رضا مختاری ملک‌آبادی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: از مهمترین دوگانگی‌های روند توسعه در شهرهای برآمده از فعالیت‌های صنعتی مربوط به بعد کاربردی شهر است.
وی افزود: تا اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی کمتر مطلبی از ادبیات توسعه پایدار رویش‌ها و یا الگوی توسعه شهری متمرکز بود و نویسندگان موضوعاتی از قبیل بحران جهانی محیط زیست، اقتصاد اکولوژیکی انتقاد از مدل‌های متداول توسعه بین‌المللی و ضرورت تغییر ارزش‌ها و طرز تفکرها را مد نظر قرار می‌دادند، اما در سال‌های اخیر معماران و شهرسازان بر این موضوع که پایداری به مفهوم خاص چه کاربردی در الگوهای توسعه شهری می‌تواند داشته باشد، تمرکز دارند.
دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری با بیان اینکه توسعه پایدار شهری باید به عنوان یک جز جدایی‌ناپذیر از هدف وسیع‌تر دستیابی به توسعه پایدار جهانی، محافظت زیست محیطی، برابری بین نسلی، عدالت اجتماعی و برابری جغرافیایی دیده شود، تصریح کرد: این پارادایم اگرچه ناظر بر برداشت‌ها و تفسیرهای گوناگون است، اما در مجموع بر پایداری و استمرار توسعه برای همگان و نسل‌های آینده طی زمان و بر همه جانبه نگری ابعاد پیچیده اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی فرایند توسعه در سطح یک کشور یا شهر تاکید دارد.
مختاری با تاکید بر اینکه توسعه پایدار به میزان وسیعی با شهر ارتباط برقرار می‌کند، اظهار کرد: از آنجا که ویژگی‌های جوامع شهری امروز سبب ناپایداری انسان‌ها و محیط زیست شده است، حفاظت و بهبود محیط شهری از طریق مسئولیت و ضمانت زیست محیطی که از طریق کاهش اتکا به منابع طبیعی، به حداقل رساندن آلودگی هوا، اجتناب از آلودگی زمین به دنبال بهره‌وری انرژی، بالا بردن تنوع زیستی و استفاده مجدد و یا پاک کردن زمینه‌های سوخته امکان‌پذیر است که سرانجام به بهبود کیفیت زندگی خواهد انجامید.
دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری گفت: شهری شدن و شهرنشینی پایدار، توسعه اجتماعی و اقتصادی شهری را به شکلی پیش می‌برد که به حفظ محیط زیست و منابع زمین منجر می‌شود و از نابودی محیط طبیعی ممانعت به عمل می‌آورد.
وی با بیان اینکه شهرنشینی پایدار بر پایه هماهنگی با ظرفیت اکوسیستم یا نظام طبیعی شکل می‌گیرد و توسعه می‌یابد، اظهار کرد: توسعه پایدار شهری فرایندی پویا و بی‌وقفه در پاسخ به تغییر فشارهای اقتصادی زیست محیطی و اجتماعی است؛ در واقع توسعه پایدار شهری توسعه‌ای است که در آن شهرها از جنبه‌های مختلف دارای رشد متعادل و موزون باشند.
مختاری خاطرنشان کرد: از نظر کالبدی، توسعه پایدار شهری یعنی تغییراتی که در کاربری زمین و سطوح تراکم جهت رفع نیازهای ساکنان شهر در زمینه مسکن، حمل و نقل یا غیره به عمل می‌آید تا در طول زمان شهر را از نظر زیست محیطی قابل سکونت و زندگی، از نظر اقتصادی بادوام و از نظر اجتماعی همبسته نگه دارد.
نظر شما