به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، در سراسر اروپا، تعداد جوانانی که بی‌خانمانی را تجربه می‌کنند در حال افزایش است و احتمالاً در ماه‌های آینده افزایش خواهد یافت. شهرها نقش کلیدی در هدف اتحادیه اروپا برای پایان دادن به بی‌خانمانی جوانان تا سال ۲۰۳۰ دارند، اما آن‌ها به تنهایی نمی‌توانند این کار را انجام دهند. اتحادیه اروپا و کشورهای عضو باید از آن‌ها حمایت و منابع لازم را برای تحقق این هدف فراهم کنند.
با ادامه افزایش بی‌خانمانی جوانان در سراسر اروپا، گزارش جدید Eurocities نشان می‌دهد که شهرها به افزایش بودجه اتحادیه اروپا و اقدامات ملی برای سرمایه‌گذاری در جنبش‌های اجتماعی با هدف پایان دادن به نداشتن مسکن جوانان نیاز دارند. شهرها همچنین اعلام کرده‌اند که برای مقابله با این بحران روبه‌رشد احتیاج به سرمایه‌گذاری بیشتر در مسکن‌های مقرون‌به‌صرفه و اجتماعی دارند.
گزارش یوروسیتیز از پایان دادن به بی‌خانمانی جوانان در ۲۹ شهر نشان می‌دهد که نداشتن مسکن جوانان به‌طور قابل‌توجهی به دلیل تأثیر همه‌گیری کووید -۱۹، مسکن غیرقابل دسترس و افزایش هزینه زندگی بدتر شده است.
برای مثال در دوبلین تعداد جوانان بی‌خانمان در سال گذشته ۵۰ درصد افزایش و در مادرید از سال ۲۰۲۱ تاکنون ۱۰ درصد افزایش یافته است.
در میان عواملی که جوانان را به سمت بی‌خانمانی سوق می‌دهد، ۹۲ درصد از شهرها تأثیر مسکن گران‌قیمت و درآمد ناکافی را مرتبط دانسته‌اند؛ عوامل دیگر نیز شامل مشکلات سلامت روان و سوءمصرف مواد است.
برای پاسخ به این بحران، شهرها به افزایش بودجه از سوی دولت‌های ملی و دسترسی بهتر به بودجه اتحادیه اروپا، به ویژه صندوق اجتماعی و توسعه منطقه‌ای اروپا، نیاز دارند. این بودجه می‌تواند برای پروژه‌های یکپارچه محلی استفاده شود که سلامت، آموزش و فرصت‌های شغلی جوانان را تقویت می‌کند.
در حالی که بسیاری از شهرها سیستم‌هایی برای جمع‌آوری داده‌های بی‌خانمان‌ها دارند، هیچ تعریف واحدی در سراسر اتحادیه اروپا از بی‌خانمانی یا روش‌شناسی روشنی برای جمع‌آوری داده‌ها در مورد آن وجود ندارد. این امر مقایسه داده‌ها بین شهرها و کشورها را دشوار می‌کند و همین امر مانع انجام اقدامات لازم برای پایان این معضل می‌شود.
نظر شما