به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، با توجه به تغییرات وضعیت آب‌وهوا در سراسر جهان، درخواست برای سازگاری تحول‌آفرین در مواجهه با این تغییرات اقلیمی رو به افزایش است. این سازگاری‌ها به عنوان اساس دستیابی به اهداف آب‌وهوا و پایداری شناخته می‌شوند، مانند آنچه در کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب‌وهوا (UNFCCC) و اهداف توسعه پایدار تعیین شده است. این سازگاری نه‌تنها به کاهش آسیب‌های ناشی از وضعیت آب‌وهوا اشاره دارد، بلکه به مسائل عدالت اجتماعی و علل ریشه‌ای این آسیب‌ها نیز می‌پردازد.
تلاش برای سازگاری با اقلیم اغلب زمانی مؤثرتر است که در سطح محلی انجام شود، بنابراین لازم است جوامع محلی اطمینان حاصل کنند که دیدگاه آن‌ها به رسمیت شناخته می‌شود و در اقدامات سازگاری در سطح بالاتر ادغام خواهد شد. به عنوان مثال، هنگام بررسی سازگاری با خطر سیل در یک شهر، داشتن درک عمیق از واقعیت زندگی ساکنان در دشت‌های سیلابی ضروری است و منجر به ارائه راه‌حل‌های سازگاری مناسب و مؤثر می‌شود.
توانمندسازی جوامع کم درآمد: پروژه آب کیپ‌تاون
به‌منظور بررسی مسائل مربوط به خدمات آب و گزینه‌های بالقوه سازگاری در سکونتگاه‌های شهری کم‌درآمد در کیپ‌تاون، آفریقای جنوبی، گروهی از دانشگاهیان و فعالان اجتماعی گرد هم آمدند. این پروژه با استفاده از یک رویکرد فرارشته‌ای، با هدف پاسخگویی به نیازهای یک جنبش اجتماعی محلی به نام «انجمن وسترن کیپ واتر» انجام شد.
انجمن وسترن کیپ واتر به دنبال شواهد قوی‌تری برای دریافت حمایت از استدلال‌ها و اقدامات خود در زمان تعامل با مقامات شهری کیپ‌تاون و دیگر مسئولان بود. بسیاری از اعضای این انجمن برای کمک به سایر ساکنین در رسیدگی به بسیاری از نگرانی‌های مبرم مرتبط با آب فعالیت کردند. این نگرانی‌ها از بالا بودن مبلغ قبوض آب گرفته تا سرریز شدن فاضلاب، دستگاه‌های مدیریت آب که تخصیص روزانه آب آن‌ها را محدود می‌کند و نگرانی در مورد چگونگی حل مشکلات آب را شامل می‌شد. روش اجرای این پروژه به صورتی بود که تیم تحقیقاتی در یک کارگاه آموزشی، یک سوال محرک اولیه مطرح می‌کردند تا جواب را به صورت یک داستان از زبان افراد محلی بشنوند و از دیدگاه آن‌ها با مشکلات آشنا شوند.
از روایت تا اقدام: پرداختن به مسائل آب در کیپ‌تاون
در مجموع ۳۱۱ پاسخ جمع‌آوری شد که هم روایت‌های کوتاه و هم داده‌های کمی مربوط به پرداختن به مسائل آب در جامعه را شامل می‌شد. پس از آن، چندین کارگاه برای تفسیر و بازتاب نحوه استفاده از داده‌ها و ارائه بازخورد به جوامع، همچنین به مقامات شهر کیپ‌تاون برگزار شد. تلاش مشترک بین فعالان و دانشگاهیان در به اشتراک گذاشتن داستان‌های کیفی و شواهد کمی مؤثر بود. بیشترین تکرار در این پروژه مربوط به قبوض آب و قیمت‌گذاری، دستگاه‌های مدیریت آب و نشتی در سیستم آب‌رسانی بود.
توانمندسازی جامعه: کلیدی برای مشارکت در سیاست
از سال ۱۹۹۲، کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد (UNFCCC) به‌طور فزاینده‌ای بر ظرفیت‌سازی، به‌ویژه برای کمک به کشورهای در حال توسعه که درخواست حمایت دارند، متمرکز شده است. یکی از نیازهایی که اغلب بر آن تاکید می‌شود، ظرفیت‌سازی در سطح جامعه است. تاکنون، تلاش‌های UNFCCC در این زمینه عمدتاً موقتی بوده است و نیاز مبرم به حمایت بین‌المللی برای ظرفیت‌سازی طولانی‌مدت هنوز وجود دارد.
این پروژه روابط بین شهر کیپ‌تاون و انجمن آب را تقویت کرد و متعاقباً منجر به افزایش مشارکت گروه در فعالیت‌های سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی در سطح شهر شد. هم مقامات شهری از نحوه بیان مشکلات راضی بودند و هم از دیدگاه فعالان، به خاطر مستند بودن روایت‌ها، پروژه مهمی بود.
یافتن راه‌حل‌ها با کمک مردم: قدرت خلق مشترک
توانمندسازی جوامع و تقویت راه‌حل‌ها از طریق خلق مشترک آگاهی به عنوان یک استراتژی محوری برای حمایت از سازگاری به رهبری محلی ظاهر شده است. برای این کار، لازم است به جای انتقال دانش موجود از بالا به پایین، از پذیرش یادگیری اجتماعی و ایجاد دانش مشترک زمینه‌ای در مورد بهترین روش برای ایجاد تغییر استفاده کنیم. اگر بتوان یادگیری را به صورت محلی پایه‌گذاری کرد، می‌توان به نتایج مثبتی در توانمندسازی جوامع و یافتن روش‌های سازگاری دگرگون‌کننده رسید. روش‌های یادگیری اشکال مختلفی از سیستم‌های ساختاری رسمی گرفته تا فرآیندهای غیررسمی و جامعه‌محور دارد و در هر صورت، زمانی بیشترین تأثیر را خواهند داشت که اعتماد در میان افراد جامعه در طول زمان شکل بگیرد.
یافته‌ها نشان می‌دهد که ظرفیت‌سازی در سطح جامعه این پتانسیل را دارد که برخی از ابزارها را برای انطباق بهتر با تهدیدات آب‌وهوا و مسائل مربوط به خدمات آب‌رسانی فراهم کند. این نوع تلاش برای ظرفیت‌سازی می‌تواند به‌طور مؤثرتری با نابرابری‌های قدرت مقابله کند، زیرا فرصت‌هایی برای تصدیق و تعامل با دانش و سیستم‌های دانش مرتبط محلی وجود دارد. پروژه فرارشته‌ای مذکور در سطح جامعه نیز درس‌های ارزشمندی را برای سیاست سازگاری ارائه می‌دهد.
اهمیت به برابری و عدالت در سیاست سازگاری
علاوه بر این، افزایش برابری و عدالت در سیاست سازگاری یک نگرانی مبرم است. حمایت از سیاست هدفمندی که ایجاد مشترک دانش در سطح جامعه را تشویق می‌کند، می‌تواند ظرفیت‌سازی گسترده‌تر و متحول‌کننده‌ای را امکان‌پذیر کند که جزو حیاتی سیاست انطباق است که هدف آن تقویت عدالت اجتماعی است. رویکردهایی که دانش را به‌طور مشترک ایجاد می‌کند می‌تواند به گروه‌های حاشیه‌نشین جایگاهی برای بحث‌های سیاسی، مانند چگونگی توسعه منابع آبی آینده بدهد. در نتیجه، دیدگاه‌های محلی را برای شکل دادن به اقدامات سازگاری در سطح بالاتر توانمند می‌سازد و به‌طور مؤثری به موضوع عدالت در کنار چالش کلی تهدیدهای آب‌وهوا رسیدگی می‌کند.
نجات از بحران آب با همکاری مردمی
این شهر در سال ۲۰۱۸ کمپینی را با حمایت مردم به نام «روز صفر» به راه انداخت که هدف آن مقابله با بی‌آبی تاریخی بود که پیش‌بینی می‌شد تا پایان سال ۲۰۱۸ رقم بخورد. همکاری مردم و کشاورزان و انجام اقداماتی نظیر کاهش مصرف آب برای آبیاری به روش‌های هوشمند، نصب سیستم‌های فشار آب و نشان دادن آمار مصرف آب و میزان آب باقی مانده در منابع بر تابلوهای شهری در بزرگراه‌ها و خیابان‌ها به‌طور چشمگیری موجب شد که این شهر از بحران آب نجات پیدا کند.
نظر شما