پیمان کریمی درگفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: تا به امروز ۳۶ اثر نمایشی را کارگردانی کردم و امروز_چهارشنبه_ ششم مهرماه تئاتر «بی‌پدر» را در اصفهان اجرامی‌شود.
به گفته وی، «بی پدر» نوشته محمد مساوات چند سال قبل و در سال ۹۶ اجرا از سوی نویسنده همین اثر در تهران اجرا شد و با استقبال زیادی همراه بود.
این کارگردان و فعال تئاتر افزود: محمد مساوات در این نمایش گریزی به داستان شنگول و منگول می‌زند، اما این را فقط بهانه نوشتن می‌کند. در نمایش ما نیز ابتدا شنگول و منگول منتظر مادرشان هستند اما بعد اثر، وارد حوزه دیگری می‌شود که به نوعی کار در بخش کودک نیست بلکه موضوع اجتماعی دیگری را با رویکرد هویت، ذات انسان و بحران هویت را در جامعه دنبال می‌کند.
کریمی با اشاره به اینکه این تئاتر یک کار ملودرام با سبک و سیاق مدرن است، ادامه داد: در یک مقطع ۱۰ ساله بیشتر متن‌ها را خودم می‌نوشتم در نتیجه با گروهی از فعالان تئاتر ایده اولیه را مطرح می‌کردم و در جریان تمرین اولیه نمایش را با گروه می‌نوشتم و کار به تولید می‌رسید.
وی ادامه داد: از همان سال‌های اولیه فعالیت هنری نمایش‌های مرگ کسب و کار من است، ناتمام، ایستگاه صفر و چند کار دیگر تولید شد و دست آخر نمایش استرالیا که گروهی از نویسندگان جوان آن را کار کردند و نوشتند روی صحنه رفت.
کارگردان برگزیده جشنواره تئاتر فجر اظهار کرد: در این سال‌ها، در ادبیات نمایشی ما اتفاقاتی افتاد که این گروه جوان، نمایش نامه‌های خوبی نوشتند و من نیز از این جریان دور نبودم و نمایش نامه‌ها را می‌دیدم. موج نمایش نامه نویسی که راه افتاده بود را دنبال می‌کردم و برخی نمایش‌نامه‌ها همچون «مرگ کسب و کار من است» یا «استرالیا» و آثار محمد مساوات را به تولید و اجرا رساندم.
وی تاکید کرد: مساوات چه در عرصه نویسندگی و چه در بخش کارگردانی در یک دهه اخیر از نابغه‌های تئاتر ایران بوده است. وقتی این فعال هنری اثری خلق می‌کند یا می‌نویسد استقبال خوبی از کار وی می‌شود. در واقع حرف نویی که در نمایشنامه یا در شیوه اجرایی که از خود به جا می‌گذارد به داشته‌های تئاتر ایران می‌افزاید.
بی‌پدر چند پله بالاتر!
به گفته کریمی، در بین نمایش‌نامه‌های مساوات، «بی‌پدر» جایگاه بالاتری نسبت به بقیه دارد و حرفی را می‌زند که هیچ وقت تاریخ مصرف برای مخاطب ندارد.
وی در رابطه با طرح بحث هویت و پای‌بندی به ارزش‌ها در این اثر، تصریح کرد: هر چند تلنگر اولیه از داستان شنگول و منگول و حبه انگور است اما در واقع این کار، نمایش کودک نیست و شاید جذابیتی هم برای کودک نداشته باشد. مخاطب بزرگسال با هر طرز فکر و از هر قشری می‌تواند مخاطب این نمایش باشد و با آن ارتباط برقرار کند.
کارگران بی‌پدر گفت: نمایش به این می‌پردازند که اگر گرگی چیزی برای خوردن ندارد، می‌تواند هم نوع خودش را بخورد. در واقع این همان چیزی است که نمایش به آن می‌پردازد و مخاطب نیز می‌پسندد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا این نمایش پیش از این در جای دیگری اجرا شده است، اظهار کرد: یک بار در تهران نویسنده اثر مکتوب این نمایش، تئاتر آن را کار کرده و ما دومین گروهی هستیم که این کار را روی صحنه می‌بریم.
کریمی همچنین به زمان چند ماهه تأیید اثر و اخذ مجوز این نمایش اشاره کرد و گفت: حدود چهارماه تمرین داشتیم که به ماه‌های صفر و محرم رسیدیم و در همان زمان مجوزهای لازم را از اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی گرفتیم اما اجرا را به بعد از این دو ماه عزاداری اهل بیت (ع) موکول کردیم.
وی با بیان این که امروز با مشکلات قطع اینترنت مواجه هستیم ادامه داد :۱۱ روز قبل که سایت را برای بلیت فروشی باز کردیم در روز اول همه بلیت‌ها فروش رفت و سالن نمایش پر شد. قطع اینترنت و اینستاگرام مشکل‌ساز شده و تبلیغات ما را تحت الشعاع قرار داده است.
این کارگردان تصریح کردکرد: تئاتر، زمانی فضای مجازی به این شکل گسترده نبود و تبلیغات با چاپ و توزیع تراکت و بروشور انجام می‌شد اما امروزه این رویه‌ها ممکن نیست. سال‌های سال است از این روش‌ها فاصله گرفته‌ایم؛ حتی چاپ پوستر برای کارها در همین زمان بسیار محدود است و بیشتر فعالیت‌ها در فضای مجازی و رسانه‌ای دنبال می‌شدند.
وی تاکید کرد: در همین دو سه سالی که ویروس کرونا شایع شده بود هیچ کار نمایشی نداشتیم چرا که خواهان یک فضای امن و سالم برای مخاطب بودیم و به احترام آنها نمایش‌ها را به بعد از فروکش کردن کرونا موکول کردیم. حالا هم قطع اینترنت مشکلاتی را ایجاد کرده که امیدواریم حل شود. همین زمان و در هشت روز یک بلیت هم فروش نرفته و دست ما بسته است، انگار که اجرای تئاتری برنامه‌ریزی نشده است.
این هنرمند و کارگردان تئاتر، اظهار کرد: هنر در ایران اولویت ببرخی مسئولان نیست اما همیشه شعار فرهنگ و هنر داده را می‌شنویم. خیلی از مشکلات و معضلاتی که امروزه با آنها درگیر هستیم با زبان هنر می‌توان به آن پرداخت تا جامعه بهتر و بانشاط‌تری داشته باشیم.
وی گفت: متأسفانه در این سال‌ها به کارها و فعالیت‌های درازمدت و تأثیرگذار فکر نشده بلکه همیشه به کارهای کوتاه مدت و فعالیت‌هایی که زود به نتیجه برسد بها داده شده است. برخی مسئولان به جایگاه هنر فکر نکرده و نپرداخته‌اند و ضروری است بیشتر و دقیق‌تر به این حوزه نگاه کنند.
کریمی تصریح کرد: در همین اصفهان برای یک استان با این وسعت دو تالار فرشچیان و هنر برای اجرای تئاتر داریم و حتی برای تمرین تئاتر فضای مناسبی نداریم. اصفهان بیشترین فارغ التحصیل رشته تئاتر را دارد اما متأسفانه دید مسئولانه به هنر نمایش در این دیار فرهنگی هم کمرنگ و کم فروغ است.
وی ادامه داد: هیچ سالن تخصصی برای هنرهای نمایشی وجود ندارد تا اگر پدری بخواهد فرزندش تئاتر کودک یا کمدی تماشا کند، بداند باید به کجا مراجعه کند. شهرداری هم اقدام‌هایی کرده اما ناکافی است و بیشتر شعارگونه است. گروه‌هایی که مکان برای تمرین ندارند گاهی در پارک‌ها تمرین می‌کنند یا در یک ساختمان نیمه کاره در کنار کارگران سا ختمانی تمرین دارند که این خیلی جالب نیست.
کارگردان نمایش بی‌پدر افزود: در استان‌های خوزستان و خراسان رضوی کارهای خوبی در حوزه هنر و تئاتر شد. اینکه چه کسی مدیر و مسئول فرهنگی باشد بسیار مهم است. مدیر تأثیر زیادی در پرورش هنر و هنرمند دارد؛ اینکه چقدر هنر را قبول داشته باشند و به آن بپردازد در این بین اهمیت دوچندانی دارد.
هر جا تئاتر شهر باشد وضعیت بهتر است
وی اظهار کرد: برخی استان‌ها تئاتر شهر دارند که بالطبع وضعیت آنها بهتر است اما استان‌ها و مراکزی که از این امکان بی‌بهره هستند طبیعی است که مشکلات هنرمندان حوره هنرهای نمایشی آنها بیشتر است.
کریمی درخصوص زمان و نحوه اجرای تئاتر بی پدر، افزود: در حال حاضرشرایط بلاتکلیف هستیم، اگر استقبال خوب باشد حتی بعد از دوم آبان نیز اجراها تمدید می‌شوند اما اگر وضعیت اینترنت بهتر نشود چیزی مشخص نیست.
وی تاکید کرد: تا به امروز شش ماه زمان گذشته و با احتساب ماه‌های محرم و صفر خیلی از بچه‌ها شغلشان اجرای تئاتر است و منتظرند روی صحنه بروند. امیدواریم مشکلات موجود حل شود و در فضایی آرام شاهد اجراها و فعالیت‌های هنری با استقبال خوب مخاطبان باشیم.
به گزارش ایمنا، محسن احمدی نیک، سید پویا امامی، خاطره حسینی، سارا رفیعی، بهنام شمسایی و سام کوراوند در نمایش بی‌پدر به ایفای نقش پرداخته‌اند. این نمایش از ششم مهرماه تا دوم آبان ماه در تالار هنر اصفهان روی صحنه خواهد رفت.
مهدی کریمی اهل زنجان است و کار تئاتر از سال ۷۶ آغاز کرده و در همان سال جایزه بهترین کارگردانی استان زنجان را کسب کرده است. سال ۸۹ نخستین سال حضور این کارگردان زنجانی در اصفهان بود و بعد ازآن هر سال هر سال یکی دو اثر نمایشی را کارگردانی کرده است.
وی همچنین سه سال به‌عنوان نماینده اصفهان در جشنواره فجر آثارم در جشنواره تئاتر فجر حضور داشته و برگزیده شده است.
نظر شما