عبدالمطلب کریم‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: روند گسترده شهرنشینی ناگزیر بر کانون محیط زیست آینده اثرگذار است و شهر و مناطق شهری به طور گسترده وابسته به منابع خارج از مرزهای جغرافیای خود هستند که شامل آب، غذا و مواد خام برای تولید است.
وی افزود: این نیازها می‌تواند اثرات زیست محیطی خود را بر نقاط دور دست به جای بگذارد و یکی از نگرانی‌های رو به افزایش در سراسر جهان چگونگی تبدیل شهرها از نظر زیست محیطی به مکان سالمی برای زندگی، کار، تفریح و سرگرمی است.
این کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری خاطرنشان کرد: بخش بزرگی از این نگرانی‌ها مربوط به ارزیابی و مدیریت عوامل زیست محیطی بوده و شماری از عملکردهای منفی شهر نیز بر سایر فعالیت‌های شهری اثرگذار است لذا شهرها از نظر توانایی جذب رشد جمعیت، بدون کاهش کیفیت محیط‌زیست محلی متفاوت هستند.
وی ادامه داد: برخی از عوامل که بر رابطه میان رشد و توانایی حفاظت تأثیر می‌گذارند، مثل آب و هوا و جغرافیا، نسبتاً تغییر ناپذیر هستند لذا برخلاف موفقیت‌های متعدد، بسیاری از مسائل زیست‌محیطی هنوز پا برجا هستند و بسیاری از آن‌ها روز به روز وخیم‌تر نیز می‌شوند.
کریم‌زاده گفت: بسیاری از صاحب نظران زیست‌محیطی بر این باور هستند که تداوم روش‌ها و الگوهای سنتی اقتصادی، همچنین مصرف حریصانه مواد طی سال‌های گذشته سریع‌تر از رشد جمعیت بوده و اگر این روند کنترل نشود، سلامتی، پایداری و رفاه زندگی شهروندان و جامعه شهری به خطر می‌افتد.
وی با تاکید بر اینکه محیط‌زیست تصرف و تملک نیست بلکه موضوع زندگی است، تصریح کرد: بوم شناسان بر اهمیت ردیابی میزان تأثیرات اکولوژیک شهر (جای پای بوم شناختی) تأکید می‌کنند و میزان مصرف مردم و محصول جانبی این مصارف، همچنین تولیدات شهری را مورد بررسی قرار می‌دهند.
این کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری با بیان اینکه با این رویکرد برداشت‌های متفاوتی از کیفیت محیط‌زیست شهری قابل تحلیل است، گفت: برخی شهرها به آلودگی محلی اندک و کیفیت بالای زندگی خود می‌بالند در حالی که همین کشورها مقادیر نسبتاً زیادی گازهای گلخانه‌ای تولید می‌کنند.
وی افزود: ارزیابی از عملکرد زیست محیطی شهرها ضروری است، اما لزوماً کافی نیست زیرا آنچه که پایداری را تحت تأثیر قرار می‌دهد، نوع عملکردی است که نیاز به ادغامی همه جانبه در ابعاد اجتماعی و اقتصادی دارد تا چگونگی فعل و انفعالات برای به حداکثر رساندن فرصت‌ها و به حداقل رساندن چالش‌های محیط زیستی در شهرها به کار برده شود.
نظر شما