به گزارش خبرگزاری ایمنا، علی ذاکری امروز __ در نشست پنل شهر آیند «دریچهای رو به شهرهای آینده» با اشاره به مسئله «آینده» با رویکردی کلان اظهار کرد: هنگامی که به کلمه «آینده» در زبان فارسی فکر میکنیم، نوعی انفعال در آن نهفته است؛ آینده چیزی است که در راه است و ما منفعلانه منتظرش هستیم تا برسد.
وی با نقد این نگاه افزود: در ایران برخورد ما با فناوری نیز بیشتر واکنشی بوده است؛ برنامهریزی ما نه پیشنگر، بلکه مبتنی بر واکنش به رویدادهایی است که پیش میآیند؛ چه فرصت و چه تهدید باشد؛ پرسش این است که آیا در ۱۰ سال گذشته از فرصتها بهره بردهایم؟
عضو هیئت علمی دانشکده علوم و فناوریهای نوین دانشگاه اصفهان ادامه داد: فرض کنیم در جریان مذاکرات بینالمللی پنجرهای باز شود و ما به سیستم مالی جهانی متصل شویم، آیا جامعه ما برای چنین وضعیتی آمادگی دارد؟ اگر ۱۰ سال آینده چنین شود، آیا غافلگیر نخواهیم شد؟
ذاکری با اشاره به مثالی از کتاب «تمام آنچه هرگز به تو نگفتم» گفت: در این داستان پدر و مادر پس از خودکشی دخترشان متوجه نکاتی میشوند که هرگز به آن توجه نکرده بودند؛ آیا ما هم در رویارویی با آینده به همین شکل دچار غافلگیری نخواهیم شد؟
وی بیان کرد: کاری که اکنون انجام میدهیم، تنها ادامه وضعیت موجود است؛ اگر میخواهیم در آینده سهمی داشته باشیم، باید اکنون اقدام کنیم؛ بهعنوان مثال اگر بخواهیم آلودگی هوا در سال ۱۴۱۰، ۱۵ درصد کمتر باشد باید برنامه داشته باشیم؛ برنامه یعنی مسیر مشخص برای بهبود، نه فقط امیدواری.
عضو هیئت علمی دانشکده علوم و فناوریهای نوین دانشگاه اصفهان افزود: اگر قرار است نتایج متفاوتی بگیریم باید کارهایی انجام دهیم که تاکنون انجام ندادهایم، زیرا با تکرار مسیرهای گذشته، آینده نیز همان خواهد بود.
ذاکری با اشاره به جملهای از یک متفکر عنوان کرد: «آینده هماکنون اینجاست، اما بهصورت عادلانه توزیع نشده است» سوال مهم این است که کدامیک از دانشآموزان امروز، سهم بیشتری از آینده خواهند داشت؟ شرکتها هنگام استخدام از چه شاخصهایی برای پیشبینی موفقیت افراد استفاده میکنند؟
وی تأکید کرد: مسئله ما این است که چگونه میتوانیم سهم خود را از آینده افزایش دهیم؛ پاک بودن هوا، تبدیل شدن به هاب منطقهای، همه اینها نیازمند اقدام عملی امروز است.
عضو هیئت علمی دانشکده علوم و فناوریهای نوین دانشگاه اصفهان با اشاره به نقش زبان در رویارویی با آینده گفت: در زبانشناسی هر سال واژهای بهعنوان کلمه سال انتخاب میشود که بیشتر از دل تحولات جهانی بیرون آمده است؛ بهعنوان مثال کلمه «فضای مجازی» در سال ۱۹۸۵ خلق شد، زمانی که کامپیوترها اندازه اتاق بودند، اما امروز مغز انسان بهدلیل استفاده مداوم از شبکههای اجتماعی در حال تغییر است.
ذاکری با اشاره به سخنرانی یکی از مقامات ایالات متحده گفت: در آمریکا گفتهاند که «انقلاب بعدی در حال وقوع است»، زیرا آنها در حال فکر کردن به سهم خود از آینده هستند، بنابراین ما نیز باید آماده ورود واژگان نو، مفاهیم نو و تهدیدها و فرصتهای جدید باشیم.
نظر شما