمل، این ظرفیت طلسم شده و بیش از یک دهه است که اجرایی نشده است و اگر اراده جدی وجود داشته باشد و کارگروهی با مشارکت سازمان شهرداریها، وزارت نفت و سازمان بهینهسازی مصرف انرژی تشکیل شود، میتوان این ظرفیت را فعال کرد و از آن بهرهمند شد.
وی اضافه کرد: نیاز است شهرداریها و سازمانهای مرتبط به کمک بیایند تا جلسات و پیگیریها به نتیجه برسد و باید یک کارگروه جدی و دائمی تشکیل شود که این موضوع را بهصورت مستمر دنبال کند.
رئیس کمیسیون حملونقل و ترافیک مجمع شهرداران کلانشهرهای ایران با بیان اینکه ظرفیت ماده ۱۲ میتواند یکی از مهمترین گرهگشاییهای مشکلات ناوگان شهری باشد، تصریح کرد: اگر این منابع فعال شود، نه تنها نوسازی تاکسیها و اتوبوسها سرعت میگیرد، بلکه پروژههای مربوط به میکروبیلیتی همچون دوچرخههای اشتراکی نیز رونق مییابند و این موضوع بهویژه برای شهرهایی که به دنبال توسعه حملونقل پایدار هستند اهمیت زیادی دارد.
محمدیانیزدی خاطرنشان کرد: هماکنون زمان آن رسیده است که از ظرفیتهای قانونی و مالی موجود به بهترین نحو استفاده کنیم، منابع قابل توجهی در صندوقها و ماده ۱۲ وجود دارد که اگر آزاد شود، میتواند تحولی بزرگ در حملونقل عمومی کشور ایجاد کند و بیتوجهی به این ظرفیتها در شرایط فعلی، نه تنها روند نوسازی را متوقف کرده، بلکه شهرها را با مشکلات جدیتری در آینده روبهرو خواهد ساخت.
نظر شما