آیت‌الله ناصری، در کیش خود منصور شد

به گزارش خبرنگار ایمنا، آیت‌الله محمدعلی ناصری دولت‌آبادی در سال ۱۳۰۹ خورشیدی در دولت‌آباد برخوار اصفهان متولد شد. او بعدها به همراه پرد بزرگوارشان به نجف اشرف می‌رود و از درس و بحث و عالمان این حوزه علمیه این دیار به‌ویژه آیت‌الله کشمیری (ره) بهره‌ها می‌برد.

این فقید سعید و وارسته جهان اسلام در دوران حیات پربرکت خویش از محضر علمایی چون محمد کوفی، سیدمحمد کشمیری، شیخ عباس قوچانی، سیدهاشم حداد، سیدجمال‌الدین گلپایگانی به همراه شخصیت‌های عرفانی و اخلاقی چون علامه طباطبایی و محمداسماعیل دولابی بهره برد و علاوه بر اشراف و مدیریت چندین حوزه علمیه و مؤسسه علمی و فرهنگی در قم و اصفهان، مجموعه آثار ارزشمندی همچون «آب حیات»، «در امتداد نور»، «رسم بندگی» و «سخن دوست» از وی به یادگار مانده است.

مهمترین فراز زندگی عالمانه و عارفانه این عالم ربانی «نهادینه شدن روح انتظار» در زندگی و منش معنوی و سلوک عرفانی ایشان بود.

آن عارف ولایی، علاوه بر تلاش‌های علمی و فرهنگی، مشارکتی جدی نیز در فعالیت‌های خیریه اجتماعی و تأسیس مراکز بهداشتی درمانی داشت و در این زمینه منشأ خیرات ماندگاری شد.

آیت الله ناصری به معنای واقعی سرباز دین و مکتب اهل بیت (ع) بود و هر گاه لب به سخن می‌گشود نام و یاد حضرت ولی‌عصر ارواحنا فداه را در دل‌ها زنده می‌کرد.

او نمونه‌ای از یک شیعه منتظر بود که پیوسته با یاد امام غائبش می‌زیست و انتظار ظهورش را می‌کشید و حتی عاشقانه سراغ او را می‌گرفت و در جست‌وجوی حضرتش سر از پا نمی‌شناخت.

یک سخنرانی و چند توصیه

حضرت آیت‌الله ناصری در طول عمر شریف و پربرکت خود جلسات متعدد وعظ و سخنرانی‌های زیادی داشتند که تاکید بر مهدویت، عبادت، ولایت و بهره جستن از مکتب قرآن و اهل بیت در آنها موج می‌زد.

ایشان در یکی از سخنرانی‌هایشان درباره اهل بیت عصمت و طهارت (ع)، آثار واجبات را یکی یکی بیان فرموده‌اند.

به‌عنوان نمونه در روایات باب صلات، چندین هزار روایت آثار نماز را بیان کرده‌اند. همچنین در باب طهارت آثار وضوی دائم داشتن و در باب صوم ثواب روزه ذکر شده است. آثار سایر واجبات و مستحبات نیز هر کدام در باب خود آمده است.

«بانو علامه هاشمیه» در کتابش حدود ۵۰ اثر برای نماز شمرده است. پس واجباتی که انجام می‌دهیم، اثر و نتیجه‌اش عاید خود ما می‌شود و به خدا چیزی منتقل نمی‌شود. خداوند غنی است. صفات ثبوتیه عین ذات حضرت حق هستند؛ یعنی علم، حیات، قدرت و غنای او همیشه بوده. او نیازی به نماز ما ندارد. لکن عبادات برای خود ما آثار و نتایج فوق العاده‌ای دارند.

نماز؛ مونسی بی‌همتا

نماز، سبب زیادی رزق، موجب صحت، توشة مؤمن در قیامت و انیس انسان در قبر است و به صورت‌های مختلفی در نشئه‌های وجود در می‌آید: در برزخ و قبر به صورت فرش، در محشر به شکل تاج است. سپر بین انسان و آتش جهنم نیز هست و انسان را از صراط عبور می‌دهد. انسان نمازگزار دیگر معصیت نمی‌کند و این صریح آیة شریفه است: «اَلصلوةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشْاءِ و المُنْکَر». اما اگر اهل نماز، غیبت کند و تهمت بزند و کلاه‌برداری کند و به ناموس دیگران خیانت ورزد، معلوم می‌شود که نمازش، نماز نبوده؛ زیرا اگر نماز بود، او را از هر معصیت و مخالفتی بازمی داشت. ما باید سعی کنیم که نمازمان نماز باشد. نماز معراج مؤمن است: «الصّلوةُ معراجُ المؤمن».

زمانی که برای نماز تکبیرة الاحرام می‌گوئیم، یعنی غیر خدا را پشت سر انداخته ایم و در ملکوت سیر می‌کنیم. باید در نماز متوجه حق باشیم تا سیر ما صعودی باشد. ما باید خود را برای ورود به عالم آخرت آماده کنیم: «انا لله و انا الیه راجعون».

ما در حال بازگشت به طرف خدا هستیم. چند منزل پایین آمدیم و نزول کردیم تا رسیدیم به دنیا، و از اینجا شروع می‌کنیم به رجعت و برگشت به طرف خدا. اما ابتدا کجا بودیم؟ عالم ذر. در آنجا وضعمان بسیار خوب بود. خداوند برای امتحان، ما را در این قفس خاکی زندانی کرد. چه بلاها که به سر خودمان آوردیم، چه خیانت‌ها که در حق خودمان روا داشتیم، در نتیجه، این همه فاصله بین خودمان و حضرت احدیت ایجاد کردیم.

محبت حضرت حق به انسان

هر مقداری از حضرت حق که دورتر بشویم، از منزلت انسانی خود بیشتر فاصله می‌گیریم. البته او با ما هست: «و هو مَعَکُم اینما کُنتم». این من هستم که برای خودم حجاب‌های ظلمانی ایجاد می‌کنم؛ زیرا هر معصیتی یک حجاب و در حکم یک سلول آهنی است. ولی تمام این حجاب‌ها و سلول‌ها را می‌توان از میان برداشت.

ناصری می‌تواند حجاب‌های هفتاد ساله و سلّول‌های متعددی را که برای خود درست کرده، با یک شب در خانه خدا آمدن، و با گفتن اینکه اشتباه کردم، در اثر ندامت قلبی، موجبات رستگاری خود را فراهم سازد. جوان‌ها کارشان بسیار آسان‌تر و راهشان نزدیک‌تر است.

یک شب درِ خانه خدا برویم و بگوییم: خدایا، «مَن لی غَیرک؛ کسی نیست که به من رحم کند و مرا مورد عنایت قرار بدهد، به جان امام زمان (عج) قسم، خدا گناهان ما را می‌بخشد. کسی که چنین خدای مهربانی دارد، آیا سزاوار است که از او غافل بماند؟ چرا باید بگذارد بار گناهانش سنگین شود؟ در روایات آمده است که اگر شخص معصیت کاری در حالی که همه خوابیده‌اند، بیدار شود، و دو رکعت نماز بخواند و بگوید خدایا من آمدم، خداوند او را می‌پذیرد وگناهانش را می‌آمرزد. همچنین در روآیت آمده است که خشنودی خداوند از چنین کسی، بیشتر از کسی است که بار سفر و راحله اش را در بیابان گم کرده و تن به مرگ داده و ناگهان زاد و توشه‌اش را یافته است. در روآیت دیگر آمده است که خدا ما را دوست دارد و ما را نیافریده تا در آتش دوزخ بسوزیم، او ما را خلق کرده است که در اوج سعادت و تکامل و در قرب خودش زندگی کنیم.

نماز، کلید بهشت است، مهریة حورالعین است، سبب باز شدن چشم بصیرت انسان است، کسی که نمازش را درست می‌خواند پشت دیوارها را می‌بیند و چشم بصیرتش باز می‌شود. ویژگی عجیب نماز، این است که معجونی از عبادات گوناگون است. برخی افراد فقط به ذکر استغفار یا تسبیح می‌پردازند؛ اما نماز عبادتی است که در آن تکبیر، تسبیح، تعظیم، تحمید و خلاصه همه چیز در این نماز موجود است. لذا بهترین عبادات نماز است.

نبی اکرم به اندازه‌ای برای نماز خواندن می‌ایستادند که پاهایشان ورم می‌کرد. آیه نازل شد که «ما انزلنا علیک القرآن لِتَشْقی؛ برای چه خودت را این قدر به زحمت می‌اندازی؟» عرض کرد: «افلا اَکون عَبداً شکورا؛ پروردگارا، در ازای این همه نعمت‌ها، نباید شاکر و شکرگذار تو باشم؟!» وقتی که امام زمان نماز می‌خوانند، درهای آسمان‌ها باز می‌شود و نماز من و شما هم با این همه نواقصش، به احترام امام زمان (عج) قبول می‌شود و به آسمان‌ها عروج می‌کند. در روآیت داریم: «اوّلُ الوقتِ رضوانُ الله؛ در اول وقت رضایت حق و خشنودی خداست».

تسبیحات پرفضیلت حضرت فاطمه زهرا (س)

بیان این تسبیحات بعد از نماز خیلی اثر دارد و کارهای نا بسامان زندگی ما را سامان می‌دهد. اگر کارت گره خورده، تسبیح حضرت زهرا (س) را بگو، تا کارگشایی کند. حضرت پیامبر اکرم (ص) آن را به حضرت زهرا (س) تعلیم داد تا در امور دنیوی دخترش گشایشی پیدا شود.

احداث خانه خدا

یکی از اعمال مستحب، تأسیس مسجد است. روایت زیادی در این زمینه نقل شده است. در روایت فرموده که حتی‌المقدور اگر می‌توانی، یک مسجد برای خودت بساز؛ اگرچه به اندازه‌ای باشد که یک کبوتر در آن بخوابد، که کنایه از کوچکی مسجد است. اگر مسجدی کوچک بسازی، خداوند خانه‌ای در بهشت برای تو مهیا می‌کند: «مَنْ بَنا مَسْجِداً بَنَا اللهُ لَهُ بِیتاً فِی الْجَنَّه».

اگر نمی‌توانی مسجد بسازی، دست کم مقداری آجر یا کیسه‌ای سیمان یا مقداری سنگ برای ساخت مسجد کمک کن و یا یک روز برای ساخت مسجد کار بکن. اینها همه‌اش اثر دارد. در روایت حکایت شده حضرت حق فرمود: «ان بیوتی فی الأرض المساجد. خانه‌های زمینی من مساجدند». «و طوبی لمن زارنی فی بیتی؛ خوشا به حال کسی که در خانة من به زیارت من بیاید».

امام حسن مجتبی (ع) فرمودند: کسی که داخل مسجد می‌شود، زائر خداست و بر خداست که از زائرش پذیرایی بکند. الهی، ما همه برای زیارت تو به مسجد آمده‌ایم می‌خواهی از ما پذیرایی کنی؟ لطف کن و پرونده گناهان گذشتة ما را بایگانی کن، خداوندا، آنچه به اولیا و مقربین و اوتاد و نجبا و نقبا عنایت کرده و می‌کنی، به ما هم عنایت بفرما.

در روایت است: «مسجد بازار قیامت است». دنیا بازار دارد، آخرت هم بازار دارد و بازارش مساجدند هر کسی ببیند که چه چیزی می‌فروشد. به اینجا آمده‌ای تا نفس خودت و هوا و هوس‌هایت را بفروشی. در مقابل، چه چیزی بخری؟ حقیقت را!

صلوات؛ ذکری برای همه زمان‌ها

در مورد صلوات هم تأکید بسیاری شده است. از حضرت امام جعفر صادق (ع) روایت شده کسی که یک مرتبه بر نبی اکرم (ص) صلوات بفرستد، خداوند ۱۰ هزار مرتبه بر او صلوات می‌فرستد و در روایت دیگری است که نبی اکرم (ص) فرمودند: کسی که یک مرتبه بر من صلوات بفرستد، خداوند تمام گناهانش را می‌آمرزد و «لَم یبْقِ مِنْ ذُنوبِه ذَرّة».

حضرت صادق (ع) فرمودند: «لَم یبْقِ شیءٌ مِمّا خَلق الله اِلا صلّی علی ذلک العبد؛ کسی که یک بار بر نبی اکرم صلوات بفرستد، از مخلوقات خداوند چیزی نمی‌ماند، مگر آنکه بر او صلوات بفرستند». تمام ملائکه عرش و کرسی و زمین همه عالم وجود برای او صلوات می‌فرستند. در روایتی نبی اکرم (ص) فرمودند: «من صلّی علی و لم یصلّ علی آلی لم یجد ریح الجنه؛ کسی که بر من صلوات بفرستد ولی ذریه و آل مرا درود نفرستد، در قیامت بوی بهشت به مشام او نخواهد رسید».

در مفاتیح الجنان در اعمال روز جمعه فرموده است: کسی که در روز جمعه بگوید: «اللهم صلّ علی محمدٍ و آل محمد و عَجّل فرجهم»، نمی‌میرد تا امام زمان را درک کند. در روایت دیگر آمده که این صلوات اختصاص به روز جمعه ندارد و همة روزها را شامل می‌شود. امام صادق (ع) فرمودند: بهترین چیزی که روز قیامت در میزان اعمالت می‌گذارند و بار اعمال صالح تو را سنگین می‌کند، صلوات بر محمد و آل محمد است.

باز هم امام زمان (عج)

صدقه روزانه برای سلامتی امام زمان خواندن نماز آن حضرت در هر روز و دعای فرج، از سفارش‌های ایشان است که خود نیز به آن عمل می‌کند. همچنین در هر سفر زیارتی سفارش می‌کند که اولین زیارت، به نیابت آن حضرت انجام شود.