به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در پی تغییراتی که در سراسر جهان در حال اتفاق است، نیازهای شهرنشینان نیز نسبت به گذشته تغییرات قابل‌توجهی را متحمل می‌شود که این امر به سهم خود ضرورت تغییر رویکردهای طراحی شهری و معماری را آشکار می‌کند. در واقع، لازم است دست کم در بخش مسکن، تحولات بسیاری اتفاق بیفتد و خانه‌هایی با کیفیت بسیار بالا برای سالمندان طراحی شود. لندن، پایتخت انگلستان از جمله شهرهای جهان به‌شمار می‌رود که مدیران آن برای بهبود هرچه بیشتر خانه‌های اجتماعی اقدامات بسیاری انجام داده‌اند و کوشیده‌اند معماری را متناسب با تغییرات مداوم، متحول کنند.
آمار نشان می‌دهد که جمعیت افراد پیر ساکن در شهرهای سراسر جهان به طور قابل توجهی در حال افزایش است که همین امر ضرورت تغییر طراحی شهری را برای رفع نیازهای این قشر به تصویر می‌کشد. در واقع، طبق آمار ارائه شده در سال ۲۰۱۵، تنها ۸.۵ درصد از جمعیت جهان را افراد بالای ۶۵ سال تشکیل می‌داد که پیش‌بینی شده است این جمعیت تا سال ۲۰۳۰ به ۱۲ درصد و تا سال ۲۰۵۰ به ۱۶.۷ درصد افزایش یابد. بدون شک، افزایش جمعیت جوامع پیر در سراسر جهان، نیازمند تحول طراحی شهری به‌ویژه در بخش مسکن است تا نیازهای این افراد تا حد ممکن برطرف شود و کیفیت زندگی شهری برای آن‌ها بهبود بیابد.
از سوی دیگر، بهبود معماری شهری در بخش مراقبت‌های سلامت، طراحی بیمارستان‌ها و افزایش قابلیت دسترسی در شهرها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است تا در نتیجه آن، مشکلات رایج میان سالمندان مانند تنهایی و انزوای اجتماعی به حداقل برسد. گزارش‌ها حاکی است که حدود ۵۱ درصد از مردم بالای ۷۵ سال بریتانیا به تنهایی زندگی می‌کنند و ۱۱ درصد از آن‌ها به طور میانگین ماهانه کمتر از یک بار با دوستان و آشنایان خود در حال رفت و آمد هستند. بدون شک، تنهایی می‌تواند مشکلات بسیاری را برای افراد سالمند به وجود بیاورد و خطرات ناشی از ناتوانی جسمی، بیماری‌های قلبی، سکته و زوال عقل را به طور چشمگیری میان آن‌ها افزایش دهد.
معماران بریتانیایی رویکردهای بسیاری را برای بهبود کیفیت زندگی سالمندان پیاده کرده و به مدرن‌سازی طراحی شهری و مسکن متناسب با نیازهای این افراد پرداخته‌اند. در نتیجه این اقدامات، افراد پیر از قدرت استقلال بیشتری برخوردار شده و توانسته‌اند دوران کهنسالی خود را با رضایت بیشتری سپری کنند.
جنبش "خانه‌سازی خلاق برای افراد پیر" که در سال ۲۰۰۹ آغاز شد مبتنی بر استانداردهای صنعتی بوده است و به ایجاد خانه‌هایی با کیفیت بالا در سراسر اروپا منجر شده است؛ این جنبش نه‌تنها در زمینه بهبود معماری، بلکه در حوزه اجتماعی تغییر زیادی را متحمل شده و افزایش تعاملات اجتماعی میان جوامع پیر را در بر داشته است.
طراحی‌هایی که مدیران این رویکرد در «پروژه باغ‌های سیاحتی» پیاده کردند در سال‌های بین ۲۰۱۲ و ۲۰۱۴ دستاوردهای زیادی را برای آن‌ها به ارمغان آورد و بهبود قابل‌توجه کیفیت زندگی سالمندان را در پی داشته است. در این پروژه، فضاهایی باغ‌مانند و اجتماعی محیط داخلی را کاملاً در خود محصور کرده و از بالکن‌های همیشه سبز برخوردار است، ضمن این‌که فضاهای دور تا دور طبقه بالای آن، تماشای چشم‌اندازهای زیبای اطراف را از هر طرف برای ساکنان فراهم می‌آورد.
مراقبت از افراد پیر مهم‌ترین هدف معماران اتریشی در طراحی یکی از خانه‌های سالمندان مدرن بوده است که برای تحقق آن، از رویکرد هدایت نور طبیعی به داخل سازه و همچنین چوب برای ساخت آن جهت ایجاد سطوح نرم بهره گرفته‌اند. از سوی دیگر، فضای سازه به طور یک‌طبقه احداث شده است که این قابلیت امکان تردد راحت افراد پیر را فراهم می‌آورد. علاوه بر این، فضای سازه به طور چندمنظوره طراحی شده است و ساکنان می‌توانند به راحتی با یکدیگر تعامل برقرار کنند که این ویژگی به سهم خود می‌تواند حس تنهایی و انزوا را میان سالمندان به حداقل برساند.
پروژه "معمار" در اوترخت هلند، ساختمان‌هایی مسکونی برای افراد پیر را در بر گرفته و در طراحی آن‌ها، مراقبت از این جوامع بیش از هر عامل دیگری مورد توجه قرار گرفته شده است.
این معماری‌ها تنها بخش کوچکی از طراحی‌های مسکن دوستدار سالمندان در نقاط مختلف جهان به شمار می‌رود. امروزه طراحان در سراسر دنیا از نیازهای مدام در حال تغییر جوامع و به ویژه افراد پیر آگاه هستند و همواره می‌کوشند سازه‌هایی را طراحی کنند که بیشترین نیاز این افراد را برطرف می‌کند. تحولات دوستدار سالمندان در شهرها تنها در زمینه مسکن اتفاق نیفتاده، بلکه بهبود در حمل‌ونقل، خدمات مراقبت سلامت و تلاش برای افزایش مشارکت اجتماعی افراد پیر را نیز در پی داشته است.
به عنوان مثال، برنامه‌ریزان منچستر انگلستان از طریق ایجاد پارک‌های محلی قابل دسترسی به افزایش ارتباط میان افراد پیر کمک زیادی کرده و از این طریق توانسته‌اند انزوای اجتماعی میان آنان را به حداقل برسانند.
نظر شما