توکن سوزی ارز دیجیتال + الگوریتم اجماع اثبات سوزاندن Token Burning

به گزارش ایمنا، عبارت توکن سوزی تصویری از دارایی‌های ملموس و عمل سوزاندن را ذهن سرمایه‌گذار تداعی می‌کند اما ارزهای دیجیتال و توکن‌ها تنها ماهیتی مجازی دارند و منظور از توکن سوزی در اینجا عمل سوزاندن نیست. توکن سوزی عملی است که معمولاً شرکت‌های صادر کننده توکن برای جلوگیری از افت ارزش و بالا بردن ارزش یک توکن انجام می‌دهند. در این فرایند بخشی از توکن‌های موجود در بازار به روش‌های مختلفی به اصطلاح سوزانده می‌شوند.

انواع توکن سوزی

توکن سوزی به چندین روش انجام می‌گیرد:

• شرکت‌ها و نهادهای صادر کننده توکن، بخشی از توکن‌های موجود را خریداری و به آدرسی متروک ارسال می‌کنند؛ این عمل شبیه به بازخرید سهام توسط شرکت‌هایی مثل اپل یا مایکروسافت در بازار بورس است که براساس آن شرکت از سود و درآمد حاصل خود، سهامی را از بازار خریداری کرده و در واقع ارزش دارایی سهام‌داران را افزایش می‌دهد.
• هزینه‌ای را به عنوان هزینه تراکنش در نظرگرفته و هزینه دریافتی را از گردش خارج می‌کنند
• استفاده از پروتکل اثبات سوخت (Proof-of-Burn) که براساس سوزاندن رمزارز یا توکن به اعضای شبکه حقوق استخراج یا ماینینگ را اعطا می‌کند؛ البته پروژه‌های معدودی از این پروتکل استفاده می‌کنند.

بلاک چین توکن

برای نمونه کوین‌ها شبکه بلاک‌چین خاص خود را دارند و صاحب خانه هستند مانند بیت‌کوین که از بلاک‌چین بیت‌کوین استفاده می‌کند اما توکن‌ها مستاجرانی هستند که از بلاک‌چین اجاره‌ای دیگران استفاده می‌کنند، به عنوان مثال توکن‌های ERC-20 از بلاک‌چین اتریوم برای فعالیت استفاده می‌کنند. بایننس کوین در گذشته از بلاکچین اتریوم استفاده می‌کرد و در سپتامبر سال ۲۰۲۰ بلاک‌چین «BSC» یا «زنجیره هوشمند بایننس» را راه‌اندازی کرد.

توکن سوزی چیست؟

سوزاندن توکن فرآیندی هست که در آن کاربران می‌توانند توکن ها (که سکه نیز نامیده می‌شوند) را از گردش خارج کنند تا باعث کاهش تعداد سکه‌های در حال استفاده شود؛ توکن ها به آدرس کیف پولی ارسال می‌شوند که برای تراکنش‌های دیگر غیر از دریافت سکه‌قابل استفاده نیست، کیف پول خارج از شبکه هست و نمی‌توان از توکن ها استفاده کرد.

دلایل توکن سوزی

دلیل اینکه چرا پروژه‌های رمز ارزی توکن‌های ارزشمند خود را می‌سوزانند ممکن است گیج کننده باشد اما این رویکرد مزایای خاص خود را دارد و نه تنها به نفع توسعه دهندگان پروژه بلکه به سود کاربران کوین نیز است.

• افزایش ارزش کوین

رایج‌ترین دلیل سوزاندن یک توکن کمک به افزایش قیمت و رشد ارزش آن کوین است. با توجه به قوانین اقتصادی تقاضا و عرضه، کاهش عرضه یک کالا در بازار منجر به افزایش تقاضای آن پروژه خاص می‌شود. در نتیجه با سوزاندن مقادیری از یک توکن میزان عرضه کوین کاهش می‌یابد و تقاضا برای آن افزایش پیدا می‌کند زیرا مقدار کوین موجود نسبت به تقاضای مردم برای آن کمتر خواهد بود. در نتیجه قیمت کوین بالا رفته و ارزش آن تثبیت می‌شود.

رشد ارزش یک رمز ارز به سرمایه‌گذاران این پیام را می‌دهد که با افزایش تقاضا ممکن است قیمت رمز ارز حتی بیشتر شود و آنها را ترغیب می‌کند تا کوین‌های خود را برای مدت طولانی‌تری نگه دارند. همچنین، نگه داشتن طولانی مدت کوین‌ها به حفظ پهنای باند شبکه کمک می‌کند که این به نفع توسعه دهندگان است.

• ارائه سود سهام

ارائه سود سهام با افزایش ارزش ناشی از سوزاندن کوین ارتباط نزدیک دارد. با این حال، این مزیت بیشتر در توکن‌های امنیتی دیده می‌شود تا توکن‌های کاربردی. توکن امنیتی به عنوان یک دارایی طبقه بندی می‌شود و بنابراین دارندگان آن به عنوان سرمایه‌گذار در نظر گرفته می‌شوند. اما در مورد توکن‌های کاربردی اینگونه نیست.

با افزایش قیمت کوین پس از سوزاندن مقادیری از آن، توسعه دهندگان به طور غیر مستقیم به دارندگان کوین پاداش می‌دهند زیرا ارزش دارایی آنها افزایش یافته است. این اقدام در کشورهایی مانند ایالات متحده آمریکا که در آن از توزیع سود سهام‌داری توسط رمز ارزها به دارندگان توکن جلوگیری می‌شود بهتر نمود پیدا می‌کند.

• جلوگیری از حملات اسپم

همه ارزهای دیجیتال در تحت‌الشعاع حوزه محاسبات هستند و همین امر آنها را در معرض تهدیدهای امنیت سایبری قرار می‌دهد. با در نظر گرفتن این نکته به سادگی می‌توان فهمید چرا توکن‌ها، به ویژه با توجه به افزایش تعداد کاربران رمز ارزها، ممکن است قربانی حملات «محروم سازی از سرویس» یا (DDOS) شوند. حمله محروم سازی از سرویس اساساً یک حمله سایبری است که در آن هدف مهاجم جلوگیری کردن از اجرای برخی یا همه درخواست‌های معتبر توسط شبکه است.

در همین راستا، هدف از حملات محروم سازی از سرویس به توکن‌های دیجیتال مسدود کردن شبکه و جلوگیری از اجرای تراکنش‌ها است. با سوزاندن توکن‌ها توسعه دهندگان میزان تراکنش‌های کلی را به تعداد قابل کنترلی کاهش می‌دهند و شبکه را از حملات محروم سازی از سرویس و تراکنش‌ها اسپم محافظت می‌کنند. ریپل نمونه کاملی از جلوگیری از حملات اسپم با سوزاندن کوین‌ها است. شرکت ریپل با سوزاندن خودکار بخشی از مقدار تراکنش شده مهاجمان را از انجام تراکنش‌های متعدد و تلاش برای فشار آوردن به شبکه دلسرد می‌کند.

• تصحیح خطاها

اگرچه در موارد نادر اما گاهی توسعه دهندگان پروژه مرتکب اشتباهات جدی می‌شوند که تنها با سوزاندن توکن قابل اصلاح است. به عنوان مثال، ممکن است یک پروژه به دلیل خطاهای فنی مقدار اضافی کوین صادر کند یا تعداد توکن‌ها را افزایش دهد. یا مثلاً شاید توکن‌ها برای معامله کردن مناسب نباشند. برای مثال، ممکن است کوین‌هایی که کاربردشان پشتیبانی از انجام تراکنش‌ها باشد وارد توکن‌های در گردش عمومی شوند. از نظر تئوری، افزایش عرضه به معنای کاهش تقاضا و در نتیجه افت شدید قیمت کوین است.

توسعه دهندگان برای اصلاح این خطاها و جلوگیری از عواقب آنها اقدام به سوزاندن توکن‌های اضافی می‌کنند.

• ایجاد اعتماد و وفاداری

جلب اعتماد دارندگان کوین هدف نهایی هر پروژه رمز ارز، به ویژه رمز ارزهای تازه وارد به بازار، است.

قیمت رمز ارز پس از عرضه اولیه آن مطمئناً افزایش می‌یابد. توسعه دهندگان پروژه ممکن است تصمیم بگیرند با فروش کوین‌های اضافی به صرافی‌ها در قیمت‌های بالا سود بیشتری کسب کنند که این ناعادلانه است. به علاوه، فروش کوین‌های اضافی توسط آنها به این ادعا دامن می‌زند که سازندگان فقط به دنبال کسب سود هستند و کوین آنها هیچ ارزش واقعی ندارد. اما سوزاندن کوین‌های اضافی نشان می‌دهد که سازندگان به دنبال رشد بلند مدت کوین هستند. همچنین، سرمایه جمع شده از عرضه اولیه برای عملیات تجاری استفاده می‌شود. اما مهم‌تر از همه، سوزاندن کوین‌های اضافی به غیر متمرکز شدن پروژه کمک می‌کند.

الگوریتم اجماع اثبات سوزاندن

اثبات سوزاندن (PoB) یکی از چندین الگوریتم مکانیسم اجماعی است که توسط شبکه بلاکچین اجرا می‌شود و در آن همه گره‌های شرکت کننده در مورد وضعیت واقعی و معتبر شبکه بلاکچین به توافق می‌رسند. اثبات سوزاندن اغلب سیستم اثبات کار بدون اتلاف انرژی نامیده می‌شود. این مکانیسم به این ترتیب کار می‌کند که به ماینرها اجازه می‌دهد توکن‌های ارزی مجازی را بسوزانند. سپس به ماینرها اجازه داده می‌شود تا متناسب با کوین‌های سوخته بلوک ثبت کنند. آیین استوارت، مخترع الگوریتم اثبات سوزاندن، برای توصیف این الگوریتم از تشبیه زیر استفاده می‌کند: کوین‌های سوخته مانند ریگ‌های استخراج هستند.

در این تشبیه، ماینر کوین‌های خود را می‌سوزاند تا یک ریگ استخراج مجازی خریداری کند که به آنها قدرت استخراج بلوک‌ها را می‌دهد. هرچه کوین‌های بیشتری توسط ماینر سوزانده شود، ریگ استخراج مجازی آنها نیز بزرگ‌تر خواهد بود. ماینرها برای سوزاندن کوین‌ها آنها را به یک آدرس پرداخت نشدنی می‌فرستند. این فرایند انرژی زیادی مصرف نمی‌کند (غیر از کوین‌های سوخته) و به افزایش فعالیت و چابکی شبکه کمک می‌کند. بسته به نحوه اجرای فرایند، ماینرها مجاز به سوزاندن ارز بومی یا ارز بلاکچین دیگری مانند بیت کوین هستند. آنها در ازای این کار پاداشی را در قالب توکن بومی بلاکچین دریافت می‌کنند.

کاربر می‌تواند تراکنش‌هایی را به شبکه ارسال کند که رمز ارزهای او را بسوزاند. سایر شرکت کنندگان می‌توانند بر روی بلوک او اقدام به استخراج یا سوزاندن کنند و کاربر همچنین می‌تواند تراکنش‌های سایر شرکت کنندگان را پردازش کند و آنها را به بلوک خودش اضافه کند. اساساً، تمام این فعالیت‌های سوزاندن شبکه را چابک نگه می‌دارد و به شرکت کنندگان به دلیل فعالیت‌هایشان (هم سوزاندن کوین‌های خودشان و هم سوزاندن کوین‌های افراد دیگر) پاداش می‌دهد. برای جلوگیری از احتمال وجود مزایای ناعادلانه برای کاربران اولیه، سیستم اثبات سوزاندن مکانیزمی را برای سوزاندن دوره‌ای کوین‌ها برای حفظ قدرت استخراج به کار برده است.

هر بار که یک بلوک جدید استخراج می‌شود قدرت کوین‌های سوخته «ضایع» می‌شود یا تا حدی کاهش می‌یابد. این رویکرد ماینرها را تشویق می‌کند که به جای سرمایه‌گذاری یک باره به صورت منظم به فعالیت بپردازند. ماینرها برای حفظ مزیت رقابتی خود ممکن است لازم باشد در آینده و با پیشرفت فناوری تجهیزان پیشرفته‌تری تهیه کنند.

توکن سوزی در ارزهای دیجیتال با اهداف مختلفی صورت می‌گیرد. کاربران و خود رمزارز برنده‌های این فرایند هستند. در اغلب اوقات توکن سوزی موجب افزایش ارزش ارز دیجیتال مورد نظر خواهد شد اما شرایط دیگری نیز بر نتیجه آن تاثیر خواهند گذشت.