به گزارش ایمنا، «فاشیسم ابدی» مجموعه‌ای است از نوشته‌ها، یادداشت‌ها و مصاحبه‌های فرهنگی و اجتماعی امبرتو اکو نشانه شناس ایتالیایی که تلاش می‌کرد تا فرهنگ‌های مختلف را از طریق بررسی نشانه‌ها و نمادهای آنها تفسیر کند.
این کتاب مجموعه‌مقالاتی‌ست که اکو با نوشتن آنها، دامنه فهم انسان امروزی را به سرحداتی گسترش داده که می‌توان گفت هر انسان آزاد و آزاده‌ای باید به خاطرشان مدیون او باشد.
نوشته نخست کتاب به ویژگی‌های فاشیسم و جوامع فاشیستی می‌پردازد: ظهور و گسترش احزاب دست راستی تندرو با انگاره‌های ملی‌گرایانه، نژادپرستانه، ضد مهاجر و در معنای تمام کلمه ضد انسان و طبیعت، آن هم در سال‌های آغازین هزاره سوم، نشان می‌دهد که چرا فاشیسم فرزند خلف سرمایه‌داری است که هرچه لجام‌گسیخته‌تر می‌شود، با پیچیدگی بیشتری در همه شئون زیستی ما رسوخ کرده و باقی مانده و ابدی می‌شود! اگر زمانی فاشیسم فقط با چند دست لباس سیاه و یک بازوبند صلیب شکسته و تاکید بر نژاد برتر نمود داشت، امروز با کاری که رسانه‌های ارگان نولیبرالیسم طی چند دهه تسلط بی‌چون‌وچرا بر ذهن و زبان ما انجام داده‌اند، بسیار پیچیده‌تر دیریاب‌تر شده‌است.
اکو در «فاشیسم ابدی» همچنین توضیح می‌دهد که چه‌گونه سنت‌گرایی، خردگریزی، ملی‌گرایی، قهرمان‌گرایی، جنگ دائمی و دیگر مظاهر ضدونقیض تجمیع‌شده در لحظه اکنون جهان، الگویی از فاشیسم را ساخته و پرداخته‌اند که هر روز دوروبر ما درحال قوام و گسترش است.
اومبرتو اکو زاده پنجم ژانویه ۱۹۳۲ و درگذشته نوزدهم فوریه ۲۰۱۶، نشانه شناس، فیلسوف، استاد دانشگاه، روزنامه نگار و متخصص قرون وسطی، منتقد ادبی و رمان‌نویس ایتالیایی بود.
اکو پس از گرفتن مدرک دکترا در دانشگاه تورینو، در دانشگاه‌های میلان، فلورانس، بولونیا و کولژ دو فرانس تدریس کرد. وی بیشتر به عنوان رمان‌نویس معروف است. در حالی که او در وهله اول یک نشانه شناس و فلسفه دان است و در برابر بیش از ۴۰ کتاب علمی و صدها مقاله، تنها پنج رمان نوشته است. وی یکی از مهم‌ترین و پرکارترین اندیشمندان و روشنفکران دنیای معاصر به‌شمار می‌رفت.
وی را غول قرن می‌خوانند و سیاره‌ای در کهکشان به نام وی نامیده‌اند. اکو در تمامی زندگی به انسان، آگاهی و آزادی و رهایی انسان اندیشید و در این راه به جد و جهد قلم و قدم زد.
کتاب «فاشیسم ابدی» (مجموعه یادداشت‌های ماندنی و گفت‌وگوهای خواندنی اومبرتو اکو) توسط غلامرضا امامی ترجمه شده است.
در بخشی از این مجموعه می‌خوانیم:
چرا حقه و کلک مؤثر است؟ زیرا مدعی است توضیحاتی در اختیار مردم محروم از اطلاعات مهم می‌گذارد.
پولیدورو در نقد به کتاب کارل پوپر می‌نویسد که بسیاری از توطئه‌ها در واقع ابداعات اجتماعی‌اند. سیمو پولیدورو، یکی از فعال‌ترین اعضای CICAP -کمیته بازرسی ادعاهای مافوق طبیعی_شبه‌علمی است. کتاب اخیرش «مکاشفات: کتاب اسرار و توطئه‌ها» آخرین نوشته او از سری اوهامی است که در حال حاضر بین مردم دست‌به‌دست می‌شود. به نظر می‌رسد با انتخاب عنوانی چنین وسوسه‌انگیز، پولیدورو در پی جذب شیفتگانی واله شنیدن هر نوع رمز و راز است.
به گفته‌ی جان چادویک، کدشکن خطیِ ب، در نوشتارهای یونان باستان:
-عطش هویدا کردن رازها عمیقاً در سرشت انسان نهفته است؛ حتی بی‌تفاوت‌ترین انسان‌ها شیفته شنیدن اطلاعاتی پوشیده از دیگران هستند.
البته بین کدشکنی نوشته‌ای محرمانه که در گذشته بسیار دور مورد استفاده مردم بوده است و باور داشتن به اسراری مانند اینکه امریکاییان هرگز روی ماه پیاده نشدند، حمله ۱۱ سپتامبر توطئه بوش بوده، یا حقیقت داشتن کد داوینچی، تفاوت بسیار است. مخاطبین کتاب پولیدورو دقیقاً همین گروه اخیر هستند.
سبک دل‌انگیز این کتاب ممکن است در ابتدا امید پرده‌برداری از بسیاری اسرار را به خوانندگان کنجکاو بدهد، ولی در آخر کتاب پولیدورو خود اذعان دارد که توطئه قتل کندی، نابودی هیتلر و ازدواج مسیح با مریم مجدلیه اراجیفی بیش نیستند.
پولیدورو در آخرین کتابش با استناد به کتاب کارل پوپر، فیلسوف علوم، که نظریه اجتماعی توطئه را مطالعه کرده است می‌نویسد: بسیاری از توطئه‌ها در واقع ابداعات اجتماعی‌اند.
در کتاب «جامعه باز و دشمنانش» (۱۹۶۲) پوپر می‌نویسد: البته برخی توطئه‌ها وجود دارند ولی موفقیت تعداد بسیار معدودی از توطئه‌ها، خود دلیل روشنی بر بطلان این نظریه است. توطئه‌گران به‌ندرت برنامه‌های خود را به مورد اجرا می‌گذارند.
پولیدورو همچنین به مطالعات ریچارد هوفستادتر که نظریه توطئه را از دیدگاه روان‌شناسی بررسی کرده است، اشاره می‌کند.
در مقاله‌ای منتشرشده به سال ۱۹۶۴ در مجله هارپر، هوفستادتر از واژه بدگمان بر این مطلب تأکید می‌کند که توطئه‌گر از دیدگاهی آخرالزمانی به سرنوشت توطئه می‌نگرد؛ یعنی درباره مرگ و زندگی در سطح جهانی، در کل نظام سیاسی و تمام ارزش‌های انسانی می‌اندیشد.
«فاشیسم ابدی» در ۳۶۴ صفحه از سوی خانه فرهنگ و هنر گویا منتشر شده است.
مترجم کتاب می‌گوید: اکو در این‌اثر ویژگی‌های جوامع فاشیستی را برمی‌شمارد. در برخی از مقالات این کتاب نیز مواجهه او با مسائل روز از جمله نقدهایش از اسلام ستیزان را مطرح می‌کند.
غلامرضا امامی (۱۳۲۵، اراک) نویسنده، مترجم و سر ویراستار ایرانی، از ویراستاران و مدیران انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به‌شمار می‌آید که تاکنون بیش از ۷۰ کتاب از آثار نویسندگانی چون ایتالو کالوینو، اوریانا فالاچی، جانی روداری، لئو لیونی، کارلو کولودی، غسان کنفانی، عبدالرحمن شرقاوی، محمود درویش، اری دلوکا و زکریا تامر به ترجمه وی از زبان‌های ایتالیایی و عربی نشر یافته و با اخذ جوایز برجسته ملی و جهانی مورد استقبال خوانندگان ایرانی قرار گرفته است. همچنین بیش از ۱۰ کتاب به ترجمه وی به زبان ایتالیایی نشر یافته که از جمله آنها «انتولوژی شعر معاصر ایران» است.
نظر شما