به گزارش ایمنا، اعظم امامی، کارشناس روانشناسی و روان‌درمانگر در این باره، اظهار کرد: استفاده از اجبار به منظور تبعیت از وظایف اجتماعی طبیعتاً یکی از راهکارهای اثرگذار در همه کشورها است که گاه توسط دولت‌ها برای پذیرش مسئولیت‌های اجتماعی به کار گرفته می‌شود.
وی افزود: تخطی از قانون با پرداخت هزینه همراه می‌شود و این مسئله پیروی از مقررات اجتماعی را افزایش می‌دهد و شهروندان برخلاف میل باطنی هم ناگزیر، همراهی با ضوابط اجتماعی را می‌پذیرند.
امامی ادامه داد: برخی وظایف انسانی در حیطه شخصی و شماری از مسئولیت‌ها در حوزه اجتماعی تعریف می‌شوند. در واقع برخی از وظایف به عنوان یک مسئولیت اجتماعی در هر کشور باید توسط همه افراد جامعه رعایت شود.
وی تصریح کرد: دریافت واکسن کرونا به عنوان یک مسئولیت اجتماعی باید پذیرفته شود و شهروندان علیرغم میل باطنی هم این واکسن را دریافت کنند. مخالفت با واکسن، شیوع و گسترش بیماری را به دنبال خواهد داشت و تبعات این مسئله می‌تواند همه جهان را تحت تأثیر قرار دهد بنابراین تصمیم در این مسئله نمی‌تواند شخصی باشد.
ضرورت استفاده از مؤلفه‌های تشویقی برای مشارکت در واکسیناسیون
این روان‌درمانگر تاکید کرد: اما بهره‌گیری از مؤلفه‌های تنبیهی می‌تواند پس از انجام طرح‌های تشویقی مورد توجه واقع شود. در حقیقت اجبار و الزام در این زمینه باید به آخرین گزینه پس از به بن‌بست رسیدن همه طرح‌های تشویقی در دستور کار قرار گیرد.
وی افزود: اجبار سطوح متعددی را دربرمی‌گیرد؛ پرداخت جریمه تا انواع محدودیت‌ها و محرومیت‌ها از خدمات عمومی جامعه که به منظور مشارکت و همراهی مخالفان در واکسیناسیون می‌تواند به صورت تدریجی اعمال شود.
امامی ادامه داد: اغلب این جمعیت مخالف را می‌توان با آگاهی‌بخشی و اطلاع‌رسانی به ویژه توسط رسانه‌ها، جلب اعتماد و اطمینان عمومی از عوارض واکسن کرونا و بهره‌گیری از نظرات پزشکان متخصص و مورد اعتماد و فرهنگ‌سازی با واکسیناسیون سراسری همراه کرد و نیازی به استفاده از اجبار، الزام و روش‌های قهری و تنبیهی نخواهد بود.
منبع: ایرنا
نظر شما