چه آینده‌ای در انتظار منظومه‌ شمسی است؟

یک منجم و ستاره‌شناس گفت: در هنگام مرگ خورشید، سیارات بیرونی به حیات خود ادامه می‌دهند تا زمانی که این ستاره به کوتوله سفید تبدیل و سپس به یک نقطه چگال شود. در این هنگام سیارات به مرور زمان از یکدیگر و خورشید فاصله می‌گیرند.

محسن منتظری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به سرنوشت سیارات منظومه شمسی، اظهار کرد: سرنوشت سیاره زهره و عطارد مانند زمین است و طی پنج میلیارد سال آینده، این سه سیاره به مرور جذب خورشید می‌شوند.

وی افزود: سیارات خارجی ازجمله مریخ، مشتری، زحل، اورانوس و نپتون سرنوشت متفاوتی دارند، مریخ طی پنج میلیارد سال آینده در ناحیه مطلوبی برای حیات بشریت قرار می‌گیرد، اما به دلیل نبود جو در این سیاره امکان حیات وجود ندارد.

این منجم و ستاره‌شناس ادامه داد: محیط سیاره مریخ در آن زمان به شدت تحت تأثیر امواج ماورای بنفش خورشید قرار می‌گیرد و حتی اگر دمای سیاره به حد مطلوبی برسد به دلیل نبود جو در مریخ، امکان مستقر شدن بشر در آن سیاره وجود ندارد.

وی اشاره کرد: با توجه به این مسئله اگر انسان‌ها بتوانند به سیاره مریخ سفر کنند و تغییراتی را روی سطح آن انجام دهند تا مستعد حیات شود، ممکن است تا پنج میلیارد سال آینده این سیاره گزینه‌ای برای تداوم حیات محسوب شود.

منتظری در رابطه با سرنوشت کمربند حیات گفت: پس از مرگ خورشید کمربند حیات از مریخ می‌گذرد و در آن زمان اقمار مشتری نیز تنها چند هزار سال برای زندگی مناسب خواهد بود؛ درواقع تابش غول خورشید به قدری افزایش می‌یابد که کمربند حیات به سیاره زحل می‌رسد.

وی افزود: در این زمان سیارات بیرونی به حیات خود ادامه می‌دهند تا زمانی که خورشید به کوتوله سفید تبدیل شود سپس هنگامی که این ستاره تبدیل به یک نقطه چگال می‌شود به مرور زمان مدار سیارات بیرونی از یکدیگر و خورشید فاصله می‌گیرند.

این منجم و ستاره شناس تاکید کرد: با ادامه یافتن این روند سیارات به لبه‌های منظومه‌شمسی رسیده و در نهایت از منظومه خارج می‌شوند و به صورت سیارات سرگردان در فضای میان ستاره‌ای حرکت می‌کنند.

وی خاطرنشان کرد: خورشید در نهایت به کوتوله سیاه تبدیل می‌شود سپس به همراه سایر سیارات سرگردان و ستارگان اطراف خود جذب سیاه‌چاله مرکزی کهکشان می‌شود. در این هنگام فرآیند ادغام کهکشان‌های خوشه محلی آغاز می‌شود.

منتظری تصریح کرد: هنگامی که فرآیند ادغام کهکشان‌ها آغاز می‌شود، راه‌شیری با «آندرومدا» و ۱۷ کهکشان موجود در خوشه کهکشانی محلی ادغام شده سپس تمام آن‌ها در یک ابر سیاه‌چاله تجمیع می‌شوند.

وی در همین رابطه ادامه داد: در نهایت کهکشان‌ها در سیاه‌چاله هضم شده و جهانی بدون نور تشکیل می‌شود که در این جهان ستارگان جذب سیاه‌چاله‌ها شده است؛ این شرایط تقریباً سرنوشت کل جهان محسوب می‌شود.

کد خبر 618066

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.