به گزارش خبرگزاری ایمنا، آگاهی والدین از نحوه واکنش صحیح نسبت به رفتارهای کودک از اهمیت بالایی برخوردار است، چراکه نحوه رویارویی والدین با رفتار کودک خود میتواند زمینهساز فرصتی برای رشد کودک یا تهدیدی برای آینده او باشد، از همین رو ارتقای آگاهی و دانش والدین نسبت به تربیت فرزند و نحوه برخورد با او از اهمیت بالایی برخوردار است.
کودکان رفتارهای خاص خود را دارند و والدین نیز باید از این رفتارها آگاه باشند؛ یکی از رفتارهایی که در کودکان دیده میشود، قهر کردن و لجبازی است و باید آگاه بود که این دو رفتار، از جمله رفتارهای ابتدایی انسان است که تمام افراد از بدو تولد نسبت به آنها آگاه هستند و به خوبی شیوه بروز این رفتارها را میدانند.
قهر کردن و لجبازی حتی در بزرگسالان و سالمندان نیز دیده میشود، اما آنچه حائز اهمیت است، انتظار کاهش این رفتار با افزایش سن و پختگی افراد است، در واقع بروز رفتارهایی مانند قهر کردن یا لجبازی در کودکان طبیعی است، اما با رشد مهارتها و افزایش آگاهی آنها، انتظار میرود بروز رفتارهایی مانند قهر کردن کاهش پیدا کند و واکنش آنها نسبت به اتفاقات منطقیتر باشد.
قهر کردن یکی از واکنشهای ذاتی کودکان است / انتظار میرود با افزایش سن رفتارهای مناسبتری جایگزین قهر و لجبازی شود
حمید نصیری، مشاور خانواده و روانشناس، عضو انجمن روانپزشکی ایران و عضو انجمن روانشناسی بالینی ایران در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه قهر یکی از واکنشهای ذاتی کودکان است، اظهار کرد: انسان با بعضی رفتارها متولد میشود و تمام رفتارها از محیط دریافت نمیشود، در واقع تمام کودکان زمانی که متولد میشوند، از رفتارهایی مانند غذا خوردن، نوشیدن، گریه کردن، ترسیدن و قهر کردن آگاهی دارند.
وی با بیان اینکه قهر کردن و گاهی اوقات لجبازی کردن، جزو رفتارهای ذاتی انسانها محسوب میشود و به عنوان یکی از مکانیسمهای دفاعی نیز به شمار میرود، افزود: در واقع هنگامی که نوزاد یا کودک در شرایطی قرار میگیرد که نیازهای او تأمین نمیشود یا فشاری را تحمل میکند، واکنشی از خود نشان نمیدهد و قهر میکند.
مشاور خانواده و روانشناس، عضو انجمن روانپزشکی ایران و عضو انجمن روانشناسی بالینی ایران با بیان اینکه پدیده قهر کردن ممکن است حتی در ماههای اول تولد نیز به وفور دیده شود، تصریح کرد: انتظار بر این است که با بالاتر رفتن سن، مکانیسمهای دفاعی پختهتری جایگزین بعضی رفتارها مانند قهر کردن شود؛ به عنوان مثال زمانی که نوزاد گرسنه میشود، برای رفع نیاز خود گریه میکند، اما با افزایش سن، این رفتار کنار گذاشته میشود.
رفتارهای نادرست نباید به الگوی ارتباطی با محیط تبدیل شود
نصیری با بیان اینکه والدین باید در نظر داشته باشند که واکنشهایی از جمله قهر کردن یا لجبازی، متناسب با سن و دوران رشد کودکان وجود دارد، ادامه داد: قهر کردن در بزرگسالان و حتی سالمندان نیز دیده میشود، اما آنچه که حائز اهمیت است، این است که با افزایش سن، انتظار میرود این رفتارها کمتر اتفاق بیفتد.
وی با بیان اینکه لجبازی و قهر از جمله رفتارهای ذاتی انسان است، گفت: در صورتی که این رفتارها به الگوی ارتباطی افراد با محیط تبدیل شود، دردسرساز خواهد بود و مدیریت والدین هنگام رویارویی با این رفتارهای کودک از اهمیت بالایی برخوردار است و والدین باید از نحوه واکنش صحیح نسبت به قهر کودکان آگاهی داشته باشند.
مشاور خانواده و روانشناس، عضو انجمن روانپزشکی ایران و عضو انجمن روانشناسی بالینی ایران با بیان اینکه روشهای رویارویی والدین با رفتارهای کودکان با توجه به سن آنها باید ارتقا پیدا کند و از روشهای مقابلهای بهتری استفاده کنند، اضافه کرد: رشد کردن کودک به محیط بستگی دارد و بخش عمدهای از محیط، الگوی ارتباط نزدیکان کودک یا همان والدین هستند و تأثیرگذاری رفتار والدین بر رفتار کودکان، حقیقتی غیرقابل انکار است.
مهمترین الگوی فرزندان، اطرافیان آنها و به ویژه والدین هستند و هیچگاه نمیتوان منکر تأثیرگذاری رفتار والدین بر رشد، پرورش و آینده کودکان شد؛ در صورتی که رفتاری مانند قهر کردن یا لجبازی در والدین یک کودک وجود داشته باشد و کودک همواره شاهد این رفتار باشد، این رفتار برای او به الگویی ماندگار تبدیل میشود و در آینده میتواند فرزند را درگیر چالش کند.
قهر کردن به عنوان یکی از مکانیسمهای دفاعی کودکان به شمار میرود و بروز این رفتار در افراد طبیعی است، اما جایگزینی این رفتار با رفتارهای بهتر و شایستهتر در جریان رشد و افزایش سن، قابل توجه است که در جریان این مسیر، والدین، مربیان تربیتی، دوستان و همسالان کودک تأثیرگذار هستند.
با افزایش سن کودکان، آگاهی آنها نیز افزایش پیدا میکند و والدین باید در جریان رشد کودکان، به رشد و ارتقای رفتار، اخلاق و شیوه تربیتی خود توجه ویژهای داشته باشند تا فرزند آنها متناسب با سن خود رشد مناسبی داشته باشد و شخصیت او درگیر چالش نشود و آیندهای روشن برای خود رقم بزند و والدین در این مسیر میتوانند از متخصصان روانشناس کمک بگیرند.