به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بدیهی است که بحران‌های جهانی سلامت سیستم‌های بهداشتی را که با مشقت زیاد گسترش یافته با مشکلات زیادی مواجه می‌کند ضمن اینکه به ایجاد اختلال در زنجیره‌های تأمین جهانی، برهم زدن معیشت مردم نظیر زنان و کودکان و در نهایت، رکود اقتصادی فقرا و کشورهای آسیب‌پذیر می‌شود. در چنین شرایطی، نیاز به فراهم آوردن سیستم‌های بهداشتی و سلامت پایدار توسط مدیران شهری برای افزایش رفاه افرادی با بیشترین امکان اثرپذیری از بحران‌ها بیش از گذشته احساس می‌شود و باید در رأس برنامه‌های آنان قرار گیرد.
چنانچه مردم سراسر جهان به ویژه مقامات رسمی از هم‌اینک توجه به اپیدمی‌های احتمالی آینده را نادیده بگیرند، آنگاه لطمه‌های ناشی از این رویدادها بسیار مخرب‌تر از نوع قبلی آن، حتی در مورد ویروس کرونا، زندگی بشر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این راستا، مهم‌ترین اقدامی که مدیران شهری می‌توانند اعمال کنند، آگاه‌سازی مردم از اپیدمی‌ها، تبادل اطلاعات، اشتراک دانش علمی و ارائه برنامه‌هایی در مورد اپیدمی‌ها در سطوح محلی، ملی، منطقه‌ای و جهانی خواهد بود تا بشر را به اعمال اقدامات مناسب برای پیشگیری یا واکنش به اپیدمی‌ها سوق دهند.
مقامات مسئول می‌توانند مدیریت اپیدمی و پیشگیری از ارائه خدمات اساسی را طی این دوران به مردم آموزش دهند و آن‌ها را برای نشان دادن واکنش مناسب در مراحل اولیه مواجهه با اپیدمی‌ها آماده کنند. آموزش‌های مدیران به مردم برای آماده‌سازی آن‌ها در مقابل بحران‌هایی نظیر اپیدمی‌ها نه تنها باید به حفظ سلامت و نجات جان بشر منجر شود بلکه لازم است سلامت حیوانات و محیط زیست را در رأس اولویت‌های خود قرار دهد.
بدون شک، همکاری بین‌المللی و چندجانبه گرایی می‌تواند نقش مهمی در واکنش به اپیدمی‌ها ایفا کند؛ مدیران باید بر اهمیت مشارکت و حضور همه مردم در برنامه‌های همه نهادهای دولتی و خصوصی برای مدیریت بحران‌ها و همچنین توجه به جنبه جنسیتی در این مورد تاکید کنند.
سیستم سازمان ملل متحد و به ویژه سازمان بهداشت جهانی نقشی اساسی در هماهنگ‌سازی واکنش‌ها به اپیدمی‌ها ایفا می‌کند ضمن اینکه می‌تواند اقداماتی جهت پیشگیری، کاهش و بررسی اثرات بیماری‌های مسری و اپیدمی‌ها ارائه دهد که در نتیجه آن، مسیر رسیدن به سند ۲۰۳۰ یونسکو نیز تسهیل خواهد شد. سند ۲۰۳۰ یونسکو یا به عبارت دیگر، اهداف توسعه پایا، مجموعه‌ای از اهداف مربوط به آینده را در بر می‌گیرد که قصد دگرگون‌سازی و بهبود جهان کنونی را در پیش دارد.
بشر امروز باید نقش اصلی دولت‌ها و ذی‌نفعان مربوطه به ویژه زنان را که جمعیت زیادی از کارکنان سلامت را تشکیل می‌دهند در حل بحران‌های جهانی سلامت به خوبی درک کند. کشورهای عضو سازمان ملل متحد نیز موظف هستند زمینه لازم را برای مشارکت فراگیر، برابر و بدون تبعیض مردم در مبارزه با اپیدمی‌های احتمالی در آینده فراهم آورند ضمن اینکه افراد آسیب‌پذیر و غیر آسیب‌پذیر را در مواجهه با پاندمی‌ها از بیشترین میزان حمایت خود بهره‌مند کنند.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد تمام کشورهای عضو، نهادهای مختلف سازمان ملل متحد و سایر سازمان‌های بین‌المللی، بخش‌های خصوصی و حتی افراد عامی را به برگزاری روز جهانی مبارزه با اپیدمی‌ها دعوت می‌کند و از آن‌ها می‌خواهد اقداماتی کارآمد برای به حداقل رساندن پیامدهای ناشی از وقوع بحران‌های جهانی در پیش گیرند. علاوه بر این، مجمع از مدیران شهرهای جهان خواسته است به ارائه آموزش‌های لازم به مردم جهت آماده‌سازی آن‌ها برای مبارزه با اپیدمی‌ها و همچنین افزایش همکاری میان آن‌ها در این زمینه بپردازند.
نظر شما