به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، شکی نیست که جهان بدون مدارا و بردباری جای خوبی برای زندگی نخواهد بود، در اصل جهانی بدون این دو اصل نباید وجود داشته باشد، چراکه لازم است هرکس با هر شیوه بیان، مذهب و اعتقادی به دور از هرگونه تعصب یا تمسخر زندگی کند.
چیستی مدارا و بردباری
مدارا به‌معنای واقعی نوعی خود مسئولیتی است که نه تنها از نظر آداب و سنن که در سلسله‌مراتب معنوی هر دینی موجب پذیرش اجتماعی می‌شود و در نهایت آنچه اتفاق می‌افتد پیامدهای طولانی‌مدت و دائمی دارد، زیرا چیزی که افراط‌گرایی فاقد آن است تنها و تنها تحمل به‌شمار می‌رود. جایی که تک‌تک افراد مسئول رفاه دیگران هستند، اگر قوانین و اخلاقیات به‌درستی اجرا شود، به وجود آمدن پیوند انسانی اعتماد و اتکا باعث دور ریخته شدن افکار رقابت و استثمار می‌شود.
مدارا با ظلم‌پذیری و کوتاه آمدن در برابر ناحقی‌ها متفاوت است و به‌معنای سر خم کردن در برابر هر چیزی نیست؛ سازمان‌ملل‌متحد، مدارا و بردباری را احترام، قدردانی و پذیرش تنوع فرهنگ‌های جهان و همه روش‌هایی تعریف می‌کند که نشان‌دهنده انسانیت است.
مدارا و بردباری یک حق بشری برای دریافت است و نه تنها افراد که گروه‌ها و دولت‌ها نیز باید از آن برخوردار باشند، هسته اصلی این تفکر حقوق بشر است بنابراین می‌توان با قاطعیت گفت که تعیین مناسبتی به‌عنوان «روز جهانی مدارا و بردباری» از این مفهوم حمایت می‌کند که بشریت حق دارد در صلح زندگی کند.
روز جهانی مدارا از این جهت مهم است که هرچند گام‌های بلندی برداشته شده است، باید کارهای بیشتری برای ریشه‌کنی نابردباری و تحمل‌ناپذیری در سراسر جهان انجام شود. این روز با افزایش آگاهی و گسترش آموزش در مناسبت‌های این‌چنینی نقش فعالی در رفع فقدان تحمل ایفا می‌کند.
مدارا و بردباری ابزاری شگفت‌انگیز است که می‌تواند به افراد دارای ادیان و فرهنگ‌های مختلف کمک کند تا در کنار یکدیگر به‌طور هماهنگ و مسالمت‌آمیز زندگی کنند و اهداف روز جهانی آن حول محور این ایده قرار دارد که آموزش، عاملی کلیدی در جلوگیری از فقدان تحمل در سراسر نژاد بشر به‌شمار می‌رود و تلاش‌های این روز بر تشویق جوامع بشری به آموزش نحوه همبستگی میان گروه‌های قومی، اجتماعی و فرهنگی متمرکز است.
یکی از اهداف اصلی سازمان‌ملل از تعیین چنین روزی ایجاد مدارا در میان فرهنگ‌ها و مردم گوناگون است، مدارا و بردباری احترام، پذیرش و قدردانی از تنوع غنی فرهنگ‌های جهان، اشکال بیان و روش‌های انسان بودن است. مدارا و بردباری نه تنها یک وظیفه اخلاقی که از الزامات عصر حاضر به‌شمارمی‌رود و افزایش خشونت در جوامع امروزی اهمیت حیاتی آن را افزایش داده است. در راستای ایجاد برابری و حقوق اولیه بشر دولت‌ها باید برای ترویج مدارا و دوری از خشونت، قانون وضع کنند و آموزش ابزار مهمی برای هموار کردن مسیر رعایت این قانون و دستیابی به نتایج مطلوب حاصل از آن محسوب می‌شود.
تاریخچه روز جهانی مدارا
سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۳ به پیشنهاد یونسکو، سال ۱۹۹۵ را «سال مدارا و بردباری» اعلام کرد، این سازمان در سال ۱۹۹۵ آموزه‌ها و اصول مدارا و بردباری را احترام، پذیرش و قدردانی از تنوع غنی فرهنگ‌های جهان، اشکال بیان و روش‌های انسان بودن معرفی کرد. در همین سال یونسکو جایزه «یونسکو-مادانجیت سینگ» را به مبلغ صد هزار دلار تعیین کرد که هر دو سال یک‌بار به افراد یا سازمان‌های فعال در مسیر صلح و مدارا اعطا می‌شود.
این اعلامیه آغازگر مجمع عمومی سازمان‌ملل‌متحد برای اعلام روز مدارا شد. پس از آن در سال ۱۹۹۶ مجمع عمومی سازمان‌ملل مقرر کرد تمام کشورهای عضو، شانزدهم نوامبر را به‌عنوان روز جهانی مدارا و بردباری جشن بگیرند. این تاریخ سالگرد تصویب اعلامیه فوق بود.
برگزاری روز جهانی مدارا و بردباری
روز جهانی مدارا باعث آگاهی در مورد اثرات مضر تحمل‌ناپذیری و تبعیض در جامعه می‌شود، جشن‌ها و فعالیت‌های این روز شامل اقداماتی برای از بین بردن نفرت و دشمنی در جوامع است. سازمان‌ها و فعالان حقوق بشر این روز را فرصتی طلایی برای اجرای قوانین مربوط به حقوق اساسی بشر مانند بی‌عدالتی، اقلیت‌ها، تبعیض و جرایم ناشی از نفرت می‌دانند چراکه احترام و به رسمیت شناختن عقاید و حقوق دیگران از نشانه‌های مدارا و بردباری است.
در سطح فردی این اعمال را می‌توان با برگزاری جلسات آموزشی به‌صورت حضوری یا با استفاده از رسانه‌های الکترونیکی، چاپی و اجتماعی به انجام رساند و با آموزش حقوق اولیه دیگر افراد به کودکان، تأثیرات گسترده‌ای از این روز در سطح جوامع بر جای گذاشت.
مناظره و سخنرانی برای ارزیابی مدارا و رفع ظلم و بی‌عدالتی نیز بخشی از روز مدارا و بردباری است که در طول آن‌ها موضوع تعیین شده برای روز مدارا مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد، این مناظره‌ها زمانی ارزشمند برای به حداقل رساندن بی‌عدالتی، تنفر، تبعیض و خشونت است که از اشکال رایج نبودن مدارا و بردباری در جوامع به‌شمار می‌روند.
روز مدارا آثار زیان‌بار این موارد را در جامعه آشکار می‌کند و نشان می‌دهد مدارا و بردباری عبارت است از احترام به حقوق و آزادی دیگران که نه‌تنها یک وظیفه اخلاقی و انسانی، بلکه نشانه‌ای از یک جامعه متمدن و لازمه فراهم آوردن محیطی آرام و دوستانه است. در اصل مدارا و بردباری از سطوح پایه تا بین‌المللی، نشانه صلح و رفاه برای تمام سطوح بشری محسوب می‌شود که نتیجه آن ایجاد جامعه‌ای خونسرد و بدون دغدغه خواهد بود.
یادگیری درباره فرهنگ‌ها یا ملیت‌های مختلف، گوش کردن به دوست یا همسایه‌ای با عقاید متفاوت بدون جبهه‌گیری در برابر وی، حمایت از افرادی که سال‌ها رنج ناشی از تبعیض‌ها و نفرت‌های نژادی و اقلیتی را به‌جان خریده و قربانی نابردباری بوده‌اند، افزایش آگاهی فردی نسبت به اثرات نابردباری بر مردم سراسر جهان و بیرون آمدن از دایره فکری محدود خود از بهترین راهکارها برای کمک به رشد فردی و ایجاد امنیت و آرامش در سراسر جهان به‌شمار می‌رود.
نظر شما