میترا نوری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به جابه‌جایی نقش والدین و فرزندان، اظهار کرد: در برخی از خانواده‌ها نقش فرزندان چیزی جز فرزندبودن است، آن‌ها به دوست والدین خود تبدیل می‌شوند.
وی افزود: این نقش بار بزرگی برعهده فرزندان می‌گذارد و والدین را از نقش خود جدا می‌کند، زمانی که والدین و فرزندان در نقش دوست ظاهر می‌شوند، سطح انتظارات آن‌ها از یکدیگر متفاوت می‌شود.
این روان‌درمان‌گر تحلیلی تصریح کرد: والدین از فرزندان خود انتظار دارند تا مانند یک دوست به حرف‌ها و درددل‌های آن‌ها گوش دهند و پابه‌پای احساسات آن‌ها پیش آیند و بار عاطفی مسائل آن‌ها را به دوش بکشند، اشک‌هایشان را پاک و با آن‌ها همدلی کنند، درست رفتاری که والدین باید در برخورد با فرزند خود انجام می‌دهند.
وی درباره جابه‌جایی نقش والدین و فرزندان و پیامدهای منفی حاصل از این موضوع، اضافه کرد: در این جابه‌جایی نقش‌ها، هیجانات فرزندان به شدت آسیب می‌بیند و روان آن‌ها تحت تأثیر مسئله‌ای لطمه می‌خورد که در آن نقشی نداشته‌اند و زودتر از موعد وارد دنیای بزرگسالی می‌شوند و نسبت به هم‌سالان خود که رشد روانی متعادلی دارند، دچار نقص خواهند شد، چراکه از دنیای آن‌ها فاصله می‌گیرند.
مشکلات والدین، فرزندان را با مشکلات روان‌شناختی مواجه می‌کند
نوری با بیان اینکه حمایت فرزندان از والدین، نقشی اضافه بر دوش آن‌ها است که چالش‌هایی را برای فرزندان و خانواده به همراه دارد، خاطرنشان کرد: این فرزندان در موقعیتی گیج‌کننده و متعارض قرار می‌گیرند، زیرا باید پدر و مادر خود را که بزرگسال هستند، حمایت کنند و همین نقش اضافه و بزرگ آن‌ها را دچار اضطراب می‌کند.
وی با اشاره به مشکلات روان‌شناختی فرزندانی که در نهاد خانواده با معضلات والدین دست و پنجه نرم می‌کنند، افزود: به صورت عمومی فرزندانی که زیاد در معرض مشکلات و درگیری‌های والدین هستند، در آینده دچار مشکلات روان‌شناختی بیشتری خواهند شد و به نوعی پرخاش را در حالتی متعارض نسبت به خود و والدین احساس می‌کنند، چراکه در نقش فرزند، توان حمایت کامل از والدین را ندارند و از حمایت درست والدین خود بهره‌مند نیستند.
این روان‌درمان‌گر تحلیلی با بیان اینکه حمایت والدین از فرزندان در جایگاه خود و در چارچوبی اصولی از جمله وظایف والدین است که باید به خوبی این وظیفه را انجام دهند، گفت: لازم است به این نکته توجه کرد که والدین می‌توانند رفتار دوستانه با فرزندان خود داشته باشند، اما نباید دوست صمیمی فرزندان خود باشند، زیرا میان این دو تفاوت اساسی وجود دارد.
نظر شما