به گزارش ایمنا، امروز _یکشنبه بیست و سوم بهمن‌ماه_ همزمان با سالروز تولد و درگذشت بزرگان ایران است.
سالروز درگذشت محمدرحیم اخوت
محمدرحیم اخوت (زاده دهم آذر ۱۳۲۴ اصفهان - درگذشته بیست و سوم بهمن ۱۴۰۰ اصفهان) نویسنده و منتقد
وی نخستین نوشته‌هایش را در سال ۱۳۴۶ در مجله فردوسی به‌چاپ رساند.
اخوت از جمله نویسندگانی بود که خیلی دیر به‌فکر چاپ کتاب افتاد. از این قرار نخستین کتابش باعنوان تعلیق در سال ۱۳۷۸ منتشر شد. موفقیت عمده وی مدیون رمان "نام‌ها و سایه‌ها" است که پس از انتشار به مرحله نهایی تمام جوایز ادبی راه یافت و از آن میان برنده دو جایزه یلدا و مهرگان شد.
کتاب‌شناسی:
تعلیق
چهار فصل در بازخوانی شعر
نیمه سرگردان ما (مجموعه داستان)
باقی‌مانده‌ها (مجموعه داستان)
شکارچی خرگوش (ترجمه با همکاری حمید فرازنده)
نام‌ها و سایه‌ها (رمان)
خورشید (داستان بلند)
نمی‌شود (رمان)
مشکل آقای فطانت (رمان)
پاییز بود (مجموعه داستان‌های کوتاه).
وی بیست و سوم بهمن ۱۴۰۰ درگذشت و در بهشت رضوان اصفهان به‌خاک سپرده شد.
زادروز هومان اسعدی
هومان اسعدی (زاده بیست و سوم بهمن ۱۳۴۹ تهران) پژوهشگر و مدرس موسیقی
وی یادگیری ساز سه‌تار و ردیف موسیقی کلاسیک ایرانی را نزد داریوش پیرنیاکان آغاز کرد. همزمان نزد داریوش طلایی و مجید کیانی به فراگیری ردیف و مبانی نظری و عملی در سنت موسیقی کلاسیک ایرانی و نزد محمدتقی مسعودیه به فراگیری مبانی موسیقی‌شناسی و اتنوموزیکولوژی پرداخت. همچنین در زمینه شناخت ردیف و موسیقی کلاسیک ایرانی از داریوش صفوت و حسین علیزاده نیز بهره برد.
اسعدی فارغ‌التحصیل دوره کارشناسی رشته موسیقی و کارشناسی‌ارشد پژوهش هنر، با گرایش پژوهشی موسیقی، از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و فارغ‌التحصیل دوره دکتری تخصصی پژوهش هنر، با گرایش پژوهشی موسیقی، از دانشکده هنر دانشگاه تربیت مدرس است. عناوین پایان‌نامه‌های کارشناسی، کارشناسی‌ارشد و رساله دکتری وی به ترتیب عبارتند از: «شش‌مقام در ماوراء‌النهر: نگاهی به پیشینه تاریخی و ساختار کنونی» «حیات موسیقایی و علم موسیقی در دوران تیموریان: از سمرقند تا هرات» «مفهوم و ساختار دستگاه در موسیقی کلاسیک ایران: بررسی تطبیقی ردیف».
وی از سال ۱۳۷۵ به تدریس دروس مربوط به موسیقی‌شناسی در مقاطع هنرستان، کاردانی، کارشناسی و کارشناسی‌ارشد در مؤسسه آموزش عالی سوره، مؤسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی، دانشگاه جامع علمی‌کاربردی، دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد، دانشکده موسیقی دانشگاه هنر، گروه آموزش صداوسیما و هنرستان موسیقی پرداخته است.
وی عضو جامعه بین‌المللی اتنوموزیکولوژی، انجمن بین‌المللی پژوهشگران آسیای مرکزی، گروه مطالعاتی «مقام» و گروه مطالعاتی «منابع تاریخی موسیقی سنتی» در شورای بین‌المللی موسیقی سنتی یونسکو، عضو و نماینده شورای بین‌المللی موسیقی سنتی یونسکو، سرپرست کمیته ملی مجموعه بین‌المللی ادبیات موسیقایی یونسکو در ایران، عضو و رئیس اسبق هیئت مدیره کانون پژوهشگران خانه موسیقی ایران و عضو هیئت تحریریه فصلنامه موسیقی ماهور است.
اسعدی همچنین به‌عنوان عضو شوراها و کمیته‌های تخصصی موسیقی با مراکز فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مرکز بین‌المللی گفتگوی تمدن‌ها، مرکز موسیقی حوزه هنری سازمان تبلیغات، پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، مرکز توسعه آموزش هنری و مرکز موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد و کمیته ملی موسیقی در شورای جهانی موسیقی یونسکو همکاری داشته است.
وی تاکنون مقالات پژوهشی متعددی را در نشریات و دانشنامه‌های تخصصی داخلی و خارجی به انتشار رسانده و مقالات متعددی را نیز در کنفرانس‌های بین‌المللی در زمینه موسیقی ارائه کرده است. همچنین مدیریت بخش علمی موسیقی در بنیاد دائره‌المعارف بزرگ اسلامی را نیز برعهده دارد. وی در حال حاضر به‌عنوان عضو هیئت علمی تمام‌وقت، استادیار گروه آموزشی موسیقی و معاون آموزشی دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی در پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران مشغول به‌کار است.
فعالیت‌ها:
دبیر هفتمین، هشتمین، نهمین و دهمین و پانزدهمین جشنواره موسیقی جوان.
عضو شورای فنی ارکستر ملی.
عضو گروه مطالعاتیِ منابع تاریخی موسیقی سنتی در یونسکو.
نماینده شورای بین‌المللی موسیقی سنتی یونسکو.
سرپرست کمیته ملی مجموعه بین‌المللی ادبیات موسیقایی یونسکو.
ثبت ردیف موسیقی ایرانی در یونسکو.
درگذشت رضاقلی میرزاظلی
رضاقلی میرزاظلی (زاده سال ۱۲۸۵ تهران -- درگذشته بیست و سوم بهمن ۱۳۲۴ تهران) خواننده
وی فرزند احمد میرزاظلی از نوادگان ظل‌سلطان پسر ناصرالدین شاه بود و در آواز نزد حجازی و عارف قزوینی شاگردی کرد. با توجه به عمر کوتاهش توانایی حنجره‌اش به اندازه‌ای بود که آثارش را در طراز و اندازه خوانندگانی چون طاهرزاده، قمرالملوک وزیری، اقبال‌آذر و ادیب خوانساری ارزیابی می‌کنند.
میرزاظلی از معدود خوانندگانی به‌شمار می‌رفت که نزد عارف قزوینی درس خوانده بود و صفحه گراموفونی با عبادی (سه‌تار) و ابوالحسن صبا (ویلون) و مشیر همایون شهردار (پیانو) ضبط کرده بود.
تحریرهای ارائه شده در صدای او اگرچه به دلیل کیفیت پایین ضبط صدا در دوره‌ای که او می‌خواند و کنسرت می‌داد، چندان واضح نیست، اما از سرعت و ظرافت و دقتی برخوردار است که تقریباً به‌عنوان نمونه‌های ناب و مدرسی تحریر در سنت موسیقی آوازی ایران از آن یاد می‌شود.
وی از جمله آوازهای او آواز اصفهانش است که محمدرضا لطفی در بروشور آلبوم بازسازی‌اش درباره این آواز نوشته است: این آواز در دوره خودش یکی از آوازهای مورد توجه عام و خاص بود و تا به امروز بیشتر خوانندگان مانند بنان و شجریان متأثر از آن بوده و هستند. یکی از نکات بارز این اثر جاودانه، در نوع صدای پرتحریر و با صلابتش نهفته است. تحریرهای ریز پیوسته همراه با بیان شعر و کشش‌های بجا و درست اشعار که هنوز تاثیرش را در تاریخ موسیقی ما جاودانه نگاه داشته است.
میرزاظلی در سال ۱۳۱۲ با کمپانی کلمبیا اقدام به ضبط ۱۲ روی صفحه کرد و اولین خواننده‌ای است که با بانو فرح‌انگیز ضبط دوصدایی انجام داد.
وی که اهل تهران بود به‌دلیل بیماری سل مدتی در همدان زندگی کرد.
او در گورستان ابن‌بابویه به‌خاک سپرده شد..
نظر شما