به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از مجله نیچر، قطع ناگهانی حمایت مالی مؤسسه ملی بهداشت آمریکا از یک طرح پژوهشی در حوزه نابرابری‌های سلامت، واکنش‌های گسترده‌ای را در جامعه علمی ایالات متحده برانگیخته است.
دینوشیکا موتوتیگ، پزشک متخصص نفرولوژی و عضو هیئت علمی دانشکده پزشکی آیکن در نیویورک، در سال ۲۰۲۴ موفق به دریافت کمک‌هزینه تحقیقاتی از مؤسسه ملی بهداشت (NIH) شد. هدف این طرح، بررسی تأثیر ساختارهای نژادمحور در افزایش شیوع بیماری‌های کلیوی در میان جامعه سیاه‌پوست آمریکا بود؛ جمعیتی که به علت وجود جهش‌های ژنتیکی خاص، با خطر بالاتری در ابتلاء به این بیماری‌ها روبه‌رو هستند.
موتوتیگ با بیان اینکه در متن طرح پژوهشی‌اش حتی از واژه DEI استفاده نشده، اظهار کرد: این تصمیم موجب سردرگمی عمیقی شده است. آیا اشاره به ساختارهای نژادی یا بررسی سلامت در جامعه سیاه‌پوست به‌تنهایی مشمول سیاست‌های منع DEI محسوب می‌شود؟ اگر چنین باشد، چگونه می‌توان از منظر علمی به ریشه‌یابی علل نابرابری‌های سلامت پرداخت؟
وی افزود: تنها پژوهشگر قربانی این سیاست‌ها نیست و گزارش‌ها حاکی از آن است که چندین طرح مشابه دیگر نیز با سرنوشتی یکسان روبه‌رو شده‌اند، کارشناسان معتقدند این رویکرد، افق تحقیقات اجتماعی و پزشکی را در آمریکا تیره کرده و آینده پژوهش‌های بر پایه عدالت، سلامت را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است.
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب ایالات متحده، در ژانویه ۲۰۲۵ با صدور دو فرمان اجرایی، تمام طرح‌ها، بودجه‌ها و برنامه‌های دولتی مرتبط با DEI را ملغی کرد. این فرامین تعریف مشخصی از DEI ارائه ندادند، اما در بیانیه‌های رسمی، این مفهوم را تهدیدی برای اصول بنیادین جامعه آمریکا (نظیر شایسته‌سالاری، تلاش فردی و رقابت آزاد) معرفی کردند. یکی از پژوهشگران حوزه نابرابری سلامت که نخواست نامش فاش شود، گفت: هیچ‌کس نمی‌داند به‌طور دقیق چه مفاهیمی ممنوع شده‌اند، در شرایط فعلی، ما تنها حدس می‌زنیم که چه چیزی ممکن است مورد مخالفت قرار گیرد.
در یک نشست عمومی که در تاریخ آوریل برگزار شد، بیست‌ویکم جایانتا باتاچاریا (مدیر جدید NIH که از سوی دولت ترامپ منصوب شده) اظهار کرد که این سیاست‌ها به‌منزله توقف پژوهش‌های بنیادی درباره سلامت گروه‌های آسیب‌پذیر نیست، با این حال بسیاری از محققان معتقدند این اطمینان بخشی، در عمل با قطع بودجه پروژه‌های مرتبط در تضاد است و فضای علمی کشور را با نوعی تردید و خودسانسوری روبه‌رو کرده است.
نظر شما