به گزارش خبرنگار ایمنا، مطبوعات و رسانه‌های آزاد و شفاف در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا مرور بر بخشی از عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «رئیسی به عربستان می‌رود» نوشت: پس از شکست بن‌بست هفت ساله سیاسی در روابط ایران و عربستان، مناسبات دیپلماتیک تهران و ریاض وارد مرحله جدیدی شده است.
در حالی سفرا و نمایندگان دو کشور در کشورهای ثالث به بهانه‌های گوناگون دور یک میز می‌نشینند که خبرها حکایت از تعاملات جدی و در سطح بالای دو کشور دارد. روز گذشته محمد مخبر، معاون اول رئیس‌جمهور با اشاره به روابط ایران با عربستان و کشورهای حاشیه خلیج‌فارس اظهار کرد: راهبردهای اصلی رئیسی از روز اول که به‌عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد، تلطیف و ارتقای روابط با کشورهای منطقه بوده است.
وی ادامه داد: این برنامه حادث‌شده‌ای نیست و کاملاً از قبل برای آن برنامه‌ریزی شده بود و باید انجام می‌شد که در حال حاضر نیز انجام می‌شود.
معاون اول رئیس‌جمهور ضمن خاطرنشان کردن این مسئله که ایجاد روابط خوب با کشورهای همجوار از راهبردهای اصلی دولت به شمار می‌رود در پاسخ به این سوال که آیا کشورهای عربی هم در این مسئله جدی هستند، گفت: بله حتماً جدی هستند.
وی همچنین از دعوت پادشاه عربستان از رئیس‌جمهور برای دیدار و گفت‌وگو با یکدیگر خبر داد و گفت: ملک سلمان از رئیس‌جمهور دعوت به عمل آورده است که پاسخ مثبتی به این دعوت داده شده و اتفاقات خوبی خواهد افتاد.
استقبال ایران از دعوت ملک سلمان در حالی است که برنامه‌ریزی‌ها برای دیدار وزرای خارجه تهران و ریاض در دستور کار قرار دارد. در خصوص این دیدار که گفته می‌شود در ماه مبارک رمضان رقم بخورد یک نشریه سعودی خبر داد احتمال می‌رود اولین دیدار وزرای خارجه دو کشور در بغداد پایتخت عراق که سال گذشته میزبان نشست‌ها و گفت‌وگوهای دو طرف بود یا مسقط پایتخت عمان که میزبان ادوار مذاکرات عربستان و ایران بود، برگزار شود.
این رسانه سعودی همچنین نوشت با توجه به نقش کلیدی چین در حل‌وفصل اختلافات تهران و ریاض، امکان میزبانی این نشست تاریخی در پکن نیز وجود دارد. اما شواهد نشان می‌دهد توافق ایران و عربستان برای از سرگیری روابط در نوزدهم اسفندماه همچنان در صدر اخبار رسانه‌های جهان و منطقه قرار دارد؛ از شبکه‌های اجتماعی سعودی که در ویدئوهای طنز به سیل ورود شهروندان عربستان به ایران برای انجام عمل‌های زیبایی می‌پردازند تا رسانه‌ها و اندیشکده‌های جهانی که به چرایی نیاز عربستان به ایران برای این توافق پرداخته‌اند.
این توافق در شرایطی انجام شد که از یک‌سو کشورهای غربی تلاش داشتند با تکیه بر پروژه آشوب و اغتشاش، اجماعی جهانی علیه ایران شکل دهند و از سویی دیگر رژیم‌صهیونیستی با بزرگنمایی از عادی‌سازی روابط خود با برخی کشورهای عربی هر بار تلاش داشت با سخنان رادیکال، مانور تبلیغاتی و جنگ روانی علیه ایران را مدیریت کند.
در چنین شرایطی عربستان‌سعودی به عنوان یکی از نزدیک‌ترین دولت‌های منطقه به آمریکا توافق عادی‌سازی روابط با تهران را امضا کرد و حتی به لغو سفر برخی صهیونیست‌ها به کشور خود مبادرت ورزید.
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «سزای بی‌برنامگی» نوشت: بی‌برنامگی و بی‌تدبیری در آموزش‌وپرورش که معلول نگاه غلط دولتمردان به این جایگاه مهم بود، نخستین قربانی خود را گرفت: رئیس‌جمهور با استعفای یوسف نوری، وزیر آموزش‌وپرورش موافقت و درواقع او را عزل و رضامراد صحرایی، رئیس دانشگاه فرهنگیان را به سرپرستی این وزارتخانه منصوب کرد.
البته نظام تعلیم‌وتربیت و ساختار آموزشی ما مدت‌هاست که قربانی بی برنامگی‌های دولت‌های مختلف شده است.
مافیای کنکور، معلمان تقریباً همیشه ناراضی و واکنش‌های برخی از دانش‌آموزان در اغتشاشات اخیر، سه شاخصه مهم از سه سر وزارت عریض و طویل آموزش‌وپرورش است که نشان می‌دهد در چهل‌واندی سال گذشته نه توانسته‌ایم آموزش را اصولی و عادلانه ارائه دهیم، نه توانسته‌ایم بودجه آموزش‌و پرورش را درست توزیع کنیم و نه حتی توانسته‌ایم از پی اهداف حداقلی تربیتی برآییم.
رتبه‌بندی معلمان هم بهانه‌ای شد برای رفتن نوری، اما آیا مشکلات ساختاری و نهادینه شده در این وزارتخانه با رفتن نوری و آمدن دیگری حل خواهد شد!؟ تجربه ثابت کرده است، نه!. بیش‌از ۴۰ درصد کارمندان دولت در آموزش‌وپرورش مشغول کارند، از طرف دیگر، بیشتر از ۹۰ درصد بودجه آموزش‌وپرورش هم خرج امور پرسنلی می‌شود.
دست‌آخر، طرحی موسوم به رتبه‌بندی معلمان هم پس از سال‌ها معطلی در دولت سیزدهم اجرایی می‌شود و به‌جای افزایش رضایتمندی و انگیزه معلمان، قاطبه فرهنگیان را ناراضی کرده و آخر هم باعث برکناری وزیر آموزش‌وپرورش می‌شود! پر پیداست که این آشفتگی‌های ساختاری – اداری، اساساً مجال پرداختن به امور تربیتی و حتی مهمات آموزشی را هم نمی‌دهد، با اینکه آموزش‌وپرورش در اکثر کشورها یکی از باثبات‌ترین وزارتخانه‌ها است، در کشور ما این وزارتخانه بیشترین آمدوشدها را دارد.
خروجی این وضعیت آشفته را می‌توان در اختصاص درصد زیادی از رتبه‌های برتر کنکور به مناطق مرفه‌نشین کلان‌شهرها یا حضور غیرارزشی و بی‌ادبانه برخی از دانش‌آموزان در اغتشاشات اخیر مشاهده کرد.
وقتی تکلیف دولت‌های مختلف با آموزش‌وپرورش و تعلیم و تربیت مشخص نیست، نباید انتظار داشت که خروجی مدارس ما قابل اعتنا باشد.
در چنین وضعیتی، رتبه‌های المپیادهای جهانی یا کسب موفقیت‌ها در سایر آزمون‌های منطقه‌ای و جهانی را هم بهتر است به‌پای تک استعدادهای برتری دانست که نبوغ شخصی‌شان باعث چنین رویدادهای افتخارآمیزی شده و در هر حال ربط و ارتباطی به ساختار فشل آموزشی در کشور ما ندارد.
با اینکه در لیبرال‌ترین کشورها هم آموزش‌وپرورش، یک موضوع حاکمیتی است، در کشور ما همچنان از سوی برخی مدیران میانی و البته صاحب‌نفوذ بر خصوصی‌سازی آموزش‌وپرورش اصرار می‌شود. با تحقق کامل برون‌سپاری آموزش و تربیت، دیگر باید فاتحه روش و نتیجه‌های آموزشی و پرورشی را خواند.
روزنامه خراسان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «مسیر عملیاتی تحول» نوشت: رهبر انقلاب در سه سال گذشته بارها از مفهوم تحول استفاده کردند. استفاده‌ای که با تعبیر «امام تحول» در خرداد ۹۹ آغاز شده بود.
ایشان در آن سخنرانی به وجوه شخصیتی حضرت امام (ره) پرداخته و فرموده بودند: «روحیه تحوّل‌خواهی از دیرزمان در این بزرگوار وجود داشته است.»
رهبری در آن سخنان «تحول روحی و اخلاقی» را مقدمه نهضت امام (ره) دانسته و آن را به تغییر در همه ملت برای انقلاب متصل کردند و در نهایت می‌فرمایند: «امام بزرگوار که این همه تحولات را به وجود آورد و به معنای واقعی کلمه امامِ تحوّل بود، اما اینها را از خدا می‌دانست.»
این سخنان در سال ۱۴۰۰ و در جمع دانشجویان به نقطه بعدی خود رسید که در آن، به «بازسازی انقلابی» اشاره شد.
ایشان ششم شهریور ۱۴۰۰ فرموده بودند: «همتتان را متمرکز کنید بر اینکه یک بازسازی انقلابی و البته عقلانی و فکورانه در همه عرصه‌های مدیریتی به وجود بیاید؛ یعنی حرکت روی ریل انقلاب، در بخش‌های مختلف مدیریّتی که در کشور هست. در همه بخش‌ها؛ بخش‌های اقتصادی، بخش‌های سازندگی، بخش‌های مربوط به سیاست خارجی و دیپلماسی، بخش‌های خدمت‌رسانی به مردم، بخش‌های علمی و فرهنگی؛ در همه این بخش‌ها یک تحرک انقلابی باید به وجود بیاید…
اما سخنان ایشان در آغاز سال ۱۴۰۲، وارد مرحله جدیدی از تحول‌خواهی درونی انقلاب اسلامی شده است. اعلام شرایط ایجابی و سلبی توسط رهبری به معنای آن است که تحول یک وظیفه در درون ساختار جمهوری اسلامی است و باید به نقطه اجرایی برسد.
این موضوع مهمی است که واکاوی و تبیین آن برای مسیر پیش رو از سوی رسانه‌ها و تحلیل‌گران حائز اهمیت است.
در همین راستا عبدالله گنجی، فعال سیاسی با هشدار به اینکه تحول انقلابی نیاز به جریان سازی رسانه‌ای ندارد و تکرار رسانه‌ای تحول آن را دل‌زده می‌کند، از رفتن به سمت عملیاتی کردن آن سخن گفت: «تجربه گذشته نگرانم می‌کند که مواجهه با این سخنان حتی از سوی دلسوزان صرفاً تکرار کلمه «تحول» باشد. یا اینکه «رهبری عالی گفتند» یا «تحول خیلی مهم است.»
جریان مستقر و همسو، برای تحول خواهی نیاز اولیه به جریان سازی رسانه‌ای ندارد. اولین اقدام، بردن راهبرد رهبری به سمت عینیت یافتگی مصداق، موضوع و نیاز است تا باور به امید رخ دهد. دوم برآورد از آورده‌های این تحول است. سوم روش تحول. چهارم ظرفیت‌های غیر انتزاعی برای وصول به آن است. پنجم مشخص و تفکیک شدن نقش سه قوه و مجمع تشخیص است.»
عباس سلیمی‌نمین، مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران نیز از زاویه دیگری با اشاره به موضوع تحول پرداخته و به تبیین تفاوت‌های تحول انقلابی و تحول ارتجاعی نوشته است: «راهبردهای ترسیمی از سوی رهبر معظم انقلاب نشان می‌دهد مانعی در مسیر تحول در نظام سیاسی ایران وجود ندارد و آفاتی که بسیاری از انقلاب‌های معاصر را درگیر چالش‌های اساسی کرد، نمی‌تواند در مسیر تحولات رو به پیشرفت در جمهوری‌اسلامی مانع ایجاد کند. جمهوری‌اسلامی در قامت یک نظام سیاسی مترقی، می‌تواند به‌صورت مستمر خود را اصلاح کند و به جامعه امکان ارزیابی دهد. دشمنان همواره درصدد ضربه زدن به نقاط قوت کشور و نظام هستند. آنان می‌کوشند با تخریب و حداقل تضعیف این منظومه معرفتی، کارآمدی جمهوری‌اسلامی را تحت‌تأثیر قرار دهند.»
نظر شما