به گزارش خبرگزاری ایمنا، کشاورزی به عنوان یکی از ارکان اساسی اقتصاد، امنیت غذایی و توسعه پایدار در ایران جایگاه بسیار پراهمیتی دارد. فعالیت در هر زمینهای از کشاورزی، اعم از زراعت، باغداری، دامپروری، شیلات، صنایع تبدیلی و بستهبندی محصولات، مستلزم اخذ مجوزهای قانونی و رسمی از نهادهای مرتبط به خصوص وزارت جهاد کشاورزی است. این مجوزها علاوه بر رسمیت بخشیدن به کسب و کارهای کشاورزی، زمینه بهرهمندی فعالان این حوزه از حمایتهای بانکی و تسهیلات دولتی را مهیا میسازد و موجب شفافیت و ساماندهی فعالیتها میشود.
انواع مجوزهای کشاورزی
مجوزهای صادر شده توسط وزارت جهاد کشاورزی یا نهادهای وابسته، بسته به نوع فعالیت عبارتند از:
-پروانه بهره برداری واحدهای کشاورزی یا دامپروری
-پروانه کسب کشاورزی (نظام صنفی کشاورزی)
-جواز تأسیس واحد تولیدی یا بستهبندی
-مجوزهای خاص برای گردشگری کشاورزی، صنایع تبدیلی و تکمیلی
-پروانه بستهبندی محصولات کشاورزی.
مراحل و فرایند صدور مجوز کشاورزی
فرایند دریافت مجوز برای فعالیتهای کشاورزی در ایران، معمولاً با مراجعه به اداره یا سازمان جهاد کشاورزی و درخواست رسمی آغاز میشود که مراحل مهم آن عبارت است از:
الف) آماده سازی و ارائه مدارک
شامل مدارک شناسایی متقاضی (شناسنامه و کارت ملی)، اسناد مالکیت یا اجاره زمین، طرح توجیهی فنی و اقتصادی، مدارک تخصصی و فنی، استعلامات موردنیاز از مراجع ذیربط و تکمیل فرمهای مربوطه.
ب) بررسی مدارک و بازدید کارشناسی
کارشناسان وزارت جهاد کشاورزی یا سازمانهای وابسته پس از بررسی اسناد، معمولاً از محل اجرای طرح بازدید میکنند تا از صحت ادعاها و تطابق وضعیت زمین یا واحد با استانداردهای لازم اطمینان حاصل شود. در صورت داشتن ایراد، اصلاحیه لازم به متقاضی اعلام میشود.
ج) ارزیابی طرح و اخذ تأییدیه های لازم
در این مرحله، طرح توجیهی و سایر مستندات توسط ارگانهای مختلف نظیر محیط زیست، منابع طبیعی، آب منطقهای و … به دقت بررسی و در صورت لزوم، تأییدیه های بیشتر نیز دریافت میشود.
د) صدور مجوز و شروع فعالیت
در صورت کامل بودن مدارک و رعایت تمام مقررات فنی و قانونی، پروانه موردنظر صادر و متقاضی میتواند فعالیت خویش را به طور قانونی آغاز کند. مدت زمان صدور معمولاً بین ۱۵ تا ۴۵ روز متغیر است.
سامانههایی همچون «درگاه ملی مجوزها»، «سماک» جهاد کشاورزی و سامانههای استانی، فرآیندهای ثبت درخواست، پیگیری وضعیت و حتی دریافت مجوز نهایی را به صورت غیرحضوری فراهم آوردهاند و قدم مهمی در کاهش زمان و حذف فساد اداری برداشتهاند.
داشتن مجوز فعالیت کشاورزی نه تنها موجب رسمیت یافتن و ساماندهی فعالیتهای بخش کشاورزی است، بلکه زمینه جذب سرمایه، تضمین حمایتهای دولتی، بهرهمندی از تسهیلات مالی، رعایت مقررات، حفظ حقوق دولت و جامعه و تحقق کشاورزی پایدار را فراهم میکند. صدور مجوز همچنین یکی از ابزارهای مهم نظارت دولت بر کاربری، تثبیت مالکیت و جلوگیری از تخریب اراضی کشاورزی محسوب میشود.
دولت و نهادهای وابسته موظف به مراقبت جدی از اراضی کشاورزی، جلوگیری از ساخت و ساز و تغییر کاربری غیرمجاز، تثبیت مالکیتها، و برخورد با تخلفات در حوزه مجوز دهی هستند. سامانه ۱۳۱ و راههای تماس مردمی برای گزارش تخلفات به این منظور راه اندازی شده است.
به گزارش ایمنا، تسهیل فرایند صدور مجوز، شفافیت مقررات، حذف بروکراسی زائد و توسعه سامانههای الکترونیکی، نیروی محرکهای برای رشد، کارآفرینی و پایداری بخش کشاورزی محسوب میشود. تداوم اصلاحات قانونی، آموزش کارشناسان و کشاورزان، یکپارچه سازی استعلامات و افزایش سرعت عمل ارگانهای دولتی میتواند شکافهای باقیمانده در این مسیر را کاهش دهد و مسیر فعالیتهای مولد را هموار سازد.
نظر شما