به گزارش خبرگزاری ایمنا، در سال ۱۴۰۴ همکاری ایران و چین در حوزه کشاورزی به یکی از اولویتهای اقتصادی دولت چهاردهم تبدیل شده است. با توجه به موقعیتهای جغرافیایی منحصر به فرد و نیاز ایران به دسترسی به فناوریهای پیشرفته کشاورزی، چین بهعنوان بزرگترین تولیدکننده محصولات کشاورزی در جهان، شریک استراتژیکی مناسب برای ایران محسوب میشود. در مقابل، چین با نیاز به گسترش بازارهای صادراتی و واردات مواد غذایی با کیفیت بالا، فرصتهایی برای همکاری با ایران دارد.
در سال ۱۴۰۳، ایران و چین یادداشت تفاهمی در حوزههای باغبانی، زراعت، دامپروری، شیلات و مکانیزاسیون کشاورزی امضا کردند. این توافق با هدف تبادل تجارب و دانش فنی در شرایط کمبود آب و خشکسالیهای مکرر ایران طراحی شده است. همچنین، چین با تکنولوژیهای پیشرفته در زمینه کشاورزی هوشمند و تولید محصولات با کیفیت بالا، میتواند به ایران کمک کند تا واردات غذا را کاهش دهد و درآمدهای ارزی خود را افزایش دهد.
روابط کشاورزی ایران و چین به دههها قبل باز میگردد. در سال ۱۳۹۸، وزیر جهاد کشاورزی وقت ایران در سفر به چین اعلام کرد که دو کشور تجارب ارزشمندی در زیربخشهای مختلف کشاورزی دارند که میتوانند با یکدیگر تبادل کنند. این همکاریها شامل روشهای کشت پایدار، مدیریت منابع آب و تولید محصولات با ارزشافزوده بالا است.
چین با تولید بیش از ۶۰۰ میلیون تن غلات در سال و کاهش ۳ درصدی تراز تجاری منفی بخش کشاورزی ایران، بهترین شریک برای ورود به بازارهای منطقهای و جهانی است. این کشور نهتنها تأمینکننده فناوریهای کشاورزی پیشرفته است، بلکه بازاری عظیم برای صادرات محصولات ایرانی نیز بهشمار میرود.
فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت ایران به تازگی اعلام کرد: «همکاری با چین گواهی بر تعهد ما به توسعه زیرساختهای انرژی و کاهش فشارهای اقتصادی است». همچنین، غلامرضا نوری، وزیر جهاد کشاورزی ایران تأکید کرد که تکمیل کریدورهای ترانزیتی میتواند ۵۰ هزار فرصت شغلی مستقیم در کشور ایجاد کند.
حسین رضایی، اقتصاددان دانشگاه تهران، معتقد است: «همکاری ایران و چین گامی خوب در جهت کاهش وابستگی به غرب است. با این حال، باید با حمایتهای هدفمند از شرکتهای محلی و توسعه زیرساختهای فنی همراه شود تا بار مالی ناشی از افزایش قیمتها برای گروههای آسیبپذیر کاهش یابد».
به گزارش ایمنا، همکاریهای همکاری ایران و چین در حوزه کشاورزی نهتنها گواهی بر تعهد دو کشور به مقابله با تحریمهای اقتصادی است، بلکه زمینهای استثنایی برای تبادل دانش فنی، کاهش وابستگی به غرب و تقویت خودکفایی غذایی محسوب میشود. با توجه به اولویتهای دولت چهاردهم در توسعه کریدورهای شمال-جنوب و شرق-غرب، این همکاری میتواند ظرفیت ترانزیتی ایران را افزایش دهد و به ایجاد ۵۰ هزار فرصت شغلی مستقیم کمک کند. همچنین، تکنولوژیهای کشاورزی هوشمند چین و تجربیات ایران در مدیریت منابع آب در شرایط خشکسالی، زمینه را برای همکاریهای بلندمدت و پایدار فراهم کرده است.
نظر شما