به گزارش خبرنگار ایمنا، مطبوعات و رسانه‌های آزاد و شفاف در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا مرور بر بخشی از عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «بنزین ۱۴۰۲ بدون تغییر قیمت» نوشت: بررسی تاریخی تغییرات قیمت بنزین در ایران نشان می‌دهد که حدود ۱۹ بار اصلاح و افزایش نرخ این فرآورده استراتژیک در کشور رقم خورده است.
در نهایت، آخرین بار سال ۱۳۹۸ بود که در نتیجه تغییر و سهمیه‌بندی بنزین، قیمت‌ها در دو نرخ یارانه‌ای (۱۵۰۰ تومان برای هر لیتر) و آزاد (سه هزار تومان برای هر لیتر) تعریف شد. اما سوال اینجاست، آیا در سال ۱۴۰۲ شاهد بیستمین مرتبه از تغییرات بنزینی کشور خواهیم بود؟
رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور در روزهای اخیر اعلام کرد که قیمت بنزین سال آینده نیز بدون تغییر خواهد بود.
سخنگوی دولت نیز اظهار کرد که دولت هیچ گونه طرحی برای افزایش قیمت بنزین ندارد، نه تنها بنزین بلکه دولت موافق افزایش قیمت گاز مشترکان و خوراک پتروشیمی‌ها نیز نیست.
از این رو، بر اساس آنچه مقامات دولت می‌گویند، در لایحه بودجه ۱۴۰۲ قیمت بنزین بدون تغییر در نظر گرفته خواهد شد، به عبارتی دیگر در سال ۱۴۰۲ کف قیمت بنزین ۱,۵۰۰ تومان (نرخ یارانه‌ای) و سقف آن نیز همان سه هزار تومان (آزاد) باقی خواهد ماند.
کارشناسان می‌گویند که دولت سیزدهم سیاستی حمایتی درباره قیمت بنزین در دو سال ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ داشته است.
محمود خاقانی، کارشناس انرژی با اشاره به ثبات قیمت بنزین در دولت سیزدهم می‌گوید: «حتی فکر کردن به گرانی بنزین اشتباه است. با این رقم کنونی بهای بنزین، اقتصاد مردم تا حدودی برنامه‌ریزی شده است؛ از جمله کسانی که مسافرکشی می‌کنند یا از مسیر حمل و نقل نان در می‌آورند.»
آبان ماه ۱۳۹۸ در حالی قیمت‌ها ۲۰۰ درصد افزایش یافت که هیچ اطلاع‌رسانی و شفاف‌سازی در این زمینه انجام نشده بود و به تعبیری بی‌تدبیری موجب شکل‌گیری اعتراضات مردمی در جریان اصلاح قیمت‌ها شد.
از آن زمان تاکنون قیمت بنزین در دو نرخ ۱,۵۰۰ تومان و سه هزار تومان ثابت مانده است و با توجه به آغاز جنگ آمریکا علیه اقتصاد ایران از همان سال، دولت سیزدهم تصمیم گرفته است که سال آینده به منظور حمایت از معیشت مردم و همچنین آرامش جامعه تغییری در قیمت بنزین اعمال نکند؛ چراکه تورم انتظاری تغییر قیمت بنزین بیش از تورم مؤثر آن است.
ثبات قیمت بنزین در سال ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ در حالی است که طی یک سال اخیر در برخی کشورها از جمله آمریکا قیمت هر لیتر بنزین به نرخی فراتر از دو دلار هم رسید و حتی در همسایگی ایران، قیمت بنزین در ترکیه و افغانستان از مرز ۱.۵ دلار در هر لیتر عبور کرد.
اما تصمیم دولت این بوده که در ایران همسو با تغییرات جهانی، نرخ عرضه داخلی بنزین تغییری نداشته باشد. حالا نیز که نرخ بنزین حتی در کشورهای همجوار و همین طور تولیدکننده انرژی از جمله روسیه به مراتب بالاتر از ایران است، دولت باز هم در نظر دارد که برای حمایت از معیشت خانوار سال آینده نیز تغییری در نرخ بنزین اعمال نکند.
نگاهی به قیمت بنزین میان همسایگانمان نشان می‌دهد به طور متوسط قیمت هر لیتر بنزین در هفته‌های اخیر بیش از ۸۰ سنت بوده است حال آن که این رقم در ایران حدود هشت سنت است.
کارشناسان این فاصله را تحت عنوان «یارانه سیاه» سوخت یاد می‌کنند که هرچه بیشتر می‌شود به قاچاق سوخت شدت می‌دهد اما اگرچه فاصله قیمت بنزین در ایران و کشورهای همجوار موجب افزایش قاچاق و عرضه خارج از شبکه شده اما دولت به دنبال راهکارهای غیرقیمتی برای مدیریت این شرایط است.
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «اره سراغ بی‌بی رفت!» نوشت: در انتهای اغتشاشات دو ماه گذشته، چه دستاوردی بالاتر از اینکه دو رسانه فارسی زبان خارجی اکنون همه گفته‌های جبهه انقلاب را پیرامون خودشان تأیید می‌کنند!؟
تجزیه‌طلبی، وطن فروشی و تضعیف مردم ایران با پول خارجی، کار ویژه بی بی سی و ایران‌اینترنشنال بود که دلسوزان نظام و انقلاب از مدت‌ها پیش آن را هشدار می‌دادند، اما اکنون این مواجب‌بگیران خود بی‌بی‌سی و ایران‌اینترنشنال هستند که با صدای رسا تأیید کرده‌اند «ما کارمندان شبکه‌های فارسی‌زبان وطن فروشیم و با تجزیه‌طلبی به دنبال تضعیف مردم ایران بودیم!»
وطن‌فروشی و تجزیه‌طلبی ایران؛ این ماحصل دعوای روباه و کفتار است! بی‌بی‌سی و ایران‌اینترنشنال حالا آنچنان به هم مشغولند و علیه هم افشاگری می‌کنند که «کناره‌گیری رعنا از ایران» در این بین گم شده است.
وطن‌فروشی، درد مشترک همه ایرانیانی است که روی دیدن آرامش و پیشرفت ایران را ندارند و با ثروت ملکه، مالیات انگلیسی‌ها و پول سعودی به ترویج خشونت و اغتشاش می‌پردازند. این درد از گزارش‌ها و پست‌های خود بی‌بی‌سی و ایران اینترنشنال بیرون زده است.
چند روز پیش فایل صوتی از رعنا رحیم‌پور، مجری بی‌بی‌سی منتشر شد که در آن شبکه ایران‌اینترنشنال را تجزیه‌طلب عنوان می‌کرد.
ایران اینترنشنال هم از خجالت بی‌بی‌سی درآمده است و در گزارشی ۱۰ دقیقه‌ای، رعنا و بی‌بی‌سی را رسانه‌ای معرفی می‌کند که با پول مالیات مردم انگلیس علیه آنچه مصالح مردم ایران می‌داند، خبرپراکنی می‌کنند.
داستان واقعی و وجه اشتراک این دعوایِ بالاگرفته، دستورالعمل مشترک این دو شبکه است: تجزیه ایران با پول لندن و سعودی.
این دو شبکه فارسی‌زبان که در دو ماه گذشته به طور رسمی همه داشته‌های حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای خود را به میدان آوردند، روزانه ده‌ها دروغ منتشر کردند و پیه رسوایی دروغ‌پراکنی را هم به تن خود مالیدند و خود را به شبکه‌ها و کانال‌های زرد فروکاهیدند تا آرامش را از ایران بگیرند، حالا با شکست پروژه‌شان و هدررفت میلیاردها دلار، به افشاگری علیه هم مشغول شده‌اند.
رعنا رحیم‌پور که در یک فایل صوتی اذعان کرده بود ایران‌ینترنشنال فقط با سران تجزیه‌طلب گفت‌وگو می‌کند و در واقع به دنبال تجزیه‌طلبی ایران است، حالا خودش و رسانه محبوبش بی‌بی‌سی از طرف رقیب لندنی به دروغ و ریا متهم شده است.
در گزارش یکی از جیره‌خواران بن‌سلمان اره‌کش علیه رعنا رحیم‌پور، به یک نکته ظریف اشاره شده است: کارمندان بی‌بی‌سی از مالیات انگلیسی‌ها، از جمله ایرانی‌های انگلیسی شده ارتزاق می‌کنند تا وطن‌فروشی کنند! گزارش اینترنشنال علیه بی‌بی‌سی این را هم به صورت مستند اضافه می‌کند که رحیم‌پور تصریح کرده است ترامپ و اقدامات تروریستی‌اش علت ماجرای هواپیمای اوکراینی بوده است.
روزنامه خراسان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «درد جدید «دارویار» برای بیماران» نوشت: طرحی که قرار بود روح و روان مردم را از نگرانی‌های دارویی رها کند و کاری کند کارستان؛ نه تنها دست بیماران را از برخی آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای معمولی هم کوتاه کرده، بلکه استرس‌های آنها را نیز مضاعف کرده است و هر روز خبر تازه‌ای از تبعات اجرای این طرح به گوششان می‌رسد.
از بیست‌وسوم تیرماه که زنگ اجرای دارویار به صدا درآمد، مقرر شد ارز ترجیحی واردات دارو و مواد اولیه حذف و به جای واردکنندگان، به طور مستقیم به مردم پرداخت شود، آن هم از طریق سازمان‌های بیمه.
نقشه اجرای این طرح به خوبی طراحی شده بود اما مجریانش آن‌قدر در ایفای نقش خودشان ضعیف عمل کردند که بحران‌های دارویی، یکی پس از دیگری دامنگیر مردم شد. از متوقف شدن خط تولید دارو در شرکت‌ها به دلیل به‌صرفه نبودن هزینه تولید بگیرید تا کمبود ده‌ها و به روایتی صدها قلم دارو در این روزها.
مهدی رضایی، معاون بیمه سلامت، خبری تلخ اعلام کرد: «در شروع طرح مقرر شده بود داروهای OTC تحت پوشش بیمه‌ها قرار گیرند که این موضوع در شورای عالی بیمه طرح شد که منجر به بازنگری و از این موضوع صرف‌نظر شد.»
اشاره رضایی به آن دسته از داروهایی است که بدون نسخه قابل تهیه است و به دلیل مشخص بودن دقیق کاربرد آنها، نیاز به تجویز پزشک ندارد.
البته در سال‌های گذشته، با ادعای استناد به تجربه دیگر کشورها، این داروها از پوشش بیمه‌های ما هم خارج شد، اما با شروع دارویار، چتر بیمه بار دیگر بر سر ۱۱۹ قلم از این داروها باز شد: داروهای سرماخوردگی، مُسکن‌ها (انواع استامینوفن، ایبوپروفن، پیروکسیکام)، ضدحساسیت‌ها، ضدسرفه‌ها، ضد احتقان (آنتی‌هیستامین دکونژستانت)، داروهای گوارشی (پانکراتین، آلومینیم هیدروکساید)، ملین‌ها، داروهای پوستی (پماد موضعی سوختگی) و سایر داروها (اشک مصنوعی، سدیم کلراید، پماد ساده چشمی)؛ چتری که گویا حالا قرار است دوباره بسته شود!.
این ادعا مطرح می‌شود که او.تی.سی‌ها به دلیل اینکه از سال گذشته ارز ترجیحی‌شان حذف شده بود، حالا با اجرای دارویار افزایش قیمت چندانی نخواهند داشت؛ اما این ادعا از دو جهت جای نقد دارد.
اول اینکه، دارو یک نیاز اساسی و حیاتی است و افزایش قیمت آن، هرچقدر هم که ناچیز باشد نباید به این راحتی اتفاق بیفتد. نکته دوم و مهم‌تر اینکه، اگر بیمه شدن این ۱۱۹ قلم دارو اهمیت چندانی نداشت، چرا این همه از آن برای بزرگنمایی دارویار استفاده کردند؟
خاطرمان هست که با اجرایی شدن این طرح، علی بهادری‌جهرمی، سخنگوی دولت، خبر تحت پوشش قرار گرفتن این داروها را توئیت کرد و بهرام عین‌اللهی، وزیر بهداشت هم در برنامه زنده تلویزیونی این کار را یکی از شرایط موفقیت طرح برشمرد. حتی کمیسیون بهداشت مجلس هم این پوشش بیمه‌ای را یکی از نکات مثبت طرح دانست و در گزارش خود اعلام کرد: «میزان پوشش بیمه‌ای برای داروهای بدون نسخه از صفر به ۱۱۹ قلم افزایش یافته است.» اما حالا انگار این موضوع اهمیت چندانی هم ندارد و بیمه بودن یا نبودن این ۱۱۹ دارو، چندان هم مهم نیست!.
نظر شما