حسین روشن در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، درخصوص سفر وی و همراهانش با دوچرخه به‌سمت کربلای‌معلی در پیاده‌روی اربعین اظهار کرد: به‌همراه باقر رمضانی و محسن مهرپرور از خراسان‌شمالی و همچنین رضا مهدی‌زاده و مهدی اصغری از مازندران، شهر سرخ‌رود که در همدان به‌ما اضافه شدند این سفر را آغاز کرده‌ایم و دومین سالی است که پا به رکاب شدیم.
وی از قصدشان برای این سفر در چنین ابعادی افزود: هدف‌مان عشق به امام حسین (ع) بود؛ چرا که عشق امام حسین را نمی‌شود در یک کلمه معنا کرد.
این کارشناس ارشد تربیت‌بدنی درباره دشواری‌های این سفر خاطرنشان کرد: عشقی که داریم چنان نیرو و انرژی به ما رکاب‌زنان داده که به‌مدت بیست‌روز از مبدا شهرستان شیروان اقدام‌مان را تا مرز مهران آغاز نمودیم و در کربلا ادامه دادیم.
حسین روشن ادامه داد: در سفر چند روزه داخلی، مردم سوالاتی از ما داشتند که از کجا آمده‌اید و به کجا می‌روید؛ بعضی‌ها نیز منقلب می‌شدند و از ما التماس دعا داشتند. برخی دیگر تشویق‌مان می‌کردند و حاضر بودند برای استراحت و پذیرایی به‌ما کمک کنند. آدم‌های خوبی در ایران و مسیر عراق همیشه بر سر راهمان قرار می‌گرفتند. مشکل چندانی در رابطه با تغذیه و استراحت‌مان نیز نداشتیم.
وی با عنوان اینکه در این سفر به سختی‌های راه اهمیتی نمی‌دهند و این اقدام تداوم خواهد داشت اظهار کرد: به عشق امام حسین، یاران وخانواده زجر کشیده‌اش دشواری‌ها را اصلاً نمی‌دیدیم؛ هرچه بود نیرو و انرژی مضاعف بود تا روزی حداقل ۱۲۰ الی ۱۴۰ کیلومتر رکاب بزنیم. اگر توان داشته باشم و خدا یاری‌ام کند هر سال در این مسیر رکاب خواهم زد.
این دوچرخه‌سوار در پایان درخصوص مهمان‌نوازی‌ها در تمامی این مسیر گفت: در آن‌طرف مرز همه‌چیز عالی بود، واقعاً سفرها و دل‌ها به عشق امام حسین (ع) بود، اگر میزبانان تعارفی می‌کردند می‌دانستم اگر جواب منفی بدهم دل‌گیر می‌شوند به‌همین خاطر با رویی گشاده به استقبال آن‌ها می‌رفتم که بدانند امام حسین (ع) متعلق به یک منطقه خاص نیست؛ بلکه متعلق به تمام عالم هست.
نظر شما