به گزارش خبرگزاری ایمنا، «کلارک گیبل» در فهرست بهترین بازیگران سینمای جهان یکی از محبوب‌ترین بازیگران سینمای کلاسیک به‌شمار می‌رود؛ «کلارک گیبل» که در سال ۱۹۰۱ در آمریکا متولد شد در سال ۱۹۶۰ و در ۵۹ سالگی به‌دلیل حمله قبلی جان خود را از دست داد.
او در ۲۱ سالگی مادرخوانده خود را از دست داد و پس از پرسه زدن در شهرهای مختلف و کار کردن در کارخانه‌ها و نیز میدان‌های نفتی، سرانجام به سوی گروه‌های تئاتری کشیده شد؛ ازدواج با «لورا هوپ کروس» هم‌بازی، مربی و مدیر پرنفوذ «کلارک»، پای او را به هالیوود در حال شکوفایی دهه ۲۰ میلادی کشاند.
اولین فیلم‌های «کلارک گیبل» صامت بود و در ابتدا مدیران استودیوهای هالیوود نظر مثبتی درباره این بازیگر سبزه‌رو نداشتند، غافل از آنکه همین ویژگی‌ها به علاوه صدای بم و چهره «گیبل» به‌شدت مورد اقبال تماشاگران قرار می‌گیرد. «مترو گلدوین مایر» استودیوی معتبر هالیوود که «کلارک» را در استخدام داشت، به‌تدریج و ناباورانه متوجه اثرگذاری وی بر تماشاگران سینما شد.
اگرچه مدیران استودیو، باز هم خطر میدان دادن به این جوان را نپذیرفتند؛ سال ۱۹۳۱ «گیبل» برای آزمودن بخت خود، روانه استودیوی «برادران وارنر» شد. «دارلی اف. زانوک» مدیر اجرایی استودیو، پس از تست اولیه «کلارک» در حاشیه فرم استخدامی وی نوشت: «گوش‌های او بیش از حد بزرگ است!»
به این ترتیب «برادران وارنر» یکی از ارزشمندترین بازیگران هالیوود را از دست داد، زیرا «گیبل» نزد «مترو گلدوین مایر» و مدیر جدید و آینده‌نگر آن بازگشت. تنها طی دو سال «کلارک گیبل» به یکی از درخشان‌ترین چهره‌های هالیوود مبدل شد، این در حالی بود که بداخلاقی و ناسازگاری وی با تهیه‌کنندگان، به سوژه نشریات مبدل شد و جالب آنکه محبوبیت او را نیز افزایش داد.
در سال‌های دهه ۳۰ میلادی حضور «کلارک گیبل» در هر فیلمی به معنای هجوم تماشاگران مشتاق به سالن‌های سینما بود و رسانه‌های گروهی و تماشاگران به او لقب «سلطان هالیوود» را دادند، لقبی که پس از آن کسی یارای تصاحب این عنوان را نیافت. سال ۱۹۳۴ «کلارک گیبل» با نقش‌آفرینی به‌یادماندنی خود در فیلم «در یک شب اتفاق افتاد»، علاوه بر کسب جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد، قامت بازیگری استثنایی را یافت.
بر اساس گزارش‌های مطبوعاتی و نظرسنجی‌های آن سال‌ها، نقش آفرینی وی در این فیلم تأثیر چشمگیری بر نحوه لباس پوشیدن، رفتارهای اجتماعی و سبک زندگی مردان در آن سال‌ها و حتی دهه‌های بعد گذاشت و حتی شکل خاص سبیل او تا چند دهه بین مردان آمریکا رایج شد!
«گیبل» برای ماندگار شدن در سینما به برداشتن یک گام دیگر و شاید مهم‌ترین گام زندگی اش نیاز داشت، این امکان سال ۱۹۳۹ برای او فراهم شد زمانی که «دیوید او سلزنیک» (تهیه کننده) بی پروا تصمیم گرفت تا شاهکار عظیم «مارگارت میچل» را به تصویر بکشد.
به این ترتیب تولید «بر باد رفته»، یکی از باشکوه‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما که زمان فیلم چهار ساعت و به کارگردانی «ویکتور فلمینگ» بود، آغاز شد. این فیلم یک درام حماسی جنگ داخلی است که «اسکارلت اوهارا» (ویوین لی) و زندگی او را در طول جنگ دنبال می‌کند.
این فیلم در دوازدهمین دوره مراسم اسکار، ۱۰ جایزه اسکار (هشت رقابتی دو افتخاری) از ۱۳ نامزدی دریافت کرد که شامل برنده بهترین فیلم، بهترین کارگردانی (فلمینگ)، بهترین فیلم‌نامه اقتباسی (سیدنی هوارد)، بهترین بازیگر نقش اول زن (ویوین لی) و بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.
این فیلم از نظر دریافت تعداد برنده و نامزدی در رشته‌های مختلف، در آن زمان رکورددار بود. «بر باد رفته» هنگام انتشار برای اولین بار بسیار محبوب شد؛ این فیلم بیش از ۳۴ سال به عنوان پرفروش‌ترین فیلم تاریخ شناخته شد.
پس از جنگ جهانی دوم، «گیبل» به هالیوود بازگشت، اما فیلم‌های پس از جنگش جایگاهی آن چنان که پیش از جنگ داشت، نداشتند.
آخرین فیلم کلارک، «ناجورها» در سال ۱۹۶۰ بود که آخرین فیلم هم برای «مرلین مونرو» و هم کارگردان «جان هیوستون» بود. «گیبل» اواخر همان سال در ۵۹ سالگی بر اثر چهارمین حمله قلبی، در لس‌آنجلس آمریکا درگذشت.
نظر شما