به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، پاپ فرانسیس که ماه گذشته در ۸۸ سالگی درگذشت، میراثی از کاردینالهایی متنوع اما با پراکندگی عمیق برجای گذاشته است. بعضی از این کاردینالها همسو با تغییراتی هستند که او به آنها دامن زد و گروهی دیگر خواهان بازگشت به سنتهای پیشین و لغو اصلاحات او هستند. این شکافها فضای پیچیده و پرابهامی را برای انتخاب رهبر جدید کلیسا ایجاد کرده است.
کاردینالها از بیستوهشتم آوریل، در جلسات روزانه پیش از کنکلاو حضور داشتند تا یکدیگر را بهتر بشناسند و دیدگاههای خود را درباره آینده کلیسا به اشتراک بگذارند. کاردینالها صبح سهشنبه برای آخرین بار گردهم آمدند و سپس به محل اقامت خود در «کازا سانتا ماریا» منتقل شدند. در اینجا موظف شدند تلفنهای همراه خود را تحویل دهند و تا پایان انتخاب پاپ جدید، از جهان بیرون بهطور کامل جدا باشند. تنها زمانی که اجازه خروج دارند، سفر با اتوبوس بین محل اقامت و کلیسای سیستین است. همه کاردینالها و کارکنان مرتبط با کنکلاو، از آشپز و نظافتچی گرفته تا راننده و پزشک، سوگند حفظ محرمانگی یاد میکنند.
هر روز دو نوبت رأیگیری برگزار میشود؛ یکی صبح و دیگری در بعدازظهر. پس از هر جلسه رأیگیری، دود از دودکش بالای کلیسای سیستین خارج میشود. دود سیاه به معنای انتخاب نشدن پاپ و ادامه رأیگیری است و دود سفید نشاندهنده انتخاب موفق پاپ جدید است. اگر رأیگیری بیش از سه روز کامل طول بکشد، کاردینالها یک روز استراحت و تفکر خواهند داشت.
حدس و گمانها درباره جانشین پاپ فرانسیس از پیش از درگذشت او آغاز شده بود و هر روز نامزدهای جدیدی به فهرست بیش از ۲۰ کاندیدای احتمالی افزوده میشود. در روزهای اخیر، رابرت پرووست، کاردینالی از ایالات متحده که به «قضاوت صریح و توانایی گوش دادن دقیق» شهرت دارد، بهعنوان یکی از چهرههای برجسته مطرح شده است.
پرووست تا حدی محبوبیت پیهترو پارولین، دبیرکل واتیکان و دیپلمات برجسته، اما به گفته برخی «کمی کسلکننده» را تحت تأثیر قرار داده است. لوئیس آنتونیو تاگل، اصلاحطلبی از فیلیپین که به «فرانسیس آسیایی» معروف است، از دیگر نامزدهای محبوب است، اگرچه او و پارولین بهعلت نحوه مدیریت پروندههای سوءاستفاده جنسی در کلیسا مورد انتقاد قرار گرفتهاند.
در جناح پیشرو، کاردینالهای ایتالیایی ماتئو زوپی و پیرباتیستا پیتسابالا، ژان-کلود هولریش از لوکزامبورگ، تیموتی رادکلیف از بریتانیا و مایکل چرنی از کانادا حضور دارند. در مقابل، در جناح سنتگرا، پتر اردو از مجارستان و رابرت سارا از گینه که از منتقدان پاپ فرانسیس است، قرار دارند، همچنین ریموند برک، اسقف آمریکایی حامی دونالد ترامپ و گرهارد مولر آلمانی که هشدار داده کلیسا ممکن است در صورت انتخاب نشدن پاپ ارتدوکس دچار شکاف شود، از طرفداران جانشینان محافظهکار هستند.
ضربالمثل قدیمی انتخاب پاپ میگوید: «کسی که وارد کنکلاو بهعنوان پاپ میشود، بهعنوان کاردینال خارج میشود.» به این معنا که کمتر پیش میآید نامزدهای اصلی از ابتدا موفق به کسب اکثریت آرا شوند. نمونه بارز این موضوع، خود پاپ فرانسیس بود که سال ۲۰۱۳ ابتدا بهعنوان کاندیدای جدی شناخته نمیشد، اما در نهایت انتخاب شد.
کارشناسان و خود کاردینالها بر این باورند که پاپ جدید باید توانایی «ارتباط و راهنمایی بشریت سردرگم در بحران نظم جهانی» را داشته باشد و در عین حال بتواند کلیسا را متحد کند. همه شرکتکنندگان، چه از جناح چپ و چه راست، خواهان مشارکت بیشتر در اداره کلیسا توسط پاپ آینده هستند.
کارشناسان معتقدند که احتمال دارد کنکلاو کوتاه باشد و شاید سه تا چهار روز بیشتر طول نکشد. به گفته خبرنگاران واتیکان، به نظر میرسد که کاردینالها فردی را در ذهن دارند که بتواند کلیسا را یکپارچه سازد؛ موضوعی که همواره برای هر پاپی مهم بوده، اما در شرایط کنونی اهمیت ویژهای یافته است.
پاپ جدید نهتنها باید در زمینه تبلیغ دین فعال باشد، بلکه باید با شجاعت به مقابله با پروندههای سوءاستفاده جنسی در کلیسا بپردازد؛ مسئلهای که به گفته بسیاری، بزرگترین چالش پیشروی کلیسا است.
نظر شما