به گزارش خبرنگار ایمنا، به روزهایش نزدیک می‌شدیم تو خونه دلم بند نبود، خیلی‌ها هر کجا می‌دیدنم می‌پرسیدند" امسال می‌روی؟ " جوابم فقط این بود" نمی‌دونم، باید ببینم آقا دعوتم می‌کند. "
خانواده می‌گفتند: " هوا امسال خیلی گرم و برائت خیلی سخت است، مطمئناً بدنت قدرت رفتن پیاده را ندارد." اما دل که این حرف‌ها سرش نمی‌شود، فقط هوای رفتن در سر داشت و مهم نبود دمای هوا به چند درجه خواهد رسید؛ بماند دشمن همچنان کار خود را به مانند سال گذشته با شایعه‌سازی شروع کرده بود و عدم حضور میلیونی شیفتگان حسینی را در همایش جهانی پخش می‌کردند و کاهش اعتقادات مردم را نشانه گرفته بود.
و بالاخره آقا طلبید؛ کوله‌پشتی سفر امسال این بزرگترین پیاده‌روی جهانی بسته شد و به مانند خیلی‌ها از عاشقان حسینی راهی طریق الی کربلا شدیم؛ طریق الی کربلایی که آن دل ناآرام را به آرامش دعوت کرد و از همه حلالیت طلبید تا با این کوله‌بار سبک بر دوش برویم در این همایش بین‌المللی حضور رسانیم.
از همان ابتدا سوژه گزارشی در داخل اتوبوس مازندران به مهران روبرویمان قرار گرفت، سه جوان ساروی ۲۲ ساله‌ای که سفر اولین اربعین حسینی بودند و ذوق سریع‌تر رسیدن به مقصد به طوری که در هر فاصله‌ای می‌پرسیدند شروع پیاده‌روی از کدام قسمت کربلاست؟ ابتدا باید به کجا برویم تا قدم‌های خود را برداریم؟
جوانانی که گفتند خیلی به سید و سالار شهیدان کربلا علاقه دارند و این عشق باعث شد خودشان را چهار روزه برای رفتن به این اربعین برسانند؛ گفتند: آقا ابوالفضل العباس (ع) بهترین الگوی ما در جوانمردی و فتوت است و نمی‌شود این بزرگوار را در زندگی‌مان به عنوان الگو به کار نبریم.
واقعاً جنس حسین (ع) و یارانش چقدر فرق می‌کند و این متفاوتی جنس را با ازدحام جمعیت فقط در یکی از راه‌های مرزی ایران به عراق قابل مشاهده کردیم، وقتی پشت گیت‌های این مرز با صف‌های طولانی و بانظم آن هم در چندین ردیف مشتاقان حسینی قرار گرفته بودند و جالب این‌که باز هم هر یک عجله برای رفتن به این سرزمین داشتند.
عاشقانی که در آن طرف مرز ایران یکی زیارت پدربزرگ و نوه را در کاظمین برای رساندن سلام امام غریب‌مان امام رضا (ع)، دیگری پدر و پسر و عمه حکیمه و مادر نرجس خانم را بخاطر عرض ادب و اشتیاق دیدار یار حضرت مهدی (عج) در جایگاه سرداب انتخاب کرده بود و راهی شد؛ خانواده‌ای هم دل به خانه پدری داشت و حضور ابتدای سفرش نجف اشراف، بارگاه ملکوتی امیرالمؤمنین (ع) را می‌پسندید و عازم می‌شد و عده‌ای قبل از حضور در پیاده‌روی اربعین حسینی ابتدا عرض ادب و کسب اجازه راهی کربلا می‌شد و پس از آن راهی نجف و با زیارت پدر، مجدد به سمت پسران گام بر می‌داشتند.
و در این سفر معنوی چه چیزها که دیده نمی‌شود؛ از برپایی مواکب ایرانی در نقطه نقطه طریق نجف به کربلا و استقبال گرم خادمانی که خود را نوکران آقا اباعبدالله الحسین (ع) می‌نامند و می‌گویند برای عشق به حسین (ع) جان می‌دهیم خادمی زائران ایشان که یک گام کوچکی بیش نیست.
مواکبی که در ذهن شاید خطور نکند و با مشاهده و فعالیت هر یک از خادمان آن می‌گوئید چقدر خوب که چنین مواکبی سر راه مشتاقان حسینی قرار گرفته است؛ مواکب اسکان و پذیرایی که بی‌شمار دیده می‌شود که در آن حضور خیاطان و کفاشان، استادکار خرابی ویلچر و چرخ دستی زائران چقدر مناسب بود.
موکب خدمات دیجیتالی و موبایلی که در مسیر پیاده‌روی در عمود ۱۸۸ با حضور گروهی از کاربران فضای مجازی استقرار یافتند و از سوم شروع این همایش بین‌المللی و تا پایان اربعین حسینی به خدمات موبایلی و دیجیتالی زائران می‌پرداخت و راه‌اندازی این موکب از سال ۹۶ شکل گرفت و تا به اربعین امسال تداوم داشت؛ خدماتی چون فعال کردن رومینگ خطوط و رفع مشکل آن، خرید بسته اینترنتی و راه‌اندازی آنکه این فعالیت چقدر تأثیرگذار در روحیه‌بخشی زائران حسینی بود تا دغدغه و دل نگرانی بی‌خبری خانواده‌هایشان را دیگر نداشته باشند.
و موکبی دیگر که فرزندان شهدا به فکر راه‌اندازی آن افتاده بودند؛ آن هم در عمود ۴۹۴ به نام نایب‌الشهدا و به گفته مرضیه دهقان فرزند سردار شهید دهقان از بندرعباس به منظور ترویج فرهنگ‌ایثار و شهادت شکل گرفت و در این موکب تمام فرزندان و خانواده‌های جبهه مقاومت از کشورهای عراق، افغانستان، پاکستان، اوگاندا، سوریه، کامرون، لبنان و ایران حضور یافتند تا راه شهدا در طریق الی کربلا هم گام شود و به انتهای این راه یعنی ظهور آقا امام زمان عج برسد.
در این موکب زوار تصویر هر شهیدی درخواست می‌کرد برایش چاپ می‌کردند.
از شکوه پذیرایی این مواکب در نقطه به نقطه طریق نجف به کربلا در مسافت ۸۰ کیلومتری هر چه نگاشته شود مطمئناً باز هم حرکتی از این نوکران حسینی جا خواهد ماند.
از نوزاد، کودک دو ساله تا شش ساله و نوجوان ۱۰ تا ۱۴ ساله غافل نباید شد که چگونه بر دوش مادران و پدران خود، دستان پدربزرگ‌ها، داخل کالسکه و چرخ دستی در این سفر همراه بزرگان خود شدند و به مانند خانواده سادات موسوی اهل خرم آباد با سه فرزند نوجوانش و آن محمدرضای شش ساله آمدن به این همایش را اهمیت داده و معتقدند راه حسین (ع) باید ادامه داشته باشد و نسل به نسل انتقال داده شود.
فاطمه خانم فاتحی نیک ۵۶ ساله اهل تهران که می‌گوید به خاطر دلدادگی با آقا امام حسین (ع) و حضور هر ساله‌اش به حرم دوستان به وی لقب "کبوتر حرم" داده بودند؛ این شور را غیرقابل وصف عنوان و مطرح می‌کند و می‌گوید: به محرم و صفر که می‌رسیم در خانه بند نمی‌شوم و فقط می‌دانم که باید بیاییم کربلا حال اربعین یا غیر آن؛ عشقم به امام حسین (ع) برایم یک عشق معنوی و خاص هست و وجودم را با حضورم در کربلا و اربعین آن سیراب می‌کند.
و این سفر معنوی‌ام همچنان با حضورم در وعده‌گاه زائران جهت پیدا کردنشان به نام عمود ادامه دارد و می‌روم در این سیل خروشان که هر گامی برای نذر ظهور و سلامتی منجی عالم بشریت، صاحب‌الزمان (ع) برداشته می‌شود، در این نذورات سهیم شوم تا به پانزدهم شهریور مصادف با بیستم صفر ۱۴۴۵ ه ق، اربعین حسینی در بین‌الحرمین قرار بگیرم تا دلدادگی عشق به آقا سیدالشهدا و آقا ابوالفضل العباس ع سر دهم.
نظر شما