رمضان زمانی است برای درنگ کردن/ مکتب رمضان به سود حال و آینده ما است

امام موسی صدر در بیان اهمیت ماه مبارک رمضان تأکید کرده است: درنگ در این ماه، به تنهایی می‌تواند ناامیدی و دلسردی را از ما دور کند و مسئولیت‌پذیری برای برنامه ریزی و مسئولیت‌پذیری برای برنامه ریزی و مسئولیت‌پذیری برای برنامه ریزی و اراده کردن برای ساختن آینده‌ای بهتر را برایمان آسان می‌کند.

به گزارش ایمنا، گفتار امام موسی صدر با عنوان «رمضان ماه تأمل» را که در صفحات ۴۷۷ تا ۴۷۸ از جلد دوم کتاب "مسیرة الامام السید موسی الصدر" و با ترجمه احمد ناظم نوشته شده است را در ادامه می‌خوانید:

"با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان احساسی ژرف برگرفته از خاطرات الهام بخش و عبرت‌های ارزشمند این ماه و آثار و دستاوردهای روزه داری، ما را فرا می‌گیرد و فضایی پاک و هدایتگر و آکنده از درس و عبرت برای فرد مؤمن پدید می‌آورد.

بسم الله الرحمن الرحیم

برادران مؤمن

با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان احساسی ژرف برگرفته از خاطرات الهام بخش و عبرت‌های ارزشمند این ماه و آثار و دستاوردهای روزه داری، ما را فرا می‌گیرد و فضایی پاک و هدایتگر و آکنده از درس و عبرت برای فرد مؤمن پدید می‌آورد.

در اوضاع نابسامانی که مسلمانان و اعراب در آن به سر می‌برند و بیم آن می‌رود که وخامت آن همیشگی شود، مکتب رمضان به ما درسی می‌دهد که با اوضاع ما هم‌خوانی دارد و به سود حال و آیندۀ ماست.

ماه رمضان زمانی است برای درنگ کردن. در این ماه مؤمن با قلبی سالم و عقلی روشن و بدنی پاک به گذشته‌اش می‌نگرد و از خود حسابرسی می‌کند و ارزیابی دوباره‌ای از کارنامۀ خود صورت می‌دهد و، سپس، به آینده نگاه می‌کند تا برای آن برنامه‌ریزی کند و دوباره آن را بسازد و، بدین‌ترتیب، ماه رمضان ماهی سرنوشت ساز برای او خواهد بود.

وضع دینی در جهان در سطح عمومی نابسامان است و این نابسامانی با انحطاط اخلاقی همراه شده و همۀ روابط انسانی را به فروپاشی و از هم گسستگی تهدید می‌کند. پیامد همۀ این‌ها، فاجعه‌ای انسانی به بدترین شکل و در همۀ ابعاد خواهد بود.

این مشکل در جهان عرب افزون‌تر و پیچیده‌تر است، زیرا جهان عرب به سبب وجود اسرائیل و دیگر چالش‌های سیاسی و مسئولیت‌های دفاعی و دشوار ی‌های اجتماعی و پیامدهای آن، از جمله تبهکاری‌ها و اختلافات و ناآرامی‌ها، با محنت روبه‌روست. هر روز شاهد آن هستیم که اراده‌ها سست می‌شود، اخلاص رنگ می بازد، خودخواهی بیشتر و بیشتر می‌شود و آینده‌ای از هم گسسته در برابر ما ترسیم می‌شود.

مشکل وقتی خطرناک‌تر می‌شود که می‌بینیم انگیزه‌ها و راه‌حل‌های معنوی، پویایی و تأثیرگذاری خود را از دست داده و می‌دهد: نه نماز انسان را از زشتی و بدی باز می‌دارد، نه روزه حس همدردی با دیگران‌را پدید می‌آورد، نه حج نتایجی که از آن انتظار می‌رود به دنبال دارد، نه… نه…

شعائر و اعیاد دینی که وضع شده است تا انگیزه‌ای تازه برای کمک به تعالی روحی و آراستگی اخلاقی انسان باشد، به مناسبت‌هایی صرفاً ظاهری تبدیل شده است.

همه‌چیز به آداب و رسوم تبدیل شده و راه‌حل ها، محتوا و خاصیت خود را از دست داده و دین و دینداری و همۀ عبادت‌ها و شئون دینی به عادت آداب و رسوم تبدیل شده است.

این، خطرناک‌ترین جنبۀ این مشکل عمومی است: طبیب خود بیمار شده و دارو نیز بی‌اثر شده و بلکه بیماری زا و مشکل زا شده است.

درنگ در این ماه، ماه خداوندی که سرچشمۀ دانش و اراده است، به تنهایی می‌تواند به ما بینشی درست از واقعیتی بدهد که در آن به سر می بریم و ناامیدی و دلسردی را از ما دور کند و مسئولیت‌پذیری برای برنامه ریزی و اراده کردن برای ساختن آینده‌ای بهتر را برایمان آسان می‌کند.

تنها تأمل، که در آموزه‌های اسلامی برتر از عبادت شمرده شده است، می‌تواند روح عبادت را به آن بازگرداند و آداب و رسوم را به انگیزه‌ای برای خدمت انسان تبدیل کند و در کالبد شعائر روح بدمد و، بدین‌ترتیب، در ماه رمضان شبِ قدری رقم زند که بهتر از هزار ماه است.

برادران، اگر در روزه داری ما، گرسنگی و تشنگی، که از آن‌ها استقبال می‌کنیم، با ترکِ بسیاری از عادت‌ها همراه شود و اگر این ریاضت‌های جسمی با تأمل و تفکر همراه شود، به‌راحتی و آشکارا درمی یابیم که در وجود ما میل و اراده برای بهبود بخشیدن به وضع رنجدیدگان پیرامونمان و تلاش در کنار جهادگران و کمک به نیازمندان و رسیدگی به یتیمان و پشتیبانی از حقوق زحمت کشان و تلاش پیگیر و خستگی ناپذیر برای خدمت به مناطق آسیب دیده در کشورمان، به‌ویژه جنوب لبنان، به وجود آمده است. درمی یابیم که این کارها را با میل و اراده و با انگیزه‌ای الهی و به دور از سوداگری و گزافه گویی و اهداف شخصی انجام می‌دهیم.

ماه مبارک رمضان فرصت دوباره ای است که خداوند به ما داده است تا فصلی نو در تاریخمان برافروزد. این ماه سرآغاز تحولاتی ژرف در حیات امت بوده است: جنگ بدر که روز متمایز شدن حق از باطل بود، فتح مکه که اوج پیروزی‌های اسلامی بود و دیگر دوره‌های جهادی و، همچنین، شب‌های قدر.

برادران مؤمن، از خداوند می‌خواهم که این ماه را برای مسلمانان و ملت عرب و لبنان حقیقتاً مبارک گرداند و آن را سرچشمه دهش و خیر و دگرگونی و سرآغاز عزت الهی که مخصوص مؤمنان است، قرار دهد.

والسلام علیکم."

منبع: خبرگزاری شفقنا

کد خبر 565221

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.