به گزارش خبرنگار ایمنا، بیشتر ما از کودکی با هنر جذاب و دوست‌داشتنی نقاشی بزرگ شده‌ایم و هر جا قلم و کاغذی پیدا می‌کردیم، مشغول یک اثر هنری می‌شدیم.
همه ما نقاشی با آبرنگ، مدادرنگی، پاستل یا گواش را در مدرسه تجربه می‌کنیم و اگر به این هنر علاقه‌مند باشیم، آن را در کلاس‌های نقاشی پیگیری می‌کنیم، اما زمانی که به‌صورت تخصصی‌تر به این حوزه نگاهی می‌اندازیم، می‌بینیم که این هنر با ابعادی گسترده‌تر از آن‌چه که دیده یا شنیده‌ایم مواجه است. در این گزارش سعی داریم از سبک‌های مختلف نقاشی بگوییم که شاید نام بعضی از آن‌ها را شنیده باشیم، اما درباره ویژگی‌های آن، چیزی ندانیم.
رئالیسم
هدف رئالیسم در نقاشی ارائه بازتابی از دنیای واقعی به بیننده است؛ هنرمند در این سبک سعی می‌کند با ایجاد عمق در فضا، موضوع را همان‌طور که هست نشان دهد و ترکیب‌بندی و نور را طوری تنظیم‌کند که موضوع واقعی به‌نظر برسد.
هنرمندان از دوره رنسانس بیش از هر سبکی از رئالیسم استفاده‌کردند و تابلوی «مونالیزا» اثر لئوناردو داوینچی یک نمونه کلاسیک از این سبک است.
امپرسیونیسم
امپرسیونیسم سبکی از نقاشی است که ظاهری خشن و ناتمام دارد و با ضربات قلموی کوچک و نازک مشخص می‌شود؛ موضوع این سبک نقاشی، سوژه‌های طبیعی است و بیشتر هنرمندان این سبک در فضای باز نقاشی می‌کنند تا نور طبیعی خورشید و رنگ سوژه‌ها را در تابلو بیاورند.
در این سبک بیشتر برداشت هنرمند را می‌بینید که سعی نمی‌کند در جزئیات، دقیق باشد و بیشتر به دنبال بیان احساسات درونی خود است.
پینترلی
سبک پینترلی در نیمه اول قرن نوزدهم میلادی و انقلاب صنعتی اروپا، شکل گرفت؛ در گذشته، نقاشان تلاش‌می‌کردند ضربه‌های قلمو را از بافت نقاشی خود محو کنند، اما در سبک پینترلی، هنرمند برای پنهان‌کردن ضربه‌های خود روی بوم نقاشی هیچ تلاشی نمی‌کند؛ تاکید اصلی این سبک در نقاشی ضربه‌های قلم‌مو و خود رنگدانه‌ها است و رنگ روی تابلوهای این سبک ضخیم نیست و آثار باقی‌مانده با کاردک، صاف می‌شود.
آبستره
سبک آبستره نوعی نقاشی انتزاعی است که در آن شاید هیچ‌چیز با زندگی واقعی شباهت نداشته باشد؛ در بدترین حالت، نقاشی‌های انتزاعی مانند یک رنگ‌آمیزی تصادفی به‌نظر می‌رسد و در بهترین حالت تأثیری دارد که از همان لحظه‌ای که آن را می‌بینید شما را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، در این نوع نقاشی، موضوع هرچه که باشد، ممکن است در اصل در اثر هنری به‌طور دقیق نشان داده نشود.
کوبیسم
کوبیسم در اوایل قرن بیستم میلادی پدید آمد و نقاشی و مجسمه‌سازی در دنیا را متحول‌کرد؛ به همین دلیل آن را یک جنبش هنری می‌دانند.
در آثار هنری کوبیسم سوژه‌ها در قالبی خیالی تجزیه، تحلیل و شکسته و دوباره جمع می‌شوند، در واقع هنرمند به جای اینکه سوژه را از یک چشم‌انداز واحد روی بوم بیاورد، آن را از منظرهای چندگانه به تصویر می‌کشد تا موضوع را در زمینه‌ای بزرگ‌تر نشان دهد.
نظر شما