به گزارش خبرنگار ایمنا، بدون شک والاترین نقطه زندگی هر مادری، لحظه شنیدن اولین و شیرین‌ترین گریه فرزندش است. آن زمان که نوزاد را برای اولین بار در دستان مادر می‌گذارند و «ماما» اولین نوازشگر معصوم‌ترین آفریدگان خدا می‌شود. اینکه در زیباترین لحظات زندگی یک مادر، همراه و هم‌دل او باشی و مژده نفس‌های فرزندی را به خانواده‌ای برسانی، نعمتی است که در تقدیر هر کسی قرار نمی‌گیرد و ماما، آن هم‌قدمی است که با صبر و مهارت خود، آرامش را به مادران هدیه و با شکیبایی نوزاد را در دستان مادر قرار می‌دهد.
بدون شک، تنها یک «زن» می‌تواند از پس این مسئولیت سخت و سنگین، با صبر و متانت برآید و باز هم یک زن می‌تواند در احساسی‌ترین لحظات، تمام دانش خود را برای حفظ سلامتی مادر و فرزند به‌کار گیرد.
خبرنگار ایمنا، به گفت‌وگو با یک دختر جوان دهه هفتادی که مامایی را با عشق تمام به عنوان حرفه خود برگزیده و تنها به خواندن درس‌های تئوری اکتفا نکرده و در این مسیر خود را به جایگاه یک مخترع و پژوهشگر رسانده است تا گره‌ای از چالش‌های این حوزه باز کند، پرداخته و راز موفقیت او را در راه سخت و پردردسر پژوهش و اختراع جویا شده است. آرزو بیرانوند، کارشناس ارشد مامایی است که از فراز و فرودهای راه پرزحمت اما شیرینی که طی کرده است، می‌گوید، در ادامه مشروح گفت‌وگوی او با ایمنا را می‌خوانید:
چه شد که تحصیلات خود را در رشته مامایی گذراندید؟
رشته مامایی بدون شک یکی از پراسترس‌ترین شاخه‌های علوم پزشکی است که در عین استرس‌زا بودن، لحظات بسیار شیرینی را هم به دنبال دارد. لحظه تولد یک انسان و دیدن شکوه و عظمت خلقت، خالی از لطف نیست و می‌توانم بگویم که آن لحظه عظمت خداوند را به چشم می‌بینیم و از اینکه در این مسیر قرار گرفته‌ام، بسیار خوشحال هستم.
اهل خوزستان هستم و کارشناسی روزانه دانشگاه جندی‌شاپور اهواز قبول شدم، به دلیل سهمیه استعداد درخشان، به‌طور مستقیم در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان برای مقطع کارشناسی ارشد پذیرفته شدم، از قبل برنامه‌ای برای اینکه در کدام یک از رشته‌های پیراپزشکی تحصیل کنم نداشتم، اما بعد از قبول شدنم اعتقاد داشتم که باید تلاش کنم تا در حوزه کاری خود عملکرد خوبی داشته باشم. ورودی سال ۹۲ کارشناسی مامایی بودم و شهریورماه ۹۶ فارغ‌التحصیل شدم؛ مهر همان سال با استفاده از سهمیه استعداد درخشان، در رشته کارشناسی ارشد مامایی اصفهان قبول شدم، درحال حاضر در بیمارستان مشغول به کار هستم و گاهی هم به تدریس دانشجویان می‌پردازم.
حوزه مامایی با چه چالش‌هایی مواجه است؟
نه تنها رشته مامایی، بلکه تمام رشته‌های علوم پزشکی بسیار پرچالش و با فراز و نشیب‌های بسیاری مواجه است و باید تلاش‌های شبانه‌روزی کادر درمان مورد توجه قرار گیرد و مطالباتشان به نتیجه برسد تا بخشی از مشکلات از سر راه افراد فعال در این حوزه برداشته شود و بتوانیم بیش از پیش به خدمت‌رسانی بیماران بپردازیم.
از چه زمانی وارد حوزه پژوهش و اختراع شده‌اید؟
در یک کنگره علمی در تهران حضور پیدا کردم، در آنجا بانویی را دیدم که توانسته بود، یک داروی گیاهی را اختراع کند و به ثبت برساند و آنجا اولین جرقه در ذهنم زده شد و پس از آن با جست‌وجو و انجام تحقیقات فراوان متوجه شدم که کار و حرفه‌ام ظرفیت ثبت اختراع دارد.
سال‌های دانشجویی دوره کارشناسی، فعالیت تحقیقاتی انجام می‌دادم و طی هشت ترم نمره الف ورودی بودم و در دوره کارشناسی ارشد وارد حوزه ثبت اختراعات شدم، در حالی که دانشجویان حوزه علوم پزشکی کمتر وارد مسیر ثبت اختراع می‌شوند، آغاز کار اختراعاتم به پایان‌نامه ارشدم که در زمینه طب مکمل بود، بازمی‌گردد.
از یک گیاه دارویی پماد ترمیم زخم برای بهبود زخم اپی زیاتومی ساخته‌ام و بعد از اتمام نمونه‌گیری به دلیل اینکه این دارو مشابه داخلی نداشت، اقدامات لازم برای ثبت اختراع این دارو را انجام دادم.
بعد از اولین اختراعی که داشتم، مسیر سختی را به دلیل نداشتن آگاهی از فرایند ثبت اختراع طی کردم، تصمیم گرفتم که ایده‌ها و چالش‌هایی که در محیط بالینی و کار با آن‌ها مواجه می‌شوم را در قالب اختراع ثبت کنم و این باعث شد تا پنج اختراع بعدی را هم به ثبت برسانم.
آیا اختراعاتی که به ثبت رسانده‌اید به مرحله صنعتی‌سازی رسیده است؟
یک از اختراعاتی که به ثبت رسانده‌ام، یک ژل هیدروالکلی ساخته شده از عصاره نوعی گون بوده است و در حال حاضر نیز در تلاش برای تولید انبوه آن با شرکت‌های دانش‌بنیان هستم.
همچنین یکی از اختراعاتی که به ثبت رسانده‌ام، ساخت یک محافظ ممانعت‌کننده از آسیب نیدل استیک برای تزریق لیدوکائین حین انجام برش اپی زیاتومی است که ماما برای تسهیل زایمان انجام می‌دهد، چندین بار حین انجام بی‌حسی در زمان زایمان، نیدل استیک شدم (آسیب پوست توسط سوزن یا شیء نوک تیز به صورت تصادفی و هنگام مداخلات پزشکی یا پرستاری) و این مسئله به چالش ذهنی من تبدیل شده بود.
بیشتر اختراعاتی که تاکنون داشته‌ام، ابزار پزشکی برای رفع چالش‌هایی است که کادر درمان به ویژه نیروهای مامایی، هنگام فعالیت با آن مواجه می‌شوند. قصد دارم در مسابقات بین‌المللی نیز شرکت کنم و از ترم چهار به بعد شروع به یادگیری مسیر پژوهشی، پروپوزال‌نویسی و مقاله‌نویسی کردم و در چندین کنگره حضور داشتم، در همین رابطه سخنرانی برتر در کنگره پژوهشی منطقه جنوب غرب و ارائه پوستر در کنگره‌های پژوهشی داخلی و بین‌المللی را در کارنامه فعالیت خود دارم.
افرادی که قصد ثبت اختراع دارند و با این مسیر آشنایی ندارند، باید چه روندی را طی کنند؟
افرادی که ایده‌هایی برای ثبت اختراع دارند، باید به وبگاه مالکیت معنوی مراجعه کنند و عضو شوند؛ ابتدا صفحه کاربری ایجاد و مدارک و مستندات خود را بارگذاری کنند. کارشناس اداره ثبت اختراعات مدارک را بررسی می‌کند و در صورت مشابه نبودن با اختراعات قبلی به یکی از مراجع استعلام هدایت می‌کند که آنجا داوری علمی و بررسی اختراع از نظر گام نوآورانه و نبودن مشابهت در داخل و خارج انجام می‌شود، اگر شرایط کافی داشته باشد، توسط مرجع استعلام اختراع تأیید و گواهی ثبت اختراع صادر می‌شود، افراد در مسیر ثبت اختراع با دشواری‌های بسیاری مواجه خواهند شد که در عوض شیرینی به ثمر رسیدن اختراعات و ایده‌ها، باید آن را به جان خرید.
گاهی دانشجویان ایده‌های بسیاری برای ثبت اختراع دارند، اما در بیشتر موارد به دلیل ناآشنا بودن با مسیر، فکر نمی‌کنند که ایده‌هایشان ظرفیت ثبت به عنوان اختراع را داشته باشد.
چه توصیه‌ای به دانشجویان در رابطه با پژوهش و ثبت اختراع دارید؟
محیط بالینی پر از ایده‌هایی است که قابلیت ثبت اختراع دارد و اگر ایده‌ای به ذهن افراد می‌رسد که فرایند کار را تسهیل یا به بیمار کمک می‌کند، باید تلاش کنند تا ایده پرورش پیدا کند و در نهایت آن را به ثبت برسانند.
مسیر ثبت اختراع شاید هنوز هم برای بسیاری از دانشجویان مسیری گنگ باشد، اما اگر تنها یک بار وارد این مسیر شوند، گام‌های بعدی را قوی‌تر برمی‌دارند. پیشنهاد می‌کنم که در هر رشته و جایگاهی که هستند تلاش کنند بهترین خودشان باشند و به رشته و حوزه فعالیت خود هویت بخشند.
نظر شما