فریناز مقتدری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین فاکتورهای برنامه‌ریزی شهری، شهروندان هستند به نحوی که در همه طرح‌ها و برنامه‌ها چنانچه شهروندان مدنظر قرار بگیرند، آن طرح شهری در همه مراحل با موفقیت اجرا خواهد شد و برعکس توجه نکردن به نیازها، نظرات و خواسته‌های شهروندان در نهایت شکست طرح‌ها و برنامه‌ها را رقم خواهد زد.
وی افزود: محیط شهری ساخته دست برنامه‌ریزان، مدیران و ساکنان شهر است و کیفیت آن متأثر از تصمیمات و سیاست‌های تصمیم‌گیران خواهد بود.
این دکترای مطالعات شهری خاطرنشان کرد: در تعیین چشم‌اندازی برای آینده شهر فراهم آوردن زیرساخت‌های مشارکتی اهمیت بسیاری دارد چرا که نیازهای شهروندان به جهت تفاوت‌های فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و یا حتی سیاسی متفاوت است و چنانچه این تنوع فرهنگی مورد بی توجهی قرار گیرد، عملاً تحقق مشارکت ممکن نخواهد بود.
وی تاکید کرد: این تفاوت‌ها به خصوص در شهرهای مهاجر پذیر امروزی به یکی از چالش‌های اساسی مدیران و برنامه‌ریزان شهر تبدیل شده که بر کیفیت محیط شهری در تمامی ابعاد اثرگذار است و نوع طراحی و برنامه‌ریزی شهری را در تمامی جوانب تحت تأثیر قرار می‌دهد.
مقتدری گفت: مشارکت دادن شهروندان تنها در زمان تهیه طرح‌ها و برنامه‌ها و صرفاً از طریق نظرخواهی ممکن نیست، بلکه مشارکت زمانی به واقع محقق می‌شود که یک شهروند به نوبه خود نقش فعالی در شهر داشته باشد و در عین آگاهی در تمامی فرایندهایی که به بهبود زندگی‌اش کمک می‌کند، حضور به هم رساند.
وی ادامه داد: شکل‌گیری اعتماد میان بدنه مدیریتی شهر و جامعه شهری، شرط لازم برای تحقق مشارکت است تا در این بستر مناسب ارتباطات و تعاملات مؤثر شکل بگیرد و کیفیت محیط شهری به بهترین وجه حفظ شود؛ در غیر این صورت بسیاری از اهداف و رویکردهای مؤثر در مدیریت و برنامه‌ریزی برای یک شهر قابل دستیابی و پیاده سازی نخواهد بود.
این دکترای مطالعات شهری افزود: مشارکت مردمی امروزه یکی از مهمترین رویکردهای شهری است که نظام مدیریتی مخصوص به خود را نیاز دارد و در صورتی که این بستر به درستی شکل بگیرد، ارتقای کیفیت محیط شهری نیز در تمامی ابعاد امکان‌پذیرتر خواهد بود.
نظر شما