به گزارش خبرنگار ایمنا، رویداد تاریخی و بی‌نظیر مباهله، یکی از مهم‌ترین رویدادهای تاریخی و البته اعتقادی در منظومه اعتقادی مسلمانان به ویژه شیعیان است. چگونگی وقوع این رویداد، نه فقط در مستندات تاریخی و روایی قابل ارائه و اثبات است، بلکه قرآن کریم و آیه ۶۱ سوره آل‌عمران، بر وقوع آن و جزئیات قابل بررسی و توجه آن، تأکید کرده است.
در سالروز این واقعه بزرگ تاریخ صدر اسلام که به‌حق با عنوان «عید مباهله» شهرت یافته است، فرازهایی از نوشته‌ها و سخنان علما و مراجع بزرگ معاصر را در این باره، مرور و منتشر می‌کنیم.
مباهله؛ تبیین اهمیت ابلاغ حقیقت
«روز مباهله، روزی است که پیامبر مکرم اسلام، عزیزترین عناصر انسانی خود را به صحنه می‌آورد. نکته مهم در باب مباهله این است که قرآن می‌فرماید: «و انفسنا و انفسکم»، «و نساءنا و نساءکم»؛ پیغمبر اکرم (ص) عزیزترین انسان‌ها را انتخاب می‌کند و به صحنه می‌آورد برای محاجه‌ای که در آن باید تمایز بین حق و باطل و شاخص روشنگر در معرض دید همه قرار بگیرد.
هیچ سابقه نداشته است که در راه تبلیغ دین و بیان حقیقت، پیغمبر دست عزیزان، فرزندان، دختر خود و امیرالمؤمنین (ع) را _که برادر و جانشین خود هست_ بگیرد و وسط میدان بیاورد؛ استثنایی بودن روز مباهله به این شکل است. یعنی نشان دهنده این است که بیان حقیقت و ابلاغ حقیقت، چقدر مهم است؛ با این داعیه که می‌گوید بیاییم مباهله کنیم؛ هر کدام بر حق بودیم، بماند، هر کدام بر خلاف حق بودیم، ریشه‌کن شود با عذاب الهی.» (بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار جمعی از طلاب و روحانیون – ۸۸/۹/۲۲)
مباهله؛ نماد شراکت اهل‌بیت (ع) در دعوت رسول‌خدا (ص)
«در قضیه مباهله، رسول‌خدا (ص)، اهل‌بیت خود را به عنوان نمونه‌هایی از مؤمنین، همراه نبرد؛ بلکه به عنوان شرکای خود در دعوت همراه برد. اگر در متن داستان دقت کنی، خواهی دید که وفد نجران (اسقف‌های مسیحی نجران) برای این از نجران به مدینه آمدند که در امر عیسی بن مریم با شخص رسول‌خدا (ص) معارضه و بحث و محاجه کنند، چون آن جناب ادعای رسالت کرده‌بود و دعوت رسالت، مستند به وحی قائم به آن جناب بود و اما پیروان و مؤمنان به وی، دخالتی در این ادعا نداشتند و مسیحیان نجران کار به کار آنان نداشتند و مشتاق دیدار آنان نبودند تا رسول‌خدا (ص) چند نفر را به عنوان نمونه به ایشان نشان بدهد.
از این‌جا روشن می‌شود که آوردن رسول‌خدا (ص) حضرات نامبرده را با خود، عنوان آوردن نمونه‌ای از مؤمنان را نداشته، چون مؤمنان از آن رو که مؤمن بودند، سهمی و نصیبی از این محاجه و مباهله نداشتند تا در معرض لعنت و عذاب (البته اگر دروغگو باشند) قرار بگیرند؛ پس رسول‌خدا (ص) آن چند نفر را که با خود آورد، از جهت صِرف داشتن ایمان نبود، بلکه از این منظر بود که آن جناب یک طرف محاجه و ادعای دوطرفه بود و باید خودش را در معرض بلای احتمالی (در صورت دروغگو بودن) قرار بدهد. و اگر دعوی آن‌طور که قائم به شخص آن جناب بود به همراهانش قائم نبود، هیچ وجهی برای شرکت دادن آنان به نظر نمی‌رسید.» (ترجمه تفسیر المیزان علامه طباطبایی، ج ۳، صص ۳۵۷ و ۳۵۸)
مباهله؛ واجب رکنی ولایت
«از غریب‌ترین ایام زندگی ما ایام مباهله است. خیلی از ما عالمانه حرف می‌زنیم و عوامانه فکر می‌کنیم؛ در نتیجه آن ارکان ولایت را تقریباً از دست می‌دهیم، در حالی که آن اجزای غیر رُکنی را خیلی محترم می‌شمریم؛ مانند اول ذی‌الحجه که سالروز ازدواج وجود مبارک حضرت امیر با فاطمه زهرا (س) است؛ این‌ها جزو واجبات غیررُکنی است. در نماز یک واجب رُکنی داریم یک واجب غیررُکنی، در خصوص امامت و ولایت نیز همین طور است؛ غدیر جزو واجبات رکنی امامت است، مباهله جزو واجبات رکنی ولایت است، با سالروز ازدواج فرق می‌کند. در حالی که نه رسانه‌ها از او نام می‌برند و نه حوزه‌ها خبری هست! آن وقت آن مسائل واجبات غیررُکنی را خیلی دامن می‌زنیم، آن‌ها هم واجب هست، اما واجب غیررکنی است.
روز مباهله متأسفانه در پیش ما خیلی جلال و شکوه ندارد؛ درست است غدیر مسئله خاصی است، ولی قبل از جریان غدیر، آیه قرآن به‌طور صریح از وجود مبارک علی بن ابی‌طالب (ع) به عنوان جانِ پیغمبر یاد کرده است: «نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ»، هم مفسران و هم روایات اهل‌بیت (ع) بالاتفاق بر این است و هم تاریخ‌نگاران بالاتفاق این مطلب را نوشتند.» (پایگاه اینترنتی دفتر آیت‌الله جوادی آملی؛ ۱۴۰۰/۵/۱۳)
مباهله؛ سند حقانیت اسلام
«تاریخ پیامبر (ص) گویای این مسئله است که آن حضرت، ادیان مختلف و کشورها و اقوام مختلف را به دین اسلام دعوت کرد، اما مباهله با نصاری (مسیحی) برای چیست؟ بی‌شک این شاهدی گویا است که وقتی اسلام آمد، آئین‌های دیگر نسخ شد. همچنین این واقعه که از مسائل مهم زندگی پیامبر (ص) است؛ فضیلتی بزرگ برای ایشان محسوب می‌شود، رسول خدا (ص) به قدری به نبوت خود اعتماد داشت که آماده مباهله شد و مخالفان عقب‌نشینی کردند.
در واقع، روز مباهله روز حقانیت شیعه و اسلام است و آیه مباهله در حقیقت، حقانیت اهل‌بیت (ع) را ثابت می‌کند؛ چراکه در این روز پیامبر (ص)، اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را با خود به مباهله آورد و مسیحیان نیز با دیدن این همراهی، از ادامه کار خود منصرف شدند.» (سخنان ایراد شده آیت‌الله مکارم شیرازی در سال ۹۸)
نظر شما