به گزارش خبرگزاری ایمنا، ورزش وودبال (Woodball) یکی از ورزشهای کمتر شناختهشده اما در حال گسترش در جهان است که شباهتهایی به گلف و لاکراس دارد. این ورزش جذاب که با استفاده از چکش و توپ چوبی انجام میشود، هم در فضای باز و هم بهصورت داخل سالن قابل اجراست و بهدلیل سادگی نسبی و امکان اجرای گروهی، میتواند مخاطبان زیادی را به خود جذب کند.
وودبال چیست؟
وودبال ورزشی است که در آن بازیکنان باید با ضربه زدن به توپ توسط چکش مخصوص، آن را از مسیرهای مشخصی عبور دهند و به دروازههایی که شبیه دروازههای مینیاتوری گلف است، وارد کنند. هدف این است که توپ با کمترین تعداد ضربه ممکن به انتهای مسیر برسد، درست همچون گلف.
تاریخچه ورزش وودبال
این ورزش نخستینبار در دهه ۱۹۹۰ در تایوان توسط دو ورزشکار به نامهای «وینسنت هو» و «پائولین لین» ابداع شد. پس از آن، فدراسیون جهانی وودبال (IWbF) تأسیس شد و مسابقات بینالمللی متعددی در سطح آسیا، اروپا و آفریقا برگزار شد.
قوانین بازی زمین وودبال
زمین وودبال بهطور معمول مسیری با موانع طبیعی یا مصنوعی است که به چند «دروازه» تقسیم شده است. بازیکن باید توپ را با استفاده از چکش چوبی به سمت دروازهها هدایت کند. اگر توپ با کمترین ضربه ممکن وارد دروازه شود، امتیاز بالاتری کسب میشود. وودبال میتواند به صورت انفرادی، دونفره یا تیمی انجام شود و ردهبندی امتیازات بر اساس تعداد ضربهها تعیین میشود. مسابقات رسمی نیز دارای داور و قوانین استاندارد است.
تجهیزات مورد نیاز وودبال
- چکش چوبی مخصوص وودبال
- توپ وودبال بهطور معمول از جنس چوب فشرده یا پلاستیک سخت است.
- دروازه وودبال ساختهشده دو میله چوبی با فاصله استاندارد که توپ باید از بین آنها عبور کند.
محبوبیت جهانی و موقعیت ایران
با وجود نوپا بودن، وودبال در برخی کشورهای آسیایی مانند تایوان، مالزی، تایلند، و چین به سرعت رشد کرده و به ورزشهایی مانند گلف و کرلینگ رقابت میکند. ایران نیز در سالهای اخیر قدمهایی برای توسعه این رشته برداشته و فدراسیونهای ورزشی در حال بررسی امکان برگزاری مسابقات رسمی هستند.
مزایای ورزش وودبال
- افزایش تمرکز و دقت تقویت
- هماهنگی چشم و دست
- مناسب برای تمامی ردههای سنی
- نیاز به تجهیزات کمهزینه در مقایسه با ورزشهایی مانند گلف
تفاوت ورزش وودبال با گلف و لاکراس
شباهتها و تمایزها اگرچه ورزش وودبال در نگاه اول شباهتهایی با گلف و لاکراس دارد، اما تفاوتهای بنیادینی بین این سه ورزش وجود دارد که شناخت آنها به درک بهتر وودبال کمک میکند.
تفاوت وودبال با گلف
ابزار بازی: در گلف از چوبهای مخصوص (کلاب) و توپ گلف فلزی یا پلاستیکی استفاده میشود، اما در وودبال از چکش چوبی و توپهای بزرگتر با جنس چوب یا پلاستیک سخت استفاده میشود.
زمین بازی: زمین گلف وسیعتر و حرفهایتر است و نیاز به فضای بسیار بزرگی دارد، اما وودبال را میتوان در فضای سبز کوچکتر یا حتی سالنهای ورزشی اجرا کرد.
دروازهها: در گلف هدف ورود توپ به سوراخهایی در زمین است، اما در وودبال توپ باید از میان دو میله چوبی عبور کند.
هزینهها: تجهیزات و اجرای وودبال نسبت به گلف بسیار ارزانتر و سادهتر است، و همین موضوع باعث محبوبیت تدریجی آن در بین نوجوانان و آماتورها شده است.
تفاوت وودبال با لاکراس
نوع بازی: لاکراس یک ورزش تیمی تهاجمی است که با راکتهای توریدار انجام میشود و بازیکنان توپ را حمل میکنند، اما وودبال ورزشی کمتحرکتر و مبتنی بر ضربه است.
ابزار و توپ: در لاکراس، توپ کوچکتری وجود دارد که با چوبهای بلند با تور حمل میشود، اما در وودبال، تنها وسیله تماس با توپ، چکش چوبی است.
هدف بازی: هدف لاکراس گل زدن به دروازه تیم مقابل است، در حالی که در وودبال هدف، عبور دادن توپ از مسیرهای مشخص و رسیدن به دروازههای چوبی با کمترین ضربه است.
تماس بدنی: وودبال برخلاف لاکراس، ورزش غیرتماسی است و بیشتر بر دقت، تمرکز و مهارت کنترل ضربه تمرکز دارد.
وودبال با بهرهگیری از بعضی ویژگیهای فنی گلف و ساختار بازی لاکراس، به ورزشی مستقل و خلاقانه تبدیل شده است که قابلیت رشد و گسترش بالایی دارد. آشنایی با تفاوتهای وودبال با سایر ورزشها میتواند در شناخت بهتر این رشته و ترویج آن در کشور مؤثر واقع شود. با توجه به مزایای اقتصادی و فنی این ورزش، به نظر میرسد آیندهای روشن در انتظار وودبال در ایران خواهد بود.
نظر شما