به گزارش خبرگزاری ایمنا؛ محمدرضا فلاح، عضو شورای اسلامی شهر اصفهان و رئیس کمیسیون فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و گردشگری شورای عالی استانها در یادداشتی نوشت: در روزگاری که جامعه ایران بیش از هر زمان نیازمند همبستگی اجتماعی، بازسازی سرمایههای اخلاقی، و تقویت نهاد خانواده است، بعضی تولیدات هنری و رسانهای بهویژه در حوزه سینما و شبکه نمایش خانگی در حال طی مسیری معکوس است؛ مسیری که نهتنها با ارزشهای فرهنگی و دینی این سرزمین همخوانی ندارد، بلکه یک خطر جدی برای آینده خانواده، هویت ملی و امنیت فرهنگی جامعه بهشمار میرود.
امروزه شاهد آن هستیم که در بعضی فیلمهای سینمایی و سریالهای شبکه نمایش خانگی، سبک زندگی غربزده، فردگرایانه و بیبندوبار، بهصورت هدفمند یا غافلانه در حال ترویج است.
در این آثار فروپاشی خانواده و روابط بیضابطه بهعنوان امر رایج به تصویر کشیده میشود؛ دختران و نوجوانان در حال استعمال سیگار یا رفتارهای پرخطر نمایش داده میشوند، گویی که این رفتارها بخشی از جذابیت یا استقلال شخصیت آنها است.
در این آثار زنان با پوششی نامتناسب با عرف و فرهنگ ایرانیاسلامی و در فضایی بیقید نسبت به حدود اخلاقی، ایفای نقش میکنند، ادبیات سخیف، سطحی و گاه مبتذل بهجای واژگان فاخر، اندیشهورز و فاخر جایگزین شده است و در نهایت، بسیاری از این آثار، در عمل به تضعیف نظام ارزشی خانواده، تهیسازی هویتی جوانان و بیتفاوتسازی اجتماعی منجر شده است.
سینما و شبکه نمایش خانگی، اگر در مسیر درستی هدایت نشوند، میتوانند بزرگترین تهدید برای نسل آینده باشند و وقتی نوجوان ایرانی در محیط خانه، در بستر رسمی و مجاز فرهنگی، آموزش میبیند که سیگار کشیدن، دروغ گفتن، بی تعهدی در روابط و بیتفاوتی نسبت به خانواده نشانه مدرن بودن یا جذاببودن است، چه انتظاری از آینده داریم؟
آیا ما ناخواسته در حال تربیت نسلی ناآگاه، بیریشه و بیمسئولیت هستیم که هویت خود را نه در آینه قرآن، ادبیات فارسی و مفاخر فرهنگی، بلکه در ویترین تقلیدی سریالها جستوجو میکند؟
در شرایط فعلی، پرسشهایی جدی و اساسی مطرح میشود که چه کسانی مسئول پالایش محتوای آثار سینمایی و شبکه نمایش خانگی هستند؟، نظارت بر محتوای فرهنگی صرفاً به مجوز شکلی ختم میشود یا باید ماهیت اخلاقی و اجتماعی آثار نیز بررسی شود؟، آیا سیاستگذاران فرهنگی کشور نسبت به اثرات نرم، تدریجی و مخرب این محتواها بر ذهن فرزندان ما آگاه هستند؟
این وضعیت نشان میدهد که بعضی نهادهای ناظر، از جمله سازمان سینمایی، شورای صدور پروانه نمایش و نهادهای مسئول در حوزه شبکه نمایش خانگی، یا دچار غفلت و سهلانگاری شدهاند یا در برابر موج ابتذال، عقبنشینی کردهاند.
همه میدانیم که سینما و سریالسازی میتواند آموزگار انسانیت، اخلاق، دیانت و هویت باشد و هنر میتواند در خدمت ارتقای جامعه، تحکیم خانواده، امیدبخشی به جوانان، و معرفی چهره اصیل ایران اسلامی به جهان باشد، اما اگر این ظرفیت، به حال خود رها شود، از فرصت به تهدید تبدیل خواهد شد.
امروز بیش از هر زمان، بازنگری جدی در سیاستهای فرهنگی کشور و بازتعریف نظارت کیفی و محتوایی بر تولیدات هنری یک ضرورت فوری است و ما مسئولیم؛ در قبال جوانان این سرزمین، در قبال خانوادهها و در قبال آیندهای که ساخته میشود.
اگر امروز در برابر جریان خزنده ابتذال فرهنگی سکوت کنیم، فردا فرزندان ما با فرهنگی روبهرو خواهند شد که ریشه، اخلاق، ایمان و امید ندارد؛ بیایید پیش از آنکه دیر شود، در برابر این موج انحراف بایستیم و هنر را به جایگاه واقعی آن یعنی خدمت به انسان و جامعه بازگردانیم.
نظر شما